เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1684

ตอนที่ 1684 – แหล่งที่มาของเหรียญผลึก

เจี้ยนเฉินรู้สึกผิดหวังอย่างมากหลังจากได้ยินคำอธิบายของนางฟ้าเฮายู่ ตอนแรกเขาคิดว่าสมบัติของตระกูลลู่จะเป็นสิ่งที่น่าประทับใจแม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์สำหรับเขา มันก็จะมีค่ามากพอที่ทำให้เขาได้รับเหรียญผลึกจำนวนมากถ้าเขาขายมัน เขาสามารถใช้พวกมันเป็นทรัพยากรที่จะสนับสนุนความก้าวหน้าของเฉินเจี้ยน อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดเลยว่าสมบัติที่เรียกว่าสมบัติตระกูลลู่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของหยกที่ไม่สมบูรณ์ แม้ว่าชิ้นส่วนของหยกนั้นน่าจะเป็นกุญแจสำคัญในการบ่งบอกที่อยู่อาศัยของราชาเทพ แต่ก็คงไร้ประโยชน์ถ้าเขาไม่ได้รวบรวมชิ้นส่วนของหยกทั้งหมด

ยิ่งกว่านั้นแม้ว่าเขาจะประกอบชิ้นส่วนทั้งหมดแล้ว เขาก็ยังจำเป็นต้องรู้ตำแหน่งที่แน่นอนของที่อยู่อาศัยของราชาเทพหรือไม่ก็คงไร้ประโยชน์

เป็นผลให้ชิ้นส่วนของหยกเทียบเท่ากับชิ้นส่วนของหินไร้ประโยชน์สำหรับเจี้ยนเฉิน แม้ว่าเขาจะนำมันไปประมูลขึ้นมา เขาจะไม่ได้ราคาที่ดี

“ผู้อาวุโสเฉินเจี้ยน ท่านผู้นำและผู้อาวุโสซีหยูได้มาเยี่ยมเยียน” ในในขณะนั้นเสียงขององครักษ์ดังออกมาจากข้างนอกอย่างสุภาพ

เฉินเจี้ยนได้ถอนค่ายกลและม่านพลังโดยรอบออกทันที เจี้ยนเฉินยังคงจมอยู่ในความคิดของเขาและรีบเอาชิ้นส่วนของหยกกลับเข้าไปในกล่องและเก็บกลับเข้าไปในแหวนมิติของเขา

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เฉินเจี้ยนและเจี้ยนเฉินก็เดินไปที่ทางออกเพื่อเชิญผู้นำตระกูลและผู้อาวุโสซีหยู พวกเขาสุภาพมาก อย่าลืมว่าพวกเขาทั้งสองอยู่ในดินแดนของตระกูลโม่ ตระกูลนั้นใจดีพอที่จะให้องครักษ์แจ้งเตือนการมาเยือนของผู้นำตระกูล

” ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าน้องชายเฉินเจี้ยนอยู่ที่นี่สะดวกสบายดีหรือเปล่า ? หากมีอะไรที่ทำให้เจ้าไม่พอใจ โปรดบอกกับข้าโดยตรง ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ ข้าจะให้คนแก้ไขปัญหาทันที ผู้นำตระกูลป้องมือของเขาไปที่เฉินเจี้ยนและเจี้ยนเฉินด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้วางท่าหยิ่งยโสของผู้นำตระกูล

“ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่น ท่านผู้นำตระกูล เราพอใจอย่างยิ่งกับสิ่งที่ท่านให้กับเรา เฉินเจี้ยนตอบอย่างสุภาพ

ทั้งสี่พูดคุยกันเล็กน้อยถามเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของกันและกัน หลังจากนั้นผู้นำตระกูลก็หยิบกล่องไม้ยาวออกมา ชั้นของค่ายกลป้องกันกล่องแผ่พลังงานที่มีประสิทธิภาพออกมาเป็นครั้งคราว ละเว้นความจริงที่ว่ากล่องต้องมีบางสิ่งที่พิเศษ แต่กล่องนั้นทำจากไม้ที่มีค่าอย่างยิ่ง มันมีค่ามาก

” นี่คือของขวัญที่ข้าเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับน้องชายเจี้ยนเฉิน ข้าสงสัยว่าเจ้าชอบมันหรือไม่” ผู้นำตระกูลยิ้มเมื่อเขาส่งกล่องไม้ไปที่เจี้ยนเฉิน

“ท่านผู้นำตระกูล สิ่งนี้คือ..” เจี้ยนเฉินลังเลขณะที่เขาจ้องมองที่กล่องไม้ที่ถูกผลักเข้าไปในมือของเขา แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ในกล่องเนื่องจากค่ายกลป้องกัน เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างไม่เหมาะสม อย่าลืมว่า เขาเพิ่งมาที่ตระกูลโม่เมื่อสองสามวันก่อนและได้รับอนุญาตให้พักอยู่อาศัยได้ เขายังได้รับของขวัญทันที

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าผู้นำตระกูลพยายามผูกมัดเฉินเจี้ยนและเขาไว้ แต่เขาก็ไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ที่ตระกูลโม่เป็นเวลานาน

เมื่อเห็นความลังเลใจของเจี้ยนเฉิน ผู้นำตระกูลก็นำค่ายกลออกจากกล่องและผลักมันไปไว้ในมือของเจี้ยนเฉินโดยตรง เขายิ้ม “น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าลองเปิดดูสิ”

หลังจากลังเลสักครู่ เจี้ยนเฉินก็ตัดสินใจแล้วเปิดกล่องที่ปิดแน่น ทันใดนั้นแสงสีขาวสลัว ๆ ก็ปรากฏขึ้น กระบี่นอนอยู่ในนั้นอย่างสงบเงียบ

“เป็นกระบี่หิมะบินจากศาลาเฟิงเย่ ! ” ดวงตาของเจี้ยนเฉินหรี่ลง