เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1664

ตอนที่ 1664 – เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่

“ยังมีสิ่งสุดท้ายที่ข้าต้องทำ ก่อนที่พวกเราจะจากโลกนี้ไปยังโลกแห่งเซียน เจี้ยนเฉินกล่าวกับเฉินเจี้ยน

เฉินเจี้ยนจ้องที่เจี้ยนเฉินและพลันยิ้ม “ต้องมีบางสิ่งที่ข้าสามารถช่วยได้สำหรับสิ่งสุดท้ายนี้ใช่หรือไม่ ? ”

“ถูกต้องแล้ว ! ” เจี้ยนเฉินดึงหนังสัตว์อสูรออกมาจากแหวนมิติของเขาและส่งต่อให้เฉินเจี้ยน เขากล่าวว่า ” ข้ายังคงต้องการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อที่เราจะได้กลับมาสู่โลกนี้ได้ แม้ว่าเราจะยังไม่ได้จากไป ข้ารู้ว่ามีโลกที่ต่ำแบบนี้มากมาย หากไม่มีค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อระบุตำแหน่งจะเป็นการยากมากที่จะกลับมาที่นี่ วัสดุที่ข้าขาดเขียนอยู่บนหนังของสัตว์อสูร ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถช่วยข้ารวบรวมพวกมันได้”

“ค่ายกลส่งตัวระยะไกล ! ” เฉินเจี้ยนขมวดคิ้ว” ถ้าข้าจำได้ไม่ผิด การสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มันต้องใช้ความเชี่ยวชาญเป็นอย่างยิ่งในการสร้าง แม้ว่าจะมีค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพียงไม่กี่แห่งในโลกของเรา พวกมันมาจากอดีตที่ผ่านมานับไม่ถ้วนและพวกมันก็ไม่มีพลังที่จะข้ามโลกได้ มันค่อนข้างยากสำหรับเจ้าที่จะสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลจากโลกแห่งเซียนมาที่นี่”

“ข้าไม่ต้องการค่ายกลที่สมบูรณ์ ข้าต้องการพิกัดเพื่อที่จะระบุตำแหน่งของโลกนี้ แม้ว่ามันจะซับซ้อนนิดหน่อย แต่ข้าไม่คิดว่ามันจะใช้เวลานานเกินไปกว่าที่ข้าจะสร้างมัน” เจี้ยนเฉินกล่าว

” เอาล่ะ ข้าจะช่วยเจ้ารวบรวมวัสดุเหล่านี้”

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินกลับไปที่ทวีปเทียนหยวนและใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมในโลกนั้นเพื่อค้นหาวัสดุที่ขาดหายไปสำหรับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล ตัวเขาเองยังคงอยู่ในเมืองอัคนีดูดซับข้อมูลเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลจากจิตวิญญาณกระบี่ สำหรับจิตวิญญาณกระบี่ พวกเขาไม่คุ้นเคยกับการสร้างค่ายกลเป็นพิเศษ แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่มาเป็นเวลานาน ดังนั้นพวกเขาจึงรู้มาก เพียงค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อทำหน้าที่เป็นเครื่องระบุพิกัดก็ไม่มีอะไรยากสำหรับพวกเขาที่จะอธิบาย

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ได้ไปเยี่ยม หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน และกุยไฮ่ยี่เต่าหลายครั้งในความพยายามที่จะเรียนรู้วิธีการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล น่าเสียดายที่เฟิงเซียวเทียนไม่ได้ช่วยเจี้ยนเฉินแม้ว่าเขาจะรู้เรื่องนี้บ้าง ในท้ายที่สุด เจี้ยนเฉินได้ไปเยี่ยมนางฟ้าเฮายู่ อย่าลืมว่านางก็ยังเป็นคนที่มาจากโลกแห่งเซียนและมีข้อมูลเชิงลึกที่ชัดเจน

สิ่งที่ทำให้เจี้ยนเฉินพอใจคือนางฟ้าเฮายู่มีความชำนาญในการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลค่อนข้างมาก เขาถามนางทันทีเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลด้วยความถ่อมตนและได้รับประโยชน์อย่างมาก ในที่สุดเขาเข้าใจจนรู้แจ้ง

เจี้ยนเฉินไปเยือนโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มบ่อยครั้งในช่วงเวลาต่อมา เขาถามนางเกี่ยวกับปัญหาและความสับสนที่เขาพบเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล เพียงครึ่งปีต่อมาเมื่อวัสดุทั้งหมดที่เขาต้องการถูกส่งมายังเขา เขาก็เข้าสู่การกักตนอีกครั้ง เขาอุทิศตัวเองเพื่อศึกษาการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลและแม้กระทั่งการใช้ใบชาหยั่งรู้บางส่วนที่เหลืออยู่เพื่อความเข้าใจ

เจี้ยนเฉินไม่เคยสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล ดังนั้นการสร้างพวกมันทำให้มันยากขึ้น แม้จะได้รับความช่วยเหลือจากวิญญาณกระบี่และความรู้ที่เขาได้รับจากนางฟ้าเฮายู่ เขาก็ยังห่างไกลจากความสามารถในการสร้างอย่างแท้จริง

หนึ่งปี สองปี สามปี..เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ในขณะที่เจี้ยนเฉินล้มเหลวในการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล วัสดุที่เขามีหมดลงอย่างรวดเร็ว โชคดีที่วัสดุเหล่านี้ไม่ใช่วัสดุแบบที่ดีที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถพบได้ในทั้งทวีปเทียนหยวนและโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง เจี้ยนเฉินไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับวัสดุที่ไม่เพียงพอเนื่องจากมีผู้คนมากมายทั่วทั้งสองโลกที่รวบรวมวัสดุให้เขา

ในที่สุด เจี้ยนเฉินก็ประสบความสำเร็จในปีที่ห้า ค่ายกลส่งตัวระยะไกลถูกจารึกไว้บนหินก้อนหนึ่งซึ่งเปล่งประกายด้วยพลังงานอันทรงพลัง

โอ้ ใช่ ! ในที่สุดเราก็ได้ไปสู่โลกแห่งเซียน พี่ใหญ่ ท่านต้องพาข้าไปค้นหานายท่าน ข้าคิดถึงนายท่านมาก”

นอกเหนือจากเสี่ยวหลิงผู้กำลังตื่นเต้นทุกคนยังคงนิ่งเงียบ

หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน เทพเจ้าแห่งท้องทะเลก็ทำลายความเงียบขึ้นก่อน ตอนนี้ ข้ายังอ่อนแอเกินไป ข้าไม่ต้องการที่จะรีบไปที่โลกแห่งเซียน ดังนั้นมันจะไม่สายเกินไปที่ข้าจะไปหลังจากที่ข้าไปถึงขั้นแลกเปลี่ยน”

“แต่เดิมมีพวกเรา 10 คนที่มาถึงในโลกนี้ ขณะนี้มีเพียงเรา 3 คนเท่านั้นที่ตื่นขึ้นมา เราจะไม่ไปที่โลกแห่งเซียนในตอนนี้ เราวางแผนที่จะพักที่นี่อีก 10,000 ปี หากพวกเขายังไม่ตื่นขึ้นมาหลักจากนี้อีกหมื่นปี เราสามารถเลือกที่จะจากไป เฟิงเซียวเทียนกล่าว นอกจากนี้เขายังพูดเกี่ยวกับความตั้งใจของกุยไฮ่ยี่เต่าและหยางลี่

“เจี้ยนเฉิน ข้าจะไปที่โลกแห่งเซียนกับเจ้า ข้ามีหินปีศาจชั้นฟ้า ดังนั้นข้าไม่ควรเป็นภาระกับเจ้า” ฮุสตันยิ้มและตัดสินใจไปกับเจี้ยนเฉินหลังจากการพูดคุย มีเพียงเสือขาว, เสี่ยวจิน, เสี่ยวหลิง, ฮุสตันและซ่างกวนมู่เอ๋อที่วางแผนที่จะไปที่โลกแห่งเซียนกับเจี้ยนเฉิน หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน, กุยไฮ่ยี่เต่า และเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเลือกที่จะอยู่ข้างหลัง

“เจี้ยนเฉิน เจ้าต้องพาข้าไปด้วย เจ้าลืมข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ได้ ! ” ณ เวลานี้ นูบิสก็พูดเสียงดังแม้จะหายไปซักพัก เขาตะโกนออกมาโดยตรงโดยไม่แสดงความเคารพต่อเจี้ยนเฉิน