เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1661

ตอนที่ 1661 – การปรับแต่งปราณกระบี่ลึกซึ้ง

ทันใดนั้น เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่มีเวลาเหลืออีกต่อไปในโลกนี้หลังจากที่เห็นด้วยกับข้อเสนอแนะของจิตวิญญาณราชันย์ที่ ให้ไปยังโลกแห่งเซียนด้วยกัน การจากไปของเขาจะเร็วกว่าที่คาดไว้มาก

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินให้ความสำคัญกับเวลาที่เหลืออยู่ในแต่ละวันมากยิ่งขึ้น เขาใช้เวลาอยู่ข้าง ๆ พ่อแม่และภรรยามากขึ้น นอกจากพวกเขาแล้วเขายังไปเยี่ยมสหายเก่าของเขาบ่อยครั้ง เช่น ฉินเซียว เทียนมู่หลิง ฉินจี๋ ตู่กูเฟิงและคนอื่น ๆ หลายสิบปีผ่านไปสถานะของสหายเก่าของเขาจึงเปลี่ยนไปอย่างมาก เมื่อใดก็ตามที่พวกเขารวมตัวกันและพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องในอดีต พวกเขาทั้งหมดจะถอนหายใจในขณะที่ภาพความทรงจำนั้นยังท่วมท้นดวงตาของพวกเขา

ห้าวันต่อมา เจี้ยนเฉินได้ยินข่าวที่ทำให้ปวดใจ เฉินฟางภรรยาของเคนดัลได้เสียชีวิตลง ในระหว่างงานศพของนาง เจี้ยนเฉินได้ปรากฏตัวพร้อมกับภรรยาของเขา เจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียน เพื่อส่งนางเป็นครั้งสุดท้าย ในขั้นต้นมันควรจะเป็นงานศพที่ธรรมดามาก แต่ด้วยเจี้ยนเฉินและการปรากฏตัวของคนอื่น งานศพของนางกลายเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก ทำให้ได้รับความสนใจจากคนทั่วโลกและทำให้เกิดความโกลาหล

นักสู้หลายคนในโลกนี้ล้วนถอนหายใจด้วยอารมณ์ เฉินฟางเป็นมนุษย์ แต่งานศพของนางสามารถดึงดูดให้ราชันเจี้ยนเฉินมาร่วมงานด้วยตัวเอง ช่างเป็นเกียรติที่ยิ่งใหญ่มิใช่หรือ ? บางคนถึงกับพูดว่าถ้าพวกเขาสามารถมีความสุขเช่นนี้เมื่อตอนที่พวกเขาตาย พวกเขาก็จะตายในตอนนี้โดยไม่ลังเลเลย

การตายของเฉินฟางทำให้คนไม่กี่คนรู้สึกอิจฉาและเสียใจอย่างมาก พวกเขาอิจฉาเกี่ยวกับมิตรภาพของนางกับท่านราชันเจี้ยนเฉินและเสียใจกับการที่นางมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ แต่มีชีวิตที่แสนสั้น

ซานเสียใจสำหรับการตายของแม่เขา ในขณะที่เขาฝังนางด้วยตัวเอง เขายังคงสงบอย่างน่าทึ่งตลอดพิธีการทั้งหมด เขาไม่ได้ร้องไห้หรือแสดงความเศร้าใด ๆ แต่ความเงียบของเขาก็มอบความเศร้าที่เขาซ่อนอยู่ภายใน

เจ็ดวันต่อมา งานศพของเฉินฟางก็สิ้นสุดลง เจี้ยนเฉินปลอบโยนซานและกำลังจะจากไป “หัวหน้า ข้าต้องการลาออกจากกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ได้โปรดอนุญาตข้าด้วย” ในเวลานี้ซานคุกเข่าลงและอ้อนวอน เจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินหยุดก่อนที่จะหันกลับมามองที่ ซานด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาถอนหายใจเบา ๆ ” ซาน พ่อของเจ้าเป็นผู้ก่อตั้งกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี พวกมันเป็นความทรงจำของพ่อเจ้า เจ้าจะลาออกไปได้อย่างไร? นอกจากนี้ ข้าตั้งใจจะให้เจ้ารับตำแหน่งหัวหน้า เว้นแต่ความแข็งแกร่งและชื่อเสียงในปัจจุบันของเจ้าในกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีจะนำไปสู่ความไม่พอใจของคนจำนวนมาก หากข้าส่งมอบมันเร็วเกินไปซึ่งเป็นสาเหตุที่ข้ายังไม่ได้ทำเช่นนั้น ข้าวางแผนที่จะส่งต่อตำแหน่งในเวลาที่เหมาะสมเมื่อเจ้ามีชื่อเสียงของตัวเจ้าเอง เจ้าจะเป็นหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีในเวลานั้น”

ซานส่ายหัว หัวหน้า ข้าไม่ต้องการรับตำแหน่งหัวหน้า แม้ว่าพ่อของข้าจะเป็นผู้ก่อตั้งกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี แต่ท่านก็เป็นผู้พัฒนาทุกอย่าง มันไม่เกี่ยวอะไรกับพ่อของข้า ข้าจะสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าได้อย่างไร ? โปรดล้มเลิกความคิดนี้ด้วย หัวหน้า”

เจี้ยนเฉินเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด หลังจากได้ยินคำพูดของซาน เขาพูดด้วยน้ำเสียงโศกเศร้าว่า “ซาน เจ้ารู้หรือไม่ว่าองค์กรแบบไหนที่กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้กลายเป็นในทวีปนี้ ? ตำแหน่งหัวหน้าก็เพียงพอที่จะทำให้คนนับไม่ถ้วนหน้าเขียวด้วยความอิจฉา แต่เจ้าก็ไม่สนใจเลย หากพ่อของเจ้ารู้เรื่องนี้ เขาจะนอนตายตาไม่หลับ”

ซานคุกเข่าลงกับพื้นและก้มศีรษะของเขาลงไปที่พื้น เขาพูดอย่างเสียใจ หัวหน้า ข้าขอโทษ ข้าทำให้ท่านผิดหวังและทำให้ท่านเสียใจ ข้าได้รับการสนับสนุนจากท่านตลอดหลายปีที่ผ่านมา ท่านสามารถตำหนิข้าได้เพียงเพราะเรื่องขาดความทะเยอทะยานและความสามารถของข้า การตายของแม่ทำให้ข้าปล่อยวางเรื่องในโลกได้มากมาย ตอนนี้ข้าไม่ต้องการมีชื่อเสียงในทวีปเทียนหยวนอีกต่อไป ข้าต้องการดูแลโรงเตี้ยมแห่งนี้เพียงเพราะนี่คือสิ่งเดียวที่แม่ของข้าทิ้งไว้ให้ข้า มันมีความทรงจำของแม่ข้า หัวหน้า โปรดอนุญาตให้ข้าลาออกจากกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี”

” เจ้า..” เจี้ยนเฉินมองไปที่ซานทั้งโกรธและโมโห เขาแสดงอารมณ์โมโหเกี่ยวกับเรื่องที่ซานไม่สามารถทำตามความคาดหวังของเขาได้ อย่างไรก็ตาม ยังมีความรู้สึกที่อับจนอย่างลึกซึ้งบนใบหน้าของเขา เห็นได้ว่าซานได้ตัดสินใจแล้ว ความพยายามในการโน้มน้าวใจใด ๆ จะไม่ส่งผลมากนัก เขาจะจบลงด้วยการบังคับซานแทน

เจี้ยนเฉินถอนหายใจขึ้นบนท้องฟ้า หลังจากนั้นไม่นานก็พูดว่า ไม่ว่าอะไรก็ตาม ตั้งแต่เจ้าได้ตัดสินใจไปแล้วข้าจะเคารพในการตัดสินใจของเจ้า” เมื่อนั้นเจี้ยนเฉินก็รู้สึกหดหู่ใจ เขาโบกแขนเสื้อของเขาแล้วจากไป

เขาตัดสินใจให้ซานเป็นหัวหน้าคนต่อไปของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีเมื่อนานมาแล้ว แต่ทางเลือกของซานได้ทำให้เขาผิดหวัง

“ขอบคุณ หัวหน้า” ซานตอบอย่างสุภาพ

“ซาน เจ้าต้องจำไว้ว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นตั้งขึ้นมาก็เพราะพ่อของเจ้า หากเจ้าคิดว่าหลังจากผ่านวันนี้ไปและต้องการกลับไปยังกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ประตูนั้นจะเปิดต้อนรับเจ้าอยู่เสมอ น้ำเสียงที่เข้มแข็งของเจี้ยนเฉินดังออกมา

ซานยืนขึ้นและมองดูเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา เขาคิดว่า “ท่านผู้มีพระคุณ ท่านช่วยแม่และข้ามากเกินไปในหลายปีที่ผ่านมา ข้าไม่สามารถตอบแทนพระคุณของท่านได้ ดังนั้นข้าจะเป็นหัวหน้าแทนที่ไป๋เหลียนได้อย่างไร? ไป๋เหลียนเป็นน้องสาวของท่าน ข้าไม่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้ …