เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1733

ตอนที่ 1733: สำรวจสุสาน

“เจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลังคืออะไร ? มันทำให้ข้าสั่นด้วยความกลัว น้องเจี้ยนเฉินตัดผ่านอีกครั้ง ! ” โม่หลิงมาถึงข้างหน้าเจี้ยนเฉินแล้วพูดด้วยความตกใจ ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินเพิ่มขึ้นเร็วเกินไป มันเพิ่มขึ้นอีกครั้งในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้

อันโดฟูวางแผ่นอาคมของเขาลงและลุกขึ้นยืน เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความตกใจ

เฉินเจี้ยนก็หยุดบ่มเพาะ เขาลืมตาและจ้องมองเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินส่ายหน้าเพื่อตอบโม่หลิง “ข้าเพิ่งได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับทักษะกระบี่เท่านั้น ข้ายังไม่ได้ตัดผ่าน” หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็มองไปที่เฉินเจี้ยน เขาค้นพบว่าเฉินเจี้ยนกลายเป็นขั้นเทพ

เจี้ยนเฉินไม่แปลกใจเลยที่เฉินเจี้ยนกลายเป็นขั้นเทพได้อย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับกฎของโลกได้มาถึงขั้นเทพช่วงกลางแล้ว เขาขาดเพียงการฝึกบ่มเพาะส่วนตัว เจี้ยนเฉินได้ทิ้งเหรียญผลึกและเม็ดยาต่าง ๆ ให้กับเฉินเจี้ยนในตอนที่เขาเข้าสู่การนั่งสมาธิ ดังนั้นด้วยความสามารถของเฉินเจี้ยน การกลายเป็นขั้นเทพภายในเวลาห้าปีก็ไม่ใช่ปัญหา

อย่างไรก็ตามเฉินเจี้ยนใช้เหรียญผลึกทั้งหมดในการตัดผ่านขั้นเทพ มีจำนวนเล็กน้อยเหลืออยู่สำหรับการกู้คืนพลังงานดั้งเดิม ท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเติมพลังงานดั้งเดิมด้วยวิธีการมาตรฐานในการดูดซับพลังงานในสภาพแวดล้อมที่นี่ เมื่อมีใครบางคนขาดพลังงานดั้งเดิม พวกเขาจะต้องใช้เหรียญผลึก, เม็ดยา, หรือใช้สมบัติสวรรค์เพื่อเติมเต็มทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ซีหยูและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ในตระกูลโม่ไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าเฉินเจี้ยนกลายเป็นขั้นเทพได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาเห็นกับตาตัวเองตอนที่เฉินเจี้ยนได้บรรลุถึงขั้นเทพจากขั้นแลกเปลี่ยน แต่เขาก็ได้กลายเป็นขั้นเทพในเวลาเพียงไม่กี่ปี เขาเป็นเหมือนจรวด ทำให้พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงด้วยกับความเร็วของเขา

หากพวกเขาไม่ได้เห็นสิ่งนี้ด้วยตัวเอง พวกเขาก็จะไม่เชื่อเลยว่าจะมีใครที่สามารถบ่มเพาะได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าพวกเขาจะได้ยินอะไรก็ตาม

โดยเฉพาะอย่างยิ่งซีหยูที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่เดิมนางถูกระบุว่าเป็นคนที่มีความสามารถที่แตกต่าง แต่ตอนนี้นางรู้ว่านางไม่มีอะไรเลยเมื่อเปรียบเทียบกับเฉินเจี้ยน

“ เนื่องจากทุกคนพร้อมแล้ว เราไปตรวจสอบสุสานกัน” เจี้ยนเฉินกล่าวกับทุกคนก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ เขาพบค่ายกลหลายชุด เขาส่งปราณกระบี่ไปโดยตรงด้วยกระบี่หิมะบิน มีเสียงระเบิดดังขึ้นทันทีซึ่งมันค่อนข้างชัดเจนในสุสานที่เงียบสงบ

เจี้ยนเฉินเก็บกระบี่หลังจากส่งปราณกระบี่ออกไป เขายังคงอยู่ในที่เดิมในขณะที่เขารอ

เมื่อเห็นว่าเจี้ยนเฉินไม่ได้ไปไหน โม่หลิง, อันโดฟูและผู้อาวุโสขั้นศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ได้ขยับตัวไปไหน โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาทั้งหมดเดินตามการนำทางของเจี้ยนเฉิน

ภาพลวงตาของนางฟ้าเฮายู่ก็บินลงมาจากส่วนลึกของบ้านพัก นางมาถึงตรงหน้าเจี้ยนเฉินหลังจากนั้นไม่นาน

“นางฟ้าเฮายู่ วิญญาณของท่านมีพลังมากขึ้น ขอแสดงความยินดี” เจี้ยนเฉินกล่าว ตอนนี้วิญญาณของนางฟ้าเฮายู่แข็งแกร่งเท่ากับขั้นศักดิ์สิทธิ์ เมื่อห้าปีก่อนวิญญาณของนางอยู่ที่ขอบเขตดั้งเดิมเท่านั้น