เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1628

ตอนที่ 1628: ความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความตาย

เจี้ยนเฉินไม่ใช่คนเดียวที่เข้าใจปัญหานี้ เหล่าจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมและเหล่าจอมยุทธขอบเขตเซียนก็สังเกตเห็นเช่นกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะกำจัดแก่นของจิตมารในเวลาเพียง 1 วัน

การปล่อยโลหิตของเหล่าผู้คนจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งยังคงดำเนินต่อไป แต่ทุกคนสูญเสียความตื่นเต้นและความหวังตั้งแต่ครึ่งวันที่ผ่านมา พวกเขาทั้งหมดรู้สึกหนักและหายใจไม่ออกอีกครั้งราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับจุดจบของโลก เป็นผลให้บรรยากาศเริ่มหนักอึ้งมาก

“ข้าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง มีผู้คนในตระกูลหลายหมื่นคนที่อยู่ข้างหลังข้า ในฐานะผู้นำ ถ้าข้าไม่สามารถปกป้องพวกพ้องของข้าได้ ข้าก็จะไม่มีวันดำเนินชีวิตในฐานะของผู้นำได้เช่นกัน หากทุกคนรวมถึงข้าและตระกูลของข้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้ในที่สุด ข้าจะต้องตายในแนวหน้าในฐานะผู้นำและวางชีวิตของข้าลงเพื่อปกป้องคนของข้า” เซียนจักรพรรดิจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็เริ่มหัวเราะดัง ๆ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ระเบิดเป็นเพลิงสีขาว ร่างของเขาละลายอย่างรวดเร็วในเปลวไฟ กลายเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าของสายเลือดของเขา ซึ่งทั้งหมดถูกปล่อยให้กับเกราะไหมบรรพกาลเพื่อดูดซับ

“แมนดอฟฟ์ ! ” บางคนร้องออกมาด้วยความเสียใจ แมนดอฟฟ์กำลังเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของตัวเองและร่างกายของเขาเองเพื่อช่วยในการทำลายแก่นของจิตมาร

ในขณะนั้นสายตาของทุกคนมารวมกันที่แมนดอฟฟ์ ทุกคนมองเขาด้วยความชื่นชมและให้ความเคารพ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นจอมยุทธของสี่เผ่าพันธุ์หรือจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง

“หากข้าจะต้องตาย ข้าก็ต้องตายก่อนคนในตระกูลของข้า ข้าจะไม่สามารถปกป้องพวกเจ้าได้อีกต่อไปในอนาคต ข้าขอจากไปก่อน” แมนดอฟฟ์ยิ้ม ร่างของเขากลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุดภายใต้เปลวไฟสีขาว

“แมนดอฟฟ์พูดถูก ตอนนี้เราไม่มีทางเลือก หากเราไม่ทำลายสิ่งชั่วร้ายนี้ ผู้คนของเราในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งอาจจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้เมื่อจิตมารฟื้นคืนพลังขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ เนื่องจากข้าต้องตายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ข้าก็สมควรตายด้วยประโยชน์ส่วนรวม” หลังจากนั้นไม่นาน เซียนจักรพรรดิคนอื่นจากต่างโลกก็เดินไปข้างหน้าและพูดอย่างมีคุณธรรมเช่นเดียวกับแมนดอฟฟ์ เขาเริ่มเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของเขาจนตัวเองตาย แม้แต่ร่างของเขาก็ถูกลดขนาดจนกลายเป็นเถ้าธุลีในที่สุด

พลังงานที่สำคัญของพวกเขาหมดลงแล้วอย่างรุนแรง ดังนั้นพวกเขาจึงอาจไม่สามารถผลิตเลือดได้อีก การเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของพวกเขาและร่างกายของพวกเขาคล้ายกับการจุดไฟเศษสายเลือดสุดท้ายของพวกเขาที่เหลืออยู่ในร่างกายของพวกเขาให้พลังงานหนึ่งส่วนสุดท้าย แม้แต่ชีวิตของพวกเขาก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของพลังของสายเลือด

ในขณะนี้เซียนจักรพรรดิจากต่างโลกก็มองดูเจี้ยนเฉินและถามด้วยมือที่ประสานกันว่า “ราชันเจี้ยนเฉิน การจุดระเบิดของแก่นสำคัญของพวกเขามีส่วนช่วยในการทำลายจิตมารหรือไม่ ? ”

เจี้ยนเฉินมองดูเซียนจักรพรรดิ เขาเห็นความสงบ, ความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับความตาย, และความมุ่งมั่น

เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด เขาทราบความคิดและแผนของเซียนจักรพรรดิอยู่แล้ว

“หากเป็นเช่นนั้น ข้าไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไป” เซียนจักรพรรดิกล่าว จากนั้นเปลวไฟสีขาวก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาเช่นกันและเขาก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด

“ฮ่าฮ่าฮ่า สถานการณ์ได้กลับกลายไปเป็นเช่นนี้ ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย การเลือกที่จะตายด้วยความเต็มใจคือความตายที่กล้าหาญ หากการเสียสละของเราสามารถช่วยชีวิตของกลุ่มคนเป็นล้านคนได้ พวกเขาจะยังคงขอบคุณเราเสมอ อย่างไรก็ตาม หากเรายังคงกลัวความตายต่อไป เราจะสามารถอยู่ได้อีกไม่กี่ชั่วยาม มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ? ” ชายชราพูดด้วยเสียงดังและเคร่งเครียด นอกจากนี้เขายังเป็นเซียนจักรพรรดิจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง