เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1791

ตอนที่ 1791 – ปราณกระบี่เพียงหนึ่งสาย

ในตระกูลฮู ฮูลู่จือลอยอยู่กลางอากาศอย่างงุนงงชั่วครู่หนึ่งก่อนจะค่อย ๆ แค่นเสียง เขาบินไปยังตระกูลเทียนหยวนทันทีพร้อมกับบรรพชนของตระกูลฮูอีกคน

ตระกูลหนานหยุนและตระกูลตงก็มีขั้นเทพที่รีบไปยังตระกูลเทียนหยวนอย่างจริงจัง

ผู้คนจากสามตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองหลักเริ่มเคลื่อนไหว

ตระกูลเทียนหยวนเป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้น แต่พวกเขากล้าที่จะจัดตั้งค่ายกลรวบรวมพลังงานขนาดใหญ่ในที่สาธารณะเช่นนี้ปล้นเอาพลังงานดั้งเดิมของเมืองทั้งเมืองไปสี่ในสิบส่วน การกระทำของพวกเขาได้ช่วงชิงผลประโยชน์จากตระกูลผู้มีอำนาจอื่น ๆ ในเมืองอย่างรุนแรง ไม่มีใครยอมให้มีอะไรทำนองนั้นเกิดขึ้น

“เสี่ยวกัง อย่าเข้าไปยุ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลเทียนยวน กลับมา” อย่างไรก็ตาม เมื่อขั้นเทพจากตระกูลหนานหยุนบินออกไป เสียงโบราณดังขึ้นจากหอคอยหินอันยิ่งใหญ่

หนานหยุนกังตกใจและเขาก็สับสนเล็กน้อย เขาเหลือบไปในทิศทางของตระกูลเทียนหยวนก่อนทำตามคำแนะนำของเสียง บินกลับไปที่หอคอยหิน

นี่เป็นเพราะเสียงมาจากหนึ่งในสามจอมยุทธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองหลัก เขายังเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลหนานหยุน หนานหยุนตง

“เสี่ยวกัง เจ้าไม่ต้องถามอะไรมากไป สิ่งที่เจ้าต้องทำคือให้ความสนใจและเจ้าจะเข้าใจในไม่ช้า ”

ก่อนที่หนานหยุนกังจะพูดอะไรหลังจากที่เขากลับไปที่หอคอยหิน หนานหยุนตงชิงพูดออกมาก่อนแล้ว สายตาของเขายังคงถูกตรึงไปในทิศทางของตระกูลเทียนหยวนตลอดเวลา

…

ขั้นเทพมากกว่าสิบคนได้ล้อมรอบตระกูลเทียนหยวนเอาไว้แล้ว พวกเขาเป็นบรรพชนของตระกูลต่าง ๆ และพวกเขาบินสูงขึ้นไปในอากาศมองลงไปที่ตระกูลเทียนหยวน

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสทั้งหมดและแม้แต่โม่หลิงและอันโดฟูก็ยังคงทำตัวตามปกติของพวกเขาเมื่อพวกเขาเผชิญกับการรวมตัวกันของขั้นเทพมากมาย พวกเขายังคงสงบ สมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลรวมทั้งคนรับใช้และผู้คุ้มกันที่ได้รับคัดเลือกหน้าซีดเป็นอย่างมากหรือราวกับว่ามันเป็นวันสิ้นโลกสำหรับพวกเขา

“พวกเราทำไปแล้ว พวกเราทำไปแล้ว บรรพชนของตระกูลเทียนหยวนทำไมถึงได้โง่งมเช่นนี้ ? นี่คือเมืองหลักไม่ใช่เป็นป่าในชนบท ทำไมพวกเขาถึงสร้างค่ายกลสะสมพลังงานขนาดใหญ่เช่นนี้ ? ตอนนี้พวกเขาลงมือทำไปแล้ว พวกเขาล่วงเกินตระกูลผู้มีอำนาจทั้งหมดในเมืองหลักในคราวเดียว…”

“เฮ้อ ข้าเพิ่งเข้าร่วมตระกูลเทียนหยวนเป็นผู้คุ้มกัน ข้าคิดว่าข้าจะสามารถได้รับสภาพแวดล้อมในการบ่มเพาะที่ดีเพื่อให้ข้าสามารถพัฒนาความแข็งแกร่งของข้าได้ แต่ข้าไม่เคยคิดเลยว่าบรรพชนของตระกูลเทียนหยวนจะไม่เข้าใจกฎของเมืองเช่นกัน แค่นั้นแหละ ตระกูลเทียนหยวนกลายเป็นศัตรูของคนทั้งเมือง คงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะยังคงอยู่ในเมืองในอนาคต…”

“ข้าควรออกจากตระกูลเทียนหยวนอย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาจะเริ่มต่อสู้…”

อีกครั้ง โม่หลิงและอันโดฟูยังคงสบายใจเมื่อพวกเขาเผชิญกับคำร้องขอที่ไม่สมเหตุสมผลของทั้งสองตระกูล อันโดฟูลูบเครายาวของเขาและพูดว่า “เราไม่ใช่ผู้นำตระกูล ดังนั้นเราจึงไม่สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับการตัดแยกค่ายกลสะสมพลังงานหรือจ่ายค่าตอบแทนได้”

สีหน้าของขั้นเทพจากตระกูลตงนั้นเย็นชา เขาพูดอย่างเย็นชา “ เนื่องจากเจ้าไม่สามารถตัดสินใจได้ ข้าจะลงมือกับเจ้า” ในขณะที่เขาพูด ขั้นเทพได้ยกมือของเขาแล้ว เขากดลงไปที่ตึกในตระกูลที่อยู่ข้างหน้า

เมื่อมือของเขากดลง พลังงานดั้งเดิมในบริเวณนั้นก็พุ่งขึ้นอย่างรุนแรงและควบแน่นกลายเป็นมืออันใหญ่โตที่มีความกว้างหลายร้อยเมตร มันกระแทกลงกับพื้นด้วยความตกใจของคนอื่น ๆ

บรรพชนของตระกูลตงได้มาถึงระดับเทพขั้นกลางแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวโม่หลิงและอันโดฟูเลย เขาพยายามทำลายตระกูลเทียนหยวนตรงหน้าพวกเขา

สีหน้าของโม่หลิงและอันโดฟูเปลี่ยนไปเล็กน้อย พวกเขาพยายามที่จะหยุดการกระทำของบรรพชนตระกูลตงทันที แต่ในขณะนี้แนวของลำแสงที่พุ่งออกมาจากบริเวณที่ต้องห้ามซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยค่ายกลในตระกูลเทียนหยวนซึ่งมีความเร็วดุจสายฟ้า มันปะทะโดยตรงกับฝ่ามือของพลังงานของบรรพชนของตระกูลตง

การโจมตีนั้นไร้ประโยชน์อย่างง่ายดาย ในขณะที่กระแสปราณกระบี่ยังคงมุ่งไปยังขั้นเทพของตระกูลตงที่อยู่ในอากาศ ก่อนที่เขาจะสามารถได้ตอบสนอง ปราณกระบี่ก็แทงหน้าอกของเขา

สีหน้าของขั้นเทพของตระกูลตงเปลี่ยนไป เลือดกระอักออกมาจากปากของเขาและมีสีหน้าตกใจบนใบหน้าของเขา เขาจ้องมองไปที่บริเวณต้องห้ามของตระกูลเทียนหยวน

สีหน้าของขั้นเทพคนอื่น ๆ ที่รวมตัวกันที่นั่นก็เปลี่ยนไปในเวลานั้นเช่นกัน พวกเขาจ้องไปที่ต้นกำเนิดของปราณกระบี่ด้วยความตกใจ