สรุปตอน ตอนที่ 1618: หมดหนทาง – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 1618: หมดหนทาง ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 1618: หมดหนทาง
จิตมารมีความสามารถพิเศษในการกลืนกิน มันมีความสามารถภายในโดยธรรมชาติที่จะกลืนกินพลังงานของทุกสิ่งในโลก แม่น้ำและภูเขาทุกแห่งสูญเสียสัญญาณแห่งชีวิตภายใต้พลังที่น่ากลัวของการกลืนกิน ภูมิภาคใหญ่เป็นสีเทาและในช่วงเวลาสั้น ๆ รัศมีหลายแสนกิโลเมตรไหลลงสู่ความเงียบงัน
มีอาณาจักรหลากหลายขนาดและเมืองนับไม่ถ้วนในแถบนั้น แต่ทุกอย่างก็เงียบทันที รวมถึงถนนที่คึกคักทั่วเมืองและอาณาจักร ทหารรับจ้างและพ่อค้านับไม่ถ้วนล้มตายในเวลาเดียวกัน พลังชีวิตและพลังงานที่สำคัญทั้งหมดจากร่างกายของพวกเขาถูกระบาย พวกเขากลายเป็นศพเย็นเฉียบ
คนเหล่านี้เสียชีวิตอย่างไร้เสียง พวกเขาไม่สามารถทนต่อการต่อต้านใด ๆ กับความอ่อนแอของพวกเขา และพวกเขาก็กลายเป็นศพในช่วงเวลาเดียว พวกเขาไม่ทันได้มีปฏิกิริยาตอบโต้ด้วยซ้ำ ใบหน้าของพวกเขายังคงเหมือนเดิมก่อนตาย
แม้ว่าเซียนปฐพีจะสามารถอยู่ได้นานกว่านี้อีกเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการตายได้ภายใต้แรงดูดอันน่าสะพรึงกลัว ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที แรงดูดนั้นก็นั้นได้คร่าชีวิตไปมากมาย
จิตมารขยายตัวและพลังการกลืนกินก็ลดลงตามไปด้วย มันสามารถกลืนกินชีวิตของเซียนจักรพรรดิกว่าร้อยคนได้ทันทีเพราะพวกเขาอยู่ใกล้กับมันมาก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันขยายระยะห่างออกไปหลายร้อยพันกิโลเมตร พลังการกลืนกินของมันจึงลดลงอย่างเห็นได้ชัด ทำให้แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็อยู่ได้ไม่กี่วินาที
ด้วยเหตุนี้ พลังงานที่สำคัญและพลังชีวิตรวมตัวกันจากทุกทิศทางก่อนที่จะกลายเป็นวังวนขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วยพลังชีวิตและแก่นที่สำคัญอย่างสมบูรณ์ ทั้งหมดนี้หลอมรวมเข้ากับจิตมาร ดังนั้นพลังแห่งการมีอยู่ของมันจึงแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ
แม้ว่าผู้คนที่ถูกกลืนกินจะอ่อนแอมาก มันก็กลืนกินปริมาณมหาศาล มันกลืนกินคนนับร้อยล้านจนถึงจุดที่เป็นไปไม่ได้ที่จะคำนวณ คงจะน่ากลัวถ้าพลังชีวิตของคนมากมายมารวมตัวกัน หากจิตมารมีเวลามากพอ มันก็จะสามารถฟื้นคืนพลังได้มาก แม้ว่ามันจะไม่สามารถกลับไปสู่สภาวะสูงสุดได้ก็ตาม
“ทุกคนโจมตี เราต้องหยุดมัน ! ” ซ่างกวนมู่เอ๋อร้องออกมา นางเคร่งเครียดและเริ่มเล่นพิณของนางด้วยความพยายามมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้วยความแข็งแกร่งของจุดสูงสุดขั้นแลกเปลี่ยน นางไม่สามารถบรรลุผลสำเร็จได้มากนักโดยการต่อสู้กับจิตมารเพียงอย่างเดียว นางทำได้เพียงใช้ความสามารถพิเศษของนางและโจมตีวิญญาณของจิตมารโดยใช้ดนตรีของนางเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น
การโจมตีวิญญาณนั้นลึกซึ้งและน่าประหลาดใจ พวกมันยากมากที่จะป้องกัน จอมยุทธจากทั้งสองโลกจะเจ็บปวดอย่างมากเมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีวิญญาณ พวกเขาทำได้เพียงอดทนอย่างแข็งขันโดยไม่มีทางเลือกอื่น จิตมารก็เหมือนกัน ภายใต้การรบกวนของซ่างกวนมู่เอ๋อ วังวนที่มีหมอกของมันก็เริ่มสั่นสะเทือนทันที แม้ว่าซ่างกวนมู่เอ๋อจะไม่สามารถทำร้ายจิตใต้สำนึกของจิตมารได้แม้จะใช้พลังเต็มที่ แต่นางก็สามารถลดอัตราการดูดซึมของจิตมารลงได้ด้วยเพลงของนาง
จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากทั้งสองโลกมุ่งหน้าไปอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างไรก็ตาม ริ้วแสงสีม่วงจู่ ๆ ก็ฉีกผ่านมิติและยิงไปที่จิตมารด้วยความเร็วกว่าพวกเขาหลายเท่า มันเหนือกว่าพวกเขาในทันที
เจี้ยนเฉินรีบกลับมาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้จากอวกาศ เขาจ้องมองจิตมารอย่างเยือกเย็นในขณะที่กระบี่คู่โฉบเหนือศีรษะของเขา เขาจับเกราะไหมบรรพกาลไว้ในมือ พยายามที่จะปลุกปั่นพลังที่ซ่อนอยู่ภายในด้วยทุกสิ่งที่เขาสามารถรวบรวม ทันใดนั้น เกราะไหมบรรพกาลก็ฉายแวววาวสีทองยกเว้นว่ามันจะมืดกว่าเดิมมาก
“ฮาฮาฮาฮาฮา ข้าอยู่ยงคงกระพัน ไม่มีใครทำลายข้าได้ อาหารจะไม่สามารถฆ่าข้าได้ เว้นแต่จะมีบางอย่างที่ขัดขวางข้าเป็นพิเศษ แม้ว่าข้าจะอ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว แต่ข้าสามารถกู้คืนพลังได้โดยการกลืนแก่นในมิติ พลังของข้าไม่มีที่สิ้นสุด ในขณะที่เจ้าจะถูกกลืนกินเมื่อเจ้าหมดพลังงาน ชะตากรรมของเจ้าคือการเป็นอาหาร” จิตมารหัวเราะเสียงดัง จากนั้นมันก็กลายเป็นหมอกสีแดง หนีออกมาจากตาข่ายแล้วพุ่งออกไปไกล ในขณะที่มันเคลื่อนไหว แก่นรอบ ๆ ของโลกก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเคร่งขรึม ตอนนี้เกราะไหมบรรพกาลแตกหัก พลังของมันจึงอ่อนลงและเกือบจะหมด มันไม่มีที่ไหนใกล้พอที่จะกักขังจิตมารได้อีก เมื่อจิตมารฟื้นคืนพลังบางส่วน การจัดการกับมันจะยากมาก
“แน่จริงก็ลองพยายามฟื้นคืนพลังสิ” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างเยือกเย็นก่อนจะตามไล่ล่ามันทันที เนื่องจากเกราะไหมบรรพกาลเพียงเส้นเดียวไม่สามารถดักจับมันไว้ได้ เขาจึงใช้สองเส้นเข้าด้วยกัน ภายใต้การควบคุมของเขา ทั้งสองเส้นดักจับจิตมารเหมือนตาข่ายขนาดใหญ่
แม้ว่าเกราะไหมบรรพกาลไม่สามารถกักขังจิตมารได้ แต่จิตมารก็ไม่สามารถหลบมันได้ ดังนั้นมันจึงถูกห่อหุ้มอีกครั้ง
ไหมทั้งสองเส้นทอเข้าหากันและยิ่งใหญ่กว่าเดิม แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้จิตมารติดอยู่ข้างใน มันทำได้เพียงระงับพลังของจิตมารได้เพียงระดับเดียวเท่านั้น
จิตมารปล่อยเสียงหัวเราะแปลก ๆ มันไม่ได้สนใจต่อสู้กับเจี้ยนเฉินและหลบหนีไปในสายหมอกอีกครั้ง มันอ่อนแอเกินไปในตอนนี้ ดังนั้นมันจึงไม่สามารถฆ่าเจี้ยนเฉินได้หากพวกเขาต่อสู้กัน ในเวลาเดียวกัน มันก็จะยิ่งอ่อนแอลงถ้ามันโดนการโจมตีจากเจี้ยนเฉิน ตอนนี้มันแค่อยากกลืนกินหลาย ๆ ชีวิต เมื่อมันฟื้นพลังได้แล้ว มันถึงจะสามารถฆ่าเจี้ยนเฉินได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...