เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1657

ตอนที่ 1657: การจากลาของเถี่ยต้า

ไม่เพียงแต่เจี้ยนเฉินและซ่างกวนมู่เอ๋อเฝ้าสังเกตจอมยุทธจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งในการซื้อที่ดินอย่างไม่ลืมหูลืมตา วิญญาณของพวกเขายังขยายออกไปทั่วดินแดนของทั้งสี่เผ่าพันธุ์ ขณะที่พวกเขายังคงให้ความสำคัญอย่างชิดใกล้กับจอมยุทธจากต่างโลก มีเพียงเสี่ยวจินและเสี่ยวหลิงที่ไม่สนใจเรื่องทั้งหมดและยังคงวิ่งเล่นทุกวัน ๆ แม้แต่เสือขาวที่บ่มเพาะอย่างกับคนบ้าก็ยังแผ่วิญญาณของเขาออกไปได้เป็นครั้งคราวและสังเกตสิ่งที่อยู่ภายนอก

ในขณะเดียวกันจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็คอยสังเกตการณ์กลุ่มที่เข้าซื้อที่ดิน ท้ายที่สุดทุกคนต่างก็มีความมั่งคั่งพอที่จะซื้อที่ดิน ไม่เพียงแต่พวกเขาจะนำเงินมาใช้ในโลกนี้เท่านั้น แต่ยังมีทรัพยากร, วิธีการบ่มเพาะ, ทักษะการต่อสู้และอื่น ๆ อีกมากมาย โถงจิตวิญญาณลับได้สะสมสมบัติทั้งหมดเหล่านี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้ว่าทั้งหมดนั้นจะมีเพียงแค่ยอดภูเขาน้ำแข็งของโถงจิตวิญญาณลับ มันเพียงพอที่จะทำให้เซียนจักรพรรดิคลั่งเกี่ยวกับมัน ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของพวกเขาและเพื่อให้แน่ใจว่าสมบัติของพวกเขาจะไม่ถูกขโมยจากคนอื่น จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมอย่างพวกเขาต้องจับตามองตลอดเวลา

ตราบใดที่เกิดความไม่ลงรอยและต้องใช้ความแข็งแกร่งเข้าตัดสิน จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมของทั้งสองโลกก็จะสามารถสัมผัสได้ผ่านทางวิญญาณ ในขณะที่พวกเขาขยายการรับรู้ทางวิญญาณของพวกเขา บ่อยครั้งที่จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมของทวีปเทียนหยวนได้สัมผัสกับวิญญาณของจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิม แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

การซื้อที่ดินอย่างประมาทจะทำให้เกิดความโกลาหลอย่างมากในทวีปเทียนหยวน พวกเขาเสนอสมบัติจำนวนมากและวิถีบ่มเพาะเพื่อซื้อที่ดิน ทำให้มูลค่าของทักษะการต่อสู้ระดับเซียนและวิธีการบ่มเพาะลดลง โดยปกติทุกตระกูลโบราณและองค์กรที่มีเซียนราชาจะเห็นด้วยที่จะย้ายออกไปหลังได้รับทักษะการต่อสู้ระดับเซียนหรือวิธีการบ่มเพาะ

ท้ายที่สุดทักษะต่อสู้ระดับเซียนก็มีค่าเนื่องจากความขาดแคลน แม้แต่ตระกูลโบราณจำนวนมากที่อยู่มานับหมื่น ๆ ปีก็ยังย้ายออกไปโดยไม่มีเหลือ ด้วยการเข้ามาของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ทักษะต่อสู้ระดับเซียนจำนวนมากและวิธีการบ่มเพาะทำให้สิ่งของพวกนี้สูญเสียมูลค่าจากแต่ก่อนไป

ความมั่งคั่งของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งเกี่ยวกับการฝึกตนและทรัพยากรในวิถีบ่มเพาะที่พวกเขาใช้ทำให้ได้รับที่ดินเป็นจำนวนมาก ทรัพยากรที่พวกเขาใช้จากการซื้อขายครั้งนี้ไม่สำคัญมากสำหรับโถงจิตวิญญาณลับที่เก็บเอาไว้มานานหลายปี

การใช้จ่ายเหล่านี้ไม่สำคัญต่อโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง แต่โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งนั้นมีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมมากกว่าโลกทวีปเทียนหยวน แม้แต่จอมยุทธขอบเขตเซียนของพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่าโลกของเจี้ยนเฉิน เป็นผลทำให้มีทักษะการต่อสู้ระดับเซียนและวิธีการบ่มเพาะนับไม่ถ้วน

ในพริบตาการซื้อที่ดินจำนวนมากของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็ดำเนินต่อไปเป็นเวลา 3 ปี ไม่เพียงแต่โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งจะได้รับที่ดินจำนวนมากจากทั้ง 4 เผ่าพันธุ์ ความแข็งแกร่งของโลกเจี้ยนเฉินก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในภายใน 3 ปีเช่นกัน โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้นำสมบัติจำนวนมากที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในทวีปเทียนหยวน รวมถึงม้วนเวทย์ที่ข้องเกี่ยวกับความลึกลับของโลกซึ่งจะช่วยให้การฝึกฝนราบรื่นมากขึ้นในการทะลวงเซียนสวรรค์ต่อใครหลาย ๆ คน รวมถึงทะลวงไปถึงเซียนผู้คุมกฏได้ อย่างไรก็ตามผู้คนที่เข้าใจโดยสมบัติสวรรค์จะไม่อาจพัฒนาต่อไปได้อีก มีเพียงส่วนน้อยที่จะฝ่าฝันในการเข้าใจและฝึกหนักของพวกเขาเองเท่านั้นที่จะก้าวหน้าต่อไปได้

สมบัติสวรรค์เหล่านี้ไม่ได้สมบูรณ์เท่ากับลูกท้อเมฆม่วงและมีผลกระทบ เมื่อคนที่เข้าถึงขอบเขตเซียนโดยสมบัติสวรรค์เหล่านี้ รากฐานของพวกเขาจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงและจำกัดพวกเขาไว้ที่การบ่มเพาะนั้น ๆ ตลอดชีวิตของเขา อย่างไรก็ตามยังมีเซียนสวรรค์จำนวนมากที่เลือกที่จะใช้การทะลวงเข้ามาทางวิธีนี้ เนื่องจากความเข้าใจของพวกเขามีจำกัด แม้ว่าพรสวรรค์ของเขาจะทำให้เขาเข้าถึงเซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 6 พวกเขาก็จะกลายเป็นโครงกระดูกในอีก 1,000 ปี หากว่าพวกเขาไม่อาจเลือกได้

โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งเข้ามาในโลกอย่างรวดเร็วจากอุโมงค์ในช่วงเวลา 3 ปีที่ผ่านมาจนถึงจุดที่คนของพวกเขามีจำนวนหลายร้อยล้าน คนเหล่านี้ไม่มีพลังมากไปกว่าเซียนปฐพี เซียนปฐพีและเซียนสวรรค์ของพวกเขามีเพียงส่วนน้อยเท่านั้น พวกเขาไปยังที่ดินที่โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งซื้อไว้ บ้างบ่มเพาะที่นั่น บ้างสร้างที่สำหรับครอบครัวเพื่อที่จะทำธุรกิจที่นั่นพร้อมกับพยายามหลอมรวมเป็นคนในโลกนี้

ด้วยการมีอยู่ของพวกเขา โลกก็ได้เผ่าใหม่ขึ้น คือ โลกเซียนที่ถูกทอดทิ้ง

ผู้คนจากโลกเซียนที่ถูกทิ้งเรียกตัวเองว่าเซียนที่ถูกทอดทิ้ง หลายคนไม่ทราบว่ามาจากไหน ท้ายที่สุดแล้วนั้นชื่อพวกนี้ยาวเกินไป ตราบใดที่วิญญาณในอดีตไม่อาจสืบค้นได้ มันเหมือนกับตราสินค้าที่อยู่ลึกในจิตใจของพวกเขา เช่นนี้พวกเขาถึงจำได้เสมอว่าพวกเขาคือเซียนที่ถูกทอดทิ้ง

หลังจากย้ายเข้ามาในโลกทวีปเทียนหยวนแล้ว สหายพวกแรกของเซียนที่ถูกทอดทิ้งคือพ่อค้า ในสายตาของพ่อค้าไม่มีศัตรูถาวร มีเพียงผลกำไรเท่านั้นที่นิรันดร์ พวกเขาเห็นว่าการมาถึงของต่างเผ่าพันธุ์นั้นเป็นโอกาสที่ดีต่อพ่อค้าจำนวนมาก พวกเขาจึงนำอาหารพื้นเมืองเข้ามาซึ่งเป็นสิ่งที่บรรดาเซียนที่ถูกทอดทิ้งขาดแคลน พวกเขาได้รับประโยชน์อย่างมาก

พวกพ่อค้าได้กลายเป็นสหายคนแรก ๆ กับพวกเซียนที่ถูกทอดทิ้งและเป็นกลุ่มที่ได้รับการต้อนรับมากที่สุด