เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1623

ตอนที่ 1623: ทำลายไม่ได้ (2)

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความแข็งแกร่งของมันลดลง มันจะพยายามหนีจากเจี้ยนเฉินและจิตวิญญาณราชันย์ มันจะพยายามหลบหนีโดยใช้การพับมิติ ความสามารถนี้เป็นสิ่งที่มันถนัดในเวลาที่อ่อนแอเช่นนี้

“เจี้ยนเฉิน เจ้าจะเป็นเป้าหมายต่อไป” อาต้าพูดกับเจี้ยนเฉินผ่านทักษะการสื่อสาร น้ำเสียงของเขาอ่อนแอมาก ตอนนี้เขาไร้ความสามารถ

แสงแวววับส่องประกายผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขากลายเป็นร่างพร่ามัวและไล่ตามจิตมาร เขาแทงเข้าไปในหมอกสีแดงโดยตรง

การโจมตีครั้งนี้กระพริบด้วยปราณกระบี่สีขาวรุ่งโรจน์ ส่วนใหญ่ถูกซ่อนอยู่ข้างในโดยไม่รั่วไหลออกไปเพื่อป้องกันการทำลายทวีปเทียนหยวนด้วยคลื่นกระแทก ในเวลาเดียวกัน แสงสีฟ้าและสีม่วงก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าเอเดรียนน่าคอยสังเกตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นี่ตลอดเวลา เพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยต้นกำเนิดของกระบี่คู่ เขาจึงปกปิดความเปล่งประกายของกระบี่ที่ไม่เหมือนใครเพื่อไม่ให้มันถูกปล่อยออกมา

เขารู้ว่าไม่ใช่ราชาเทพทุกคนที่จะรู้ถึงต้นกำเนิดของกระบี่คู่ เขาไม่อยากเสี่ยง

กระบี่จือหยิงแทงเข้าไปในหมอกสีแดงด้วยปราณกระบี่อันทรงพลัง ทำให้หมอกสีแดงขึ้นมาปั่นป่วนอย่างรุนแรงทันที การโจมตีของเจี้ยนเฉินยังไม่ได้มีความแข็งแกร่งเต็มที่ แต่มันก็สามารถบรรลุขอบเขตเทพได้ ทุกที่ที่กระบี่ผ่านไป หมอกสีแดงรอบข้างจะเริ่มสลาย พลังของจิตมารลดลงอีกครั้งโดยลดระดับจากขั้นย้อนกลับช่วงต้นเหลือเพียงขั้นรับมอบ

ตอนที่พลังของจิตมารนั้นคล้ายหรือมากกว่าของเจี้ยนเฉิน การโจมตีของเขาก็ไม่สามารถทำร้ายมันได้มากนัก ทำให้มันต่อต้านได้อย่างง่ายดายด้วยความแข็งแกร่งของมันเอง อย่างไรก็ตามเมื่อมันเริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ มันก็ยากขึ้นเรื่อย ๆ ที่จะทนต่อการโจมตีขอบเขตเทพจากเจี้ยนเฉิน แทบทุกครั้งที่เขาโจมตีไปจะเพียงพอที่จะจัดการกับจิตมารและกำจัดความแข็งแกร่งของมันอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมพร้อมกับค่ายกลสังหารเทพก็มาถึงในที่สุด มันลงมาจากอากาศอย่างรวดเร็วและห่อหุ้มจิตมาร โดยใช้ปราณกระบี่เพื่อทำร้ายจิตมาร

จิตวิญญาณราชันย์ก็กลับมาจากอวกาศ เขายืนอยู่ตรงข้ามกับเจี้ยนเฉินและเริ่มโจมตีจิตมารอย่างเต็มพลัง อย่างไรก็ตาม พวกเขาสองคนมีพลังมากเกินไป พวกเขาสามารถต่อสู้อย่างไร้ความปราณีในอวกาศ แต่พวกเขาต้องระวังอย่างมากในแต่ละครั้งที่พวกเขาออกมาเพื่อหลีกเลี่ยงการทำลายทวีปนี้ พวกเขาปกปิดพลังงานของตัวเองอย่างสมบูรณ์โดยไม่ปล่อยให้สิ่งใดรั่วไหลออกไป

จิตมารถูกล้อมรอบ มันไม่สามารถกลืนกินพี่น้องสี่คนได้อีกต่อไป ในเวลาเดียวกัน พลังของมันก็อ่อนแอลงและอ่อนแอลงหลังจากการโจมตีแต่ละครั้ง ในท้ายที่สุดมันลดระดับลงจากขอบเขตดั้งเดิมเหลือเพียงขอบเขตเซียน

เจี้ยนเฉินพุ่งเข้าไปในหมอกสีแดงของจิตมารเพื่อช่วยพี่น้องทั้งสี่ที่ยังติดอยู่ในนั้น

“เจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้ อาหารของข้า ! ไม่มีใครทำลายข้าได้ ! ไม่มีใครฆ่าข้าได้ ! ” จิตมารคำรามอย่างบ้าคลั่ง หลังจากลดระดับมาถึงขอบเขตเซียน มันไม่มีความหวังที่จะหลบหนีอีกต่อไป ทั้งหมดที่มันทำได้ก็คือสาปแช่ง หากมันไม่ได้ต้องการกลืนกินพี่น้องสี่คนและได้รับประโยชน์อย่างมาก มันจะไม่ตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้ มันไม่เพียงล้มเหลวในการกลืนกินในช่วงเวลาสำคัญเท่านั้น แต่มันยังได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจากทั้งสี่คน