เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1755

ตอนที่ 1755: การต่อสู้ที่รุนแรง

ไม่เพียงแค่ขั้นเหนือเทพเท่านั้นที่ตะลึงเมื่อพวกเขาเห็นนางฟ้าเฮายู่หลอมรวมเข้ากับกฎอย่างช้า ๆ แม้แต่สายตาของกู่หานเซี่ย,ปิงเหลา,เฟิงปูเล่อ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ชั้นพลังที่ปกป้องราชาเทพต้วนมู่คือกฏที่ก้าวเข้าไปสู่ขอบเขตตั้งต้น แม้ว่าจะไม่สามารถโจมตีแรง ๆ และป้องกันเพียงแค่ซากศพเท่านั้น แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะเข้าใกล้พลังนี้ได้ง่าย ๆ

แม้แต่ขั้นราชาเทพส่วนใหญ่พวกเขาก็จะบาดเจ็บหากพวกเขาเข้าไปใกล้พลังของกฏ ไม่ต้องพูดถึงขั้นเหนือเทพเลย

นี่เป็นเพราะพลังของมันเกินกว่าระดับราชาเทพ !

อย่างไรก็ตามตอนนี้นางฟ้าเฮายู่ได้เข้าไปในฐานะวิญญาณ ไม่เพียงแค่นางจะหลีกเลี่ยงการแตกสลายได้ แต่นางยังหลอมรวมเข้ากับกฏอย่างช้า ๆ มันดูเหมือนว่านางจะทะลุผ่านม่านพลัง

โดยธรรมชาติมันทำให้ขั้นเหนือเทพที่เห็นนั้นตกตะลึง

“เจี้ยนเฉิน นางเป็นใคร ? ”

เสียงของกู่หานเซี่ยดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน เสียงของนางเต็มไปด้วยความตกใจ

“นางเป็นใครไม่สำคัญ แต่ข้าบอกได้เลยว่านางเป็นจอมยุทธชั้นยอด” เจี้ยนเฉินตอบปิงเหลา,กู่หานเซี่ยและเฟิงปูเล่อ

สีหน้าของทั้งสามเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินอย่างนั้น

ในเวลาเดียวกันเม็ดยาก็ปรากฏขึ้นมาที่มือของเฉินเจี้ยน ยาเม็ดนี้เป็นสิ่งที่เขาได้รับจากสุสานของลูกศิษย์ของราชาเทพต้วนมู่ เป็นที่รู้จักกันในชื่อยาเมฆเพลิง มันสามารถเพิ่มการบ่มเพาะให้กับผู้กินเป็นการชั่วคราวในระดับเล็ก ๆ โดยไม่สนใจกฏของโลก อย่างไรก็ตามราคาของการกินมันนั้นก็มากเช่นกัน ไม่มีใครเต็มใจที่จะกินเว้นแต่ว่ามันจะอยู่ในสถานการณ์เป็นตาย

เฉินเจี้ยนกินยาเมฆเพลิงโดยไม่ลังเล ประสิทธิภาพของเม็ดยาที่ทรงพลังเปล่งประกายออกจากกายของเฉินเจี้ยนทันทีที่เม็ดยาลงไปถึงกระเพาะและการบ่มเพาะของเขาก็เพิ่มสูงอย่างรวดเร็วเช่นกัน มันพุ่งจากขั้นเทพช่วงต้นไปถึงขั้นเทพช่วงกลาง

ยาเมฆเพลิงปรากฏอยู่ในมือของเจี้ยนเฉินเช่นกัน เขาคิดว่า “ข้าหวังว่าการกินยาเมฆเพลิงจะไม่มีผลกับร่างบรรพกาล” เจี้ยนเฉินกินยาเมฆเพลิงโดยไม่ลังเลเช่นกัน ในช่วงเวลานี้เขารู้สึกเหมือนกับว่าพลังบรรพกาลของเขาปั่นป่วน แม้ว่าพลังบรรพกาลของเขามาถึงขั้นสิบแล้ว แต่เจี้ยนเฉินก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันโคจรอย่างรุนแรงยิ่งกว่าแต่ก่อน มันรู้สึกเหมือนว่ามันได้คลั่งมากขึ้นและมันก็ทรงพลังมากกว่าแต่ก่อน

ยาเมฆเพลิงเป็นของดี แต่ราคาที่กินลงไปนั้นหนักเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่ให้ยากับกู่หานเซี่ย, ปิงเหลาหรือเฟิงปูเล่อ แม้ว่าเขาจะให้มันกับพวกเขา แต่พวกเขาก็จะไม่กินมันในตอนนี้

“โอ้ ไม่ วิญญาณกำลังขโมยสมบัติของราชาเทพต้วนมู่ หยุดนาง ! เราไม่อาจปล่อยให้นางทำสำเร็จ ! ” เช่นเดียวกับเฉินเจี้ยนและเจี้ยนเฉินที่ใช้ยาเมฆเพลิง ขั้นเหนือเทพต่างก็ตอบสนองทันที ความเป็นอริหลั่งไหลออกมาจากดวงตาของพวกเขา ขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าหานางฟ้าเฮายู่อย่างไม่ลังเล คนสองคนโบกมือและลำแสงพลังงานดั้งเดิมก็พุ่งเข้าหานางฟ้าเฮายู่

“ปิงเหลา, กู่หานเซี่ย, เฟิงปูเล่อ เคลื่อนไหวเร็ว ๆ เจ้าจะช่วยเหลือจอมยุทธระดับสูงสุด เมื่อจอมยุทธระดับสูงสุดสร้างร่างใหม่ เจ้าจะได้รับประโยชน์เช่นกัน” เจี้ยนเฉินกล่าวกับปิงเหลา, กู่หานเซี่ยและเฟิงปูเล่อก่อนที่จะมาถึงนางฟ้าเฮายู่ในพริบตา เขาใช้ร่างกายของเขาบังนางฟ้าเฮายู่

ในเวลาเดียวกันกระบี่หิมะบินก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา มันเปล่งกระกายจิตสังหารอย่างเดือดพล่าน ขณะที่ความเข้าใจอย่างสมบูรณ์กับกฏของกระบี่ เขาปล่อยปราณกระบี่ที่ทรงพลังออกไปสองสายเพื่อกระจายพลังงานดั้งเดิมที่พุ่งเข้ามา

ตูม !