เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1706

ตอนที่ 1706 : การรวมตัวของขั้นเทพ

หลังจากที่ขึ้นถึงขั้นศักดิ์สิทธิ์ช่วงกลางได้ เฉินเจี้ยนก็ใช้เวลาหลายวันเพื่อปรับตัวกับพลังก่อนจะออกจากการเก็บตัว

“เราจะออกเดินทางตอนไหน ? ” เฉินเจี้ยนถามทันทีที่เห็นเจี้ยนเฉิน ทั้งสองคนได้พุดคุยกันเล็กน้อย พวกเขาไม่จำเป็นต้องมัวมีมารยาทด้วยสายสัมพันธ์ที่พวกเขามีตอนนี้

“คืนนี้” เจี้ยนเฉินพูดขึ้นมา เขาเผยแววตาอาฆาตออกมา บรรพชนตระกูลลู่รู้ความลับของเขา ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องกำจัดอีกฝ่ายโดยไม่สนว่าจะสูญเสียอะไรไปบ้าง

เฉินเจี้ยนพยักหน้า แม้ว่าเขาจะอยู่เพียงลำพังแต่เขาก็สามารถสู้กับขั้นเทพช่วงต้นได้หลังจากที่ทะลวงผ่านขึ้นมาถึงขั้นศักดิ์สิทธิ์ช่วงกลางเมื่อคิดรวมกับความสำเร็จขั้นกลางของต้นกำเนิดกระบี่ หากมีเจี้ยนเฉินอยู่ด้วย การฆ่าขั้นเทพช่วงต้นนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด

ในคืนเดียวกันนั้น เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนได้ออกจากตระกูลโม่ไปเงียบ ๆ มีแค่ขั้นเทพในตระกูลโม่อย่างบรรพชนที่รู้สึกถึงการจากไปของพวกเขา ส่วนคนอื่น ๆ รวมถึงผู้นำตระกูลนั้นไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ในส่วนที่ลึกเข้าไปของตระกูลโม่ โม่หลิงมองออกไปภายนอกด้วยตาที่เป็นประกาย เขาได้พึมพำออกมา “ดูเหมือนว่าเฉินเจี้ยนกับเจี้ยนเฉินจะไปจัดการกับตระกูลลู่ พวกเขาคึกขึ้นมาหลังจากที่ทะลวงผ่านได้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นแต่ก็มีพลังและพรสวรรค์มากมายเช่นเดียวกัน เราไม่อาจจะคุกคามคนเช่นนี้ได้นอกซะจากว่าเรามั่นใจว่าจะฆ่าพวกเขาได้ ไม่งั้นแล้วแม้ว่าตระกูลและนิกายใหญ่ในโลกเซียนก็ไม่อาจจะทนการทวงหนี้แค้นได้หากพวกเขาเติบโตไปมากกว่านี้ “

“โม่หยานโชคดีงั้นหรือ ? คนที่นางได้ช่วยจากโลกภายนอกนี้น่าประทับใจ ข้าสงสัยว่าพวกเขาจะเป็นพรหรือเป็นคำสาปสำหรับตระกูลโม่ของเรา ตอนนี้อย่างน้อย ๆ พวกเขาก็ถือว่าเป็นพรสำหรับเรา “

…

เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนมุ่งหน้าไปยังตระกูลลู่ ด้วยความเร็วของพวกเขา พวกเขาเดินทางได้หลายพันล้านกิโลเมตรในเวลาไม่กี่ชั่วยามและเกือบจะไปถึงตระกูลลู่แล้ว

ครั้งนี้ เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนเตรียมตัวมาอย่างดี พวกเขามั่นใจว่าจะกันไม่ให้บรรพชนตระกูลลู่หนีไปได้เหมือนครั้งที่แล้ว

เมื่อบรรพชนตระกูลลู่ตายไป คนอื่น ๆ ในตระกูลลู่เองก็จะไม่เป็นภัยต่อพวกเขาสองคนอีกต่อไป ตอนนั้นสมบัติทั้งหมดที่ตระกูลลู่สั่งสมมาตลอดหลายปีก็จะตกเป็นของพวกเขา แม้ว่าสมบัติเหล่านั้นอาจะไม่เพียงพอที่ทำให้เจี้ยนเฉินยกระดับร่างบรรพกาลเป็นขั้น 10 ได้แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้เฉินเจี้ยนทะลวงผ่านได้อีกครั้ง มันอาจจะเพียงพอทำให้เฉินเจี้ยนกลายเป็นขั้นเทพได้

เมื่อเฉินเจี้ยนกลายเป็นขั้นเทพ พวกเขาจะมีพลังที่จะสามารถจัดการกับตระกูลใหญ่ในแคว้นตงอันได้ด้วยการที่มีเจี้ยนเฉินและโม่หลิงคอยหนุนหลัง

“ไม่นะ มีขั้นเทพมากมายปรากฏตัวในตระกูลลู่” สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปทันทีที่ไปถึงตระกูลลู่ เขากับเฉินเจี้ยนได้ลบพลังออกไปทันทีและค่อย ๆ เข้าไปอย่างระวังตัว

ขั้นเทพเหล่านี้แผ่พลังอันแข็งแกร่งออกมาและด้วยการที่มีหลายคนมาอยู่ใกล้กันนี้จึงทำให้พลังนั้นแข็งแกร่งยิ่งขึ้น มันรับรู้ได้แม้ว่าจะอยู่ไกลออกมาก็ตาม ดังนั้นเจี้ยนเฉินจึงรับรู้ได้ถึงขั้นเทพเหล่านี้และพวกนั้นก็ไม่อาจจะรับรู้ตัวตนของเขาได้เพราะอยู่ห่างกันเกินไป

เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนค่อย ๆ เข้าไปที่บ้านตระกูลลู่อย่างระวังตัว พวกเขาพบว่ามีขั้นเทพ 6 คนในอากาศด้านบนบ้าน พวกนั้นพากันเปล่งแสงออกมาจนทำให้เป็นไปไม่ได้ที่จะมองเห็นพวกนั้นได้ชัดเจน พวกนั้นราวกับเป็นจุดกำเนิดแสงและแผ่พลังครอบคลุมตระกูลลู่เอาไว้

“ตระกูลลู่ ลองคิดดู เจ้าจะร่วมมือกับตระกูลดีเซนรึไม่ ?” – ตอนนั้นมีเสียงหนึ่งได้ดังขึ้นมาจากตระกูลลู่ เทพคนหนึ่งได้พูดขึ้นมา

“ตระกูลลู่ ตระกูลชางหยุนของเรานั้นขอเชิญพวกเจ้ามาร่วมมือกับเรา พวกเจ้าคิดเห็นยังไง ? ” เสียงที่สองดังขึ้นมา มันคือเสียงของเทพอีกคน

“ตระกูลจินของเราขอเชิญหัวหน้าตระกูลลู่ไปเยี่ยม…”

“ตระกูลคังของเราเองก็เช่นกัน…”