เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1751

ตอนที่ 1751: ศพราชาเทพ

คราวนี้ไม่มีใครสงสัยปรมาจารย์เฉินหลง เพราะรอยมือบนประตูหิน มันเป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่ามีคนเข้าไปข้างในได้

กับดักของราชาเทพต้วนมู่อาจจะโจมตีเพียงครั้งเดียว กระท่อมหลังแรกเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด

ขั้นเหนือเทพทั้งหมดเข้าไปที่กระท่อมที่สอง นอกจากนี้ยังมีโลกจิ๋วอยู่ในกระท่อมที่สอง ยิ่งกว่านั้นกฏมิติของราชาเทพต้วนมู่ได้แก้ไขมันแล้ว ดังนั้นมันจึงใหญ่กว่ากระท่อมแรกอย่างมาก

ภูเขาขวางมิติและมีเทือกเขาที่ทอดยาวที่สุดเท่าที่ดวงตาจะมองเห็น ปราณกระบี่ที่แหลมคมเปล่งประกายจากภูเขาซึ่งสามารถรับรู้ได้ถึงความทรงพลังอย่างมาก พวกมันแข็งแกร่งมาก

มีหินคล้ายกระจกเงาอยู่สองสามก่อนท่ามกลางภูเขาที่มากมายนับไม่ถ้วน ร่องรอยไม่น้อยที่ถูกทิ้งไว้อยู่บนหน้าหิน ซึ่งเป็นที่มาของปราณกระบี่ที่แทรกซึมอยู่รอบ ๆ ความคมของมันทำให้ขั้นเหนือเทพทั้งหมดตัวสั่น

มีขั้นเทพไม่กี่คนที่กระจัดกระจายอยู่ด้านหน้าหินที่มีรอยของกระบี่ สายตาของพวกเขาจ้องมองไปที่จุด ๆ นั้น พวกเขาต่างต้องเข้าในกฏของกระบี่ที่อยู่ภายใน

ด้วยเสียงตูม ขั้นเทพบางคนฟันภูเขาด้านหน้า พวกเขาต้องการที่จะเอาหินที่หล่นออกมาจากหน้าหินไปกับพวกเขา อย่างไรก็ตามภูเขาได้เปลี่ยนแปลงมานานแล้วหลังจากที่มีปราณกระบี่เข้ามา พวกมันยากที่จะโจมตีเป็นพิเศษ ด้วยเพลังของเหล่าเทพมันทำได้เพียงแค่ทิ้งรอยบาง ๆ บนผิวของมันเท่านั้น การที่จะตัดภูเขาออกไปและเอามันออกมานั้นเป็นไปไม่ได้

“นี่ควรจะเป็นที่ซึ่งราชาเทพต้วนมู่ทำความเข้าใจกระบี่” หลิงเฮ่ากงพูด สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสุข สำหรับเขาแล้วสถานที่เหล่านี้เป็นดินแดนที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง

นี่เป็นเพราะเขาเข้าใจกฏของกระบี่ หากเขาทำความเข้าใจที่นี่ต่อไป มันจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา

แสงระยิบระยับผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน ในขณะที่เขาตื่นเต้นเกินไป รอยกระบี่ตามส่วนที่ราชาเทพต้วนมู่เข้าใจจากกฏของกระบี่ สำหรับพวกเขา มันมีประโยชน์อย่างมาก พวกมันสามารถช่วยเขาทำความเข้าใจในกฏของกระบี่และบรรลุความสำเร็จบางส่วนของจิตวิญญาณกระบี่ในเวลาที่สั้นลง

ขั้นเหนือเทพออกเดินทางเร็วมาก พวกเขาเข้าใจสถานที่แห่งนี้แล้ว มันเป็นของราชาเทพต้วนมู่ที่เข้าในกฏกระบี่ มันไม่เป็นประโยชน์แก่พวกเขาและไม่มีสมบัติใด ๆ ดังนั้นมันจึงไม่ดึงดูดพวกเขา

พริบตา ขั้นเหนือเทพทุกคนนอกจากเจี้ยนเฉินและหลิงเฮ่ากงได้จากไป

“เจี้ยนเฉิน เราทั้งคู่เข้าใจกฏของกระบี่ ดังนั้นสถานที่แห่งนี้จึงเป็นสถานที่น่ายินดีสำหรับเราสองคน ทำไมเราไม่บ่มเพาะที่นี่สักพัก ? ” หลิงเฮ่ากงถาม เขาต้องการที่จะไปทีหลัง

“เจี้ยนเฉิน ออกไปจากที่นี่ทันที ไปที่กระท่อมที่สาม หากข้าเดาถูกต้อง กระท่อมที่สามมีสิ่งที่ข้าต้องการ”ในตอนนี้เสียงของนางฟ้าเฮายู่ดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินป้องหมัดให้กับหลิงเฮ่ากงโดยใบหน้านิ่งๆและพูดว่า”ยังมีอีกกระท่อมหนึ่ง ข้าต้องการเสี่ยงโชคสำหรับสมบัติดี ๆ และดูว่าข้าได้อะไรบ้าง”

หลิงเฮ่ากงป้องหมัดกลับไปที่เจี้ยนเฉินและกล่าวว่า “ข้าไม่ไปกระท่อมที่สาม ข้าต้องการบ่มเพาะที่นี่ ในขณะที่หวังว่าจะเข้าใจกฏของกระบี่เพิ่มมากขึ้น เจี้ยนเฉิน ข้าขอให้เจ้าโชคดี ! ”

เจี้ยนเฉินออกไปหลังจากที่ลาหลิงเฮ่ากง เขามองไปที่กระท่อมหินหลังที่สาม

พื้นดินด้านนอกกระท่อมหลังที่สามนั้นเต็มไปด้วยศพของขั้นเทพ ชิ้นส่วนต่าง ๆ ของพวกเขาหายไป พวกเขาตายได้อย่างน่าสมเพช เจี้ยนเฉินมองไปที่ซากศพและดวงตาของเขาก็หรี่ลง เขาจ้องมองไปที่หนึ่งในหน้าของคนตาย