เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1819

ตอนที่ 1819 : การเคลื่อนไหวของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า (I)

“ข้าแค่หวังว่าองค์กรนั่นจะไม่สนใจเรื่องเล็กเช่นนี้ ไม่งั้นแล้วตระกูลหลิงคงต้องมีปัญหาอย่างมากหากพวกนั้นคิดจะเอาเรื่องเรา” หลิงโม่เจียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

เจี้ยนเฉินนั่งเงียบอยู่ดังเดิม เขาเข้าใจเรื่องลัทธิปีศาจชั้นฟ้ามากกว่าขั้นเหนือเทพคนอื่นในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน แม้แต่องค์กรระดับสูงอย่างที่ราบเมฆาก็ยังไม่กล้าหาเรื่องลัทธิปีศาจชั้นฟ้านัก หลิงเฮ่ากงนั้นเสี่ยงอย่างมากกับกระบี่ในครั้งนี้

“ข้าหวังว่าหลิงเฮ่ากงจะยกระดับตัวเองได้เร็วพอหลังจากที่ได้รับมรดกของราชาเทพต้วนมู่ไป โชคดีที่เขาเพียงแต่ล่วงเกินรองหัวหน้าสาขาของที่ราบเมฆาไม่ใช่ทั้งองค์กร” เจี้ยนเฉินคิด เขาไม่อยากเห็น หลิงเฮ่ากง ตายด้วยน้ำมือของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า “ในหลายปีที่ผ่านมานี้มีหลายคนที่เราไม่รู้จักปรากฏตัวขึ้นในแคว้นค้นกระบี่ของเรา แม้ว่าพวกนั้นจะอยู่เพียงขั้นศักดิ์สิทธิ์โดยมีหลายคนอยู่ขอบเขตดั้งเดิม แต่เราก็พบข้อมูลหลังจากที่จับตาดูว่าพวกนั้นเพื่อตระกูลหลิงของเรา เรารู้เรื่องนี้เพราะพวกนั้นต่างก็เลือกโรงเตี้ยมที่อยู่ใกล้กับตระกูลของเรา พวกนั้นเหมือนจับตาดูการเคลื่อนไหวของเราอยู่” หัวหน้าตระกูลหลิงพูดขึ้นมาด้วยท่าทีเคร่งเครียด เสียงของเขาเองก็ฟังดูเหมือนหมดหนทาง

ชัดแล้วว่าเขารู้ว่าคนเหล่านี้มาจับตาดูตระกูลหลิง แต่ตระกูลหลิงไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหว นี่เพราะบรรพชนของตระกูลหลิงไม่ได้อยู่ที่นี่และเมื่อไม่มีบรรพชน ทุกอย่างที่พวกเขาต้องการจะทำก็กลายเป็นเรื่องยากในช่วงเวลาเช่นนี้

นี่เพราะพวกเขากลัวว่าพวกเขาจะมีปัญหาหากจับคนพวกนั้นมาสอบถามและพบว่าเป็นคนจากองค์กรใหญ่ ไม่ใช่แค่ล้มเหลวจะช่วยตระกูลหลิงแต่ยังทำให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาแทน

“ คนที่ไม่รู้จัก ? ” เจี้ยนเฉินหรี่ตาลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาคิด “ใช่ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าหรือไม่ ? รึว่ามาจากตระกูลอื่นที่มีขั้นเหนือเทพ ? ”

แต่เจี้ยนเฉินก็หมดหนทางในสถานการณ์ของตระกูลหลิงเช่นกัน แม้ว่าเขาจะชื่นชมหลิงเฮ่ากงและต้องการจะช่วยอีกฝ่าย แต่น่าเศร้าที่เขาไม่มีพลังพอที่จะทำเช่นนั้น

เจี้ยนเฉินไม่ได้อยู่ที่ตระกูลหลิงนานนัก หลังจากผ่านไปครึ่งวันเขาก็ลุกขึ้นยืนและร่ำลาทุกคน ก่อนที่เขาจะกลับนั้นเขาได้ให้เครื่องรางหยกกับหัวหน้าตระกูลหลิงและพูดด้วยท่าทีสบาย ๆ “มีพลังวิญญาณข้าอยู่ในเครื่องรางนี้ หากหลิงเฮ่ากงกลับมาหรือตระกูลหลิงประสบปัญหาที่ต้องการความช่วยเหลือจากข้า เจ้าทำลายเครื่องรางหยกนี้ แล้วข้าจะรีบมาให้เร็วที่สุด”

ท่าทีของเจี้ยนเฉินทำให้หลิงโม่เจียนและคนอื่น ๆ ต้องตะลึง พวกเขาสงสัยว่าเจี้ยนเฉินมีความสัมพันธ์ยังไงกับบรรพชนของพวกเขา ทั้ง ๆ ที่เขาเพิ่งมายังตระกูลหลิงเป็นครั้งแรกแต่กลับเสนอความช่วยเหลือมากถึงเพียงนี้ เขาถึงกับให้วิธีติดต่อเขาก่อนที่จะกลับไปด้วย

แม้ว่าจะสงสัยแต่หลิงโม่เจียนทำราวกับดีใจ เขารีบรับเครื่องรางมาและถือมันราวกับเป็นสมบัติพร้อมยังขอบคุณ เจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินออกจากแคว้นค้นกระบี่ หลังจากนั้นเขาก็กลับไปยังเมืองหลัก ย้อนกลับไปตอนอยู่ในสุสานราชาเทพ เขากับหลิงเฮ่ากงไม่ได้รู้จักกันแต่อีกฝ่ายกล้าที่จะชักกระบี่ของตัวเองออกมาสู้กับขั้นเหนือเทพคนอื่นเพื่อเขา

เจี้ยนเฉินจำเรื่องนี้ได้ขึ้นใจ เขาได้พูดคุยกับหลิงเฮ่ากงอยู่บ้างหลังจากนั้นและทำให้เขาชื่นชมจิตใจของหลิงเฮ่ากง เขาจะไม่ช่วยหลิงเฮ่ากงเมื่อประสบปัญหาได้ยังไง ?

โชคร้ายที่ตอนนี้เขาอ่อนแอเกินไป เขาต้องรับมือกับลัทธิปีศาจชั้นฟ้าที่น่ากลัวและเขาก็หมดหนทางในการรับมือกับพวกนี้

ไม่งั้นแล้วเขาคงไม่รังเกียจที่จะช่วยหลิงเฮ่ากงแก้ไขเรื่องนี้ด้วยการปลิดชีวิตรองหัวหน้าอย่างห้วยอันด้วยตัวเอง