ตอนที่ 163 – ออกจากเทือกเขาสัตว์อสูร
เจี้ยนเฉินค่อยๆลืมตาจากท่านั่งขัดสมาธิ หันหัวของเขาไปมองที่บาดแผลที่เคยอยู่บนไหล่ซ้ายของเขา เขายกมือขึ้นเพื่อสัมผัสผิวใหม่อย่างระมัดระวัง รู้สึกถึงผิวโดยไม่สังเกตเห็นความแปลกประหลาดใด ๆ กับมัน เจี้ยนเฉินได้แค่เพียงถอนหายใจด้วยความชื่นชมจากผลของพลังเซียนธาตุแสง
เจี้ยนเฉินฉีกเสื้อผ้าที่ชำรุดเพื่อดูรอยเลือดที่สาดกระเซ็นบนร่างของเขา จากนั้นใช้เสื้อผ้าที่เขาฉีกออกเริ่มเช็ดเลือด
ยืนขึ้นอย่างช้า ๆ ดวงตาของเจี้ยนเฉินมองไปที่ซากศพของสัตว์อสูร ระดับ 5 ทั้งสองบนพื้นด้วยท่าทางที่ครุ่นคิด “จากสิ่งที่ปรากฏ สัตว์อสูรสีขาวราวหิมะนี้ต้องเป็นอสูรเมฆบิน หนังสือกล่าวว่าร่างของอสูรเมฆบินนั้นมีขนาดเล็ก แต่มีความว่องไวตามธรรมชาติด้วยขนที่คล้ายกับเมฆบนท้องฟ้า และสัตว์อสูรอีกตัวที่มีปีกอยู่บนหลังมันต้องเป็นวัวปีกนภา ปีกที่ด้านหลังของมันสามารถใช้โจมตีได้เท่านั้นและไม่สามารถใช้บินได้” ในเวลาเดียวกันเจี้ยนเฉินได้จดจำข้อมูลที่เขาได้เห็นในหอหนังสือสำนักคากัตเพื่อระบุศพตรงหน้าเขา
“แกนอสูรนั้นต้องซ่อนอยู่ใต้ปีก ข้าแน่ใจว่าอสูรเมฆบินต้องอยู่ในหัวของมัน” กระบี่วายุโปรยปรากฏขึ้นในมือของเจี้ยนเฉินก่อนที่มันจะถูกแทงเข้าไปในร่างของอสูรเมฆบินอย่างรวดเร็วและขุดลงไปในหัวของมัน
หลังจากความพยายามบางอย่างแกนอสูรของอสูรเมฆบิน ก็ถูกสกัดออกมาจากสัตว์อสูรสุนัขในท้ายที่สุดมันกับคล้ายกับสิ่งที่แปลกประหลาด
อสูรเมฆบินนี้เป็นสัตว์อสูรระดับ 5 แต่เนื่องจากชนิดและศักยภาพที่จำกัดของพวกมันร่างกายของพวกมันจึงไม่สามารถเติบโตได้มากกว่า 2 เมตรเว้นแต่ว่าพวกมันจะถึงระดับ 6 ด้วยเหตุนี้แม้แต่แกนอสูรในร่างกายของพวกเขาจึงมีขนาดเท่าวอลนัท
หลังจากสกัดแกนอสูรของอสูรเมฆบินแล้ว เจี้ยนเฉินก็ย้ายไปที่วัวปีกนภาและใช้กระบี่วายุโปรยของเขาแทงเข้าไปในบริเวณใต้ปีกเพื่อหาแกนอสูร จากนั้นด้วยความพยายามอย่างมาก ในที่สุดเขาก็ดึงแกนอสูรออกจากร่างของมัน ตรงกันข้ามกับแกนอสูรตัวก่อน แกนอสูรมีขนาดครึ่งหนึ่งของกำปั้น
เจี้ยนเฉินทำให้แกนอสูรทั้งสองแกนแห้งโดยใช้เสื้อคลุมที่ฉีกขาดเช็ดเลือดก่อนที่จะเผยให้เห็นคริสตัลที่มีประกายระยิบระยับ 2 ชิ้น
รู้สึกถึงปริมาณพลังงานที่ซ่อนอยู่ภายในแกนอสูร เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเล็กน้อยข้างใน ไม่น่าแปลกใจเลยว่ามันมีความแตกต่างกันระหว่างสัตว์อสูรระดับ 5 และระดับ 4 – เพียงแค่ดูที่แกนอสูร ทุกคนก็สามารถบอกความแตกต่างได้อย่างชัดเจน เมื่อเปรียบเทียบกับแกนอสูรระดับ 4 และแกนอสูรระดับ 5 มีการก้าวกระโดดเชิงคุณภาพเป็นอย่างมากซึ่งเป็นการยากที่จะลองเปรียบเทียบกัน
นอกจากนี้แม้จะมีแกนอสูร 2 แกนที่มาจากสัตว์อสูรต่างชนิดกัน แต่ปริมาณพลังงานที่บรรจุอยู่ภายในนั้นก็แทบจะไม่ต่างกัน
“ด้วยเพียงแค่แกนอสูรระดับห้า 2 อันนี้เพียงลำพัง ข้าคิดว่าพวกมันจะอยู่กับข้านานมากเมื่อข้าบ่มเพาะกับพวกมัน” คว้าแกนอสูรระดับ 5 ไว้ในมือของเขา เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุข ในใจเขาไม่มีอะไรนอกจากความโชคดี
อารมณ์ความสุขยังคงดำเนินต่อไปอีกชั่วครู่ก่อนที่จะสงบอีกครั้ง นำเข็มขัดมิติออกมา เขาวางซากสัตว์อสูรและแกนอสูรทั้งสองไว้ข้างใน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...