เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1615

ตอนที่ 1615: การต่อสู้นองเลือดกับจิตมาร (5)

เกราะไหมบรรพกาลใช้พลังงานสำคัญทั้งหมดของมันซึ่งลงมาเพื่อเผชิญกับวิกฤติที่คุกคามทั้งโลกในการทอเกราะไหมบรรพกาล เป็นผลให้เกราะไหมบรรพกาลเป็นหนึ่งในสมบัติขั้นสูงสุดในโลก มันหายากและมีค่ามาก เมื่อพลังภายในตื่นตัวเต็มที่ มันคงไม่ง่ายเลยที่เจี้ยนเฉินจะหลอมพลังของมันด้วยระดับความแข็งแกร่งในปัจจุบัน เขาจะต้องใช้เวลาค่อนข้างนานในการปราบปรามพลังของมัน

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เกราะไหมบรรพกาลกำลังเติมเต็มเหตุผลของการมีชีวิตอยู่โดยใช้พลังของมันต่อต้านจิตมาร มันก็ไม่สามารถต้านทานได้ ด้วยเหตุนี้การกลั่นเกราะไหมบรรพกาลของเจี้ยนเฉินจึงประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในอัตราที่รวดเร็วอย่างยิ่ง

ไม่นานหลังจากนั้น เจี้ยนเฉินก็ได้กลั่นเกราะไหมบรรพกาลอย่างสมบูรณ์โดยใช้วิธีที่เขาเรียนรู้จากจิตวิญญาณกระบี่ เมื่อนั้นเขาจึงเข้าใจถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวและกว้างใหญ่ที่ยังคงซ่อนเร้นอยู่ภายในเกราะไหมบรรพกาล พลังนั้นยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับมหาสมุทร

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่าพลังนั้นดูจะไม่ได้ใช้สำหรับการโจมตี มันมีความได้เปรียบตามธรรมชาติเหนือจิตมาร และเป็นเพราะความได้เปรียบนี้ที่พลังอ่อนโยนของมันสามารถนำมาซึ่งอันตรายอย่างมากต่อจิตมาร

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังมหาศาลที่ซ่อนอยู่ภายในเกราะไหมบรรพกาลก็ถูกระบายออกมาในอัตราที่น่ากลัว เห็นได้ชัดว่าเกราะไหมบรรพกาลใช้พลังงานเพื่อจัดการกับจิตมารที่ทรงพลังภายนอก และมันก็ใช้พลังงานอย่างรวดเร็ว

“เกราะไหมบรรพกาลจะไม่สามารถกักขังวิกฤติได้นาน เราต้องขจัดภัยคุกคามก่อนที่จะหมดพลัง” เจี้ยนเฉินรู้ว่าเวลาเหลือน้อยลง เขาไม่ได้เจตนาแต่จิตใต้สำนึกของเขากลับคืนสู่ร่างกายของเขาเองหลังจากที่เขากลั่นเกราะไหมบรรพกาล

เกราะไหมบรรพกาลสามารถจัดการกับวิกฤตของโลกได้ แต่เกราะไหมบรรพกาลนั้นไม่จำเป็นต้องสามารถกำจัดมัน เขาได้เรียนรู้จากจิตวิญญาณกระบี่ว่ามีหลายครั้งในประวัติศาสตร์ที่วิกฤติของโลกได้โต้กลับและปราบปรามเกราะไหมบรรพกาลแทน ในที่สุดก็ทำลายมันและชีวิตทั้งหมดในโลก

เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ทันทีว่าเขาสามารถเชื่อมต่อกับเกราะไหมบรรพกาลได้หลังจากส่งจิตใต้สำนึกกลับไปยังร่างกายของเขา ในขณะนั้นดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกว่าเกราะไหมบรรพกาลได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของตัวเองราวกับว่ามันเป็นแขนหรือขาของเขา เขาสามารถควบคุมมันได้ตามต้องการ เว้นแต่ว่าเขาเพิ่งหลอมเกราะไหมบรรพกาล ดังนั้นเขาจึงไม่คุ้นเคยอย่างมากกับการใช้และการควบคุมเกราะไหม

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เองที่เจี้ยนเฉินก็รู้สึกถึงภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่มาก ภัยคุกคามไม่ได้มาจากเจี้ยนเฉินแต่เป็นเกราะไหมบรรพกาล จิตมารดูเหมือนจะเพิ่มพลังทั้งหมดในขณะนั้น ละอองเลือดสีแดงของมันควบแน่นเป็นร่างสูง 300 เมตรและพลังงานทำลายล้างก็สั่นอย่างดุเดือด พลังนั้นยิ่งน่ากลัวมากจนสีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

จิตมารได้เพิ่มพลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว มันต้องการที่จะกระแทกผ่านการปราบปรามของเกราะไหมบรรพกาลในครั้งเดียว

เห็นได้ชัดว่าเจี้ยนเฉินเข้าใจสิ่งนี้ เขารู้ว่าการโจมตีของจิตมารนั้นไม่ธรรมดาจากความรู้สึกของการคุกคาม แม้ว่าเกราะไหมบรรพกาลจะเชี่ยวชาญในการปราบปรามจิตมาร การโจมตีครั้งนี้จะสร้างความเสียหายร้ายแรง

เจี้ยนเฉินตะโกนและใช้การเชื่อมต่อของเขากับเกราะไหมบรรพกาลเพื่อควบคุมพลังที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในด้วยความไม่คุ้นเคยที่ยิ่งใหญ่ เขาผลักดันเกราะไหมให้แสดงพลังสูงสุด

ทันทีที่เกราะไหมบรรพกาลฉายแสงพราว มันรุ่งโรจน์เหมือนดวงอาทิตย์ ส่องสว่างในมิติมืด ภายใต้การควบคุมของเจี้ยนเฉิน พลังที่อยู่ภายในก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และร่างของจิตมารก็เริ่มสลายไปในอัตราที่รวดเร็วภายใต้แสงไฟ

เกราะไหมบรรพกาลสามารถแสดงพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าหลังจากที่เจี้ยนเฉินกลั่นมัน อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ไม่สามารถลดพลังได้เลยเพราะความรู้สึกของการคุกคามจากเกราะไหมบรรพกาลไม่ได้ลดน้อยลงเลย แต่มันกลับเติบโตขึ้นอย่างรุนแรง

ดาวเคราะห์น้อยและดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้เคียงหลายดวงที่ถูกดูดออกไปและค่อย ๆ เข้าใกล้หลุมดำ แม้กระทั่งดาวเคราะห์ที่เป็นที่ตั้งของทวีปเทียนหยวน ดวงจันทร์ทั้งสองซีกที่ถูกเป็นสองส่วน และดวงอาทิตย์ค่อย ๆ เคลื่อนไปยังหลุมดำ

จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมของทั้งสองโลกที่รวมตัวกันอยู่เหนือดาวเคราะห์เคลื่อนทัพไปด้วยกัน พวกเขาควบคุมค่ายกลสังหารเทพและสร้างปราณกระบี่อันรุ่งโรจน์ที่พุ่งไกลออกไป มันฉีกผ่านมิติและสร้างขอบเขตระหว่างดาวเคราะห์กับหลุมดำเพื่อหยุดการดูดกลืน

หลุมดำน่าสยดสยอง มันสามารถกลืนทุกสิ่งทุกอย่าง แต่การโจมตีจากค่ายกลสังหารเทพใกล้เคียงกับขอบเขตเทพ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถต้านทานพลังของมันได้

“วิกฤติถูกกำจัดไปแล้วหรือยัง ? ” เจี้ยนเฉินยืนห่าง ๆ ขณะที่เขาอาบพลังเซียนธาตุแสง เขาจ้องไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่ซีด เขายังคงมีการเชื่อมต่อที่อ่อนแอกับเกราะไหมบรรพกาล เขารู้ว่ามันแตกเสียหาย แต่สิ่งที่เขากังวลอย่างแท้จริงในตอนนี้คือวิกฤติ

อย่างไรก็ตาม การปรากฏของหลุมดำข้างหน้าพวกเขาจากการที่มิติถูกทำลาย กีดขวางพวกเขาให้ไม่สามารถขยายวิญญาณของพวกเขาไปที่นั่นได้แม้ว่าการดูดกลืนจะไม่มีผลกับพวกเขา

“ฮาฮาฮาฮาฮา ในที่สุดมันก็ถูกทำลาย หากไม่มีสิ่งใดที่ยับยั้งการดำรงอยู่ของข้า อาหารจะต้านทานข้าได้อย่างไรในเวลานี้ ? ” ในขณะนี้ความคิดขยายตัวและแพร่ไปทั่วทั้งมิติ หมอกสีแดงปั่นป่วนใกล้หลุมดำ ในช่วงเวลาสั้น ๆ มันควบแน่นกลับไปเป็นร่างของจิตมาร

หลุมดำไม่ได้กระทบอะไรเลยแม้จะอยู่ใกล้กันก็ตาม อย่างไรก็ตาม มันก็อ่อนแอกว่าเดิมอย่างชัดเจน