เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1837

ตอนที่ 1837 : การประมูล

เจี้ยนเฉินออกมาจากคฤหาสน์ของซวนเตา เขาไม่ได้กลับไปที่โรงเตี้ยมทันที เขากลับไปเดินตามท้องถนนด้วยตัวเอง เขาถึงกับเข้าทุกตลาดในเมืองที่ขายของสำหรับการบ่มเพาะ

เมืองหลวงนี้ใหญ่โต แค่ตัวเมืองเองก็ใหญ่กว่าอาณาจักรเกอซุนหลายเท่า แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉิน ตอนนี้แล้วเขาใช้เวลาแค่สองวันก็เดินไปทั่วทุกร้าน

แต่การกระทำของเขาในสองวันนี้ค่อนข้างประหลาด เขาเคลื่อนที่ไปมาได้หลายร้อยเมตรหรือหลายพันเมตรในแต่ละก้าว เขาเดินไปตามถนนและซอยทุกแห่ง เขาจงใจไปยังพื้นที่ที่มีร้านค้าและตลาดอัดแน่นกันอยู่ แต่ระหว่างสองวันนี้เขาไม่ได้เข้าไปเลยสักร้าน การกระทำของเขาค่อนข้างน่าสับสน

“เฮ้อ ข้าได้ตรวจสอบทั่วทั้งเมืองแล้วแต่ก็ไม่พบวัสดุสำหรับกระบี่คู่สักชิ้น” เจี้ยนเฉินกลับไปที่โรงเตี้ยม เขายืนอยู่ในห้องเดิมแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างพร้อมกับพึมพำออกมา

เขาทำการค้นหาวัสดุสำหรับกระบี่คู่ตลอดสองวันที่ผ่านมา แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าไปเลยแม้แต่ร้านเดียวแต่เขาก็แอบตรวจสอบมันอยู่ เขาจะรับรู้ได้ถึงมันทันทีที่พบวัสดุที่จำเป็น

“มันยังเหลืออีกวันก่อนจะเกิดการประมูลโดยกลุ่มการค้าราชวงศ์ บัวดึงวิญญาณที่อาจจะปลุกไคยะขึ้นมาได้ แม้ว่าโอกาสจะน้อยนิดแต่ข้าก็ต้องเอามันมา” เจี้ยนเฉินพึมพำเบา ๆ พร้อมกับสายตาที่มุ่งมั่น

หลังจากนั้นเขาก็นับก้อนผลึกทั้งหมดที่มีกับตัว หลังจากที่ใช้ก้อนผลึกไปกับกระบี่สายรุ้งแล้ว เขาเหลือก้อนผลึกระดับสูง 4 ก้อนใหญ่จาก 10 ก้อนที่เขาได้มาจากราชาศักดิ์สิทธิ์

อีกอย่างแล้วเขาก็ยังมีเหรียญผลึกระดับสูงสุดในแหวนมิติของราชาเทพต้วนมู่ แม้ว่ามันจะไม่มากแต่ก็น่าจะประมาณ 1 ก้อนเหรียญผลึกระดับสูงหากเขาทลายมัน

“5 ก้อนใหญ่ แม้แต่ตระกูลที่มีเทพก็ไม่อาจจะมีมากได้เช่นนี้ มีแค่ตระกูลที่มีขั้นเหนือเทพที่จะมีได้มากเช่นนี้ได้ มันน่าจะพอที่จะซื้อบัวดึงวิญญาณได้” เจี้ยนเฉินรู้สึกมั่นใจ

….

ในพริบตาก็ถึงวันประมูล ชัดแล้วว่าเมืองนี้ดูคึกคักเป็นพิเศษ มันมีการพูดคุยเรื่องการประมูลกันทั่วทุกที่ตามท้องถนน มีหลายคนพูดถึงของมีค่าที่จะปรากฏขึ้นมาในการประมูลครั้งนี้ ไม่ก็ถอนหายใจด้วยความเสียดายที่ไม่ได้มีอำนาจพอจะเข้าร่วมการประมูลได้

พื้นที่รอบ ๆ สมาคมการค้าของราชสำนักตอนนี้อัดแน่นไปด้วยผู้คน มีหลายคนยืนต่อแถวกันพร้อมกับตั๋วในมือ พวกเขาค่อย ๆ เดินเข้าไปในอาคารหรูหราขนาดใหญ่ที่จัดการประมูลขึ้น

ในอีกด้านของทางเข้าแขกพิเศษ มันมีพรมแดงปูอยู่ที่พื้นโดยมีกลีบดอกไม้โรย มีสาวงามหลายคนยืนเรียงแถวพร้อมรอยยิ้มคอยต้อนรับแขกพิเศษ

ใครก็ตามที่เข้าผ่านทางเข้านี้ได้ถือว่ามีฐานะที่สูงส่ง ส่วนมากแล้วมาจากตระกูลที่มีขั้นเหนือเทพ ไม่ใช่แค่คนจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนแต่ยังมีตระกูลจากอาณาจักรใกล้เคียงด้วย

สมาคมการค้าของราชสำนักนั้นโด่งดังอย่างมาก พวกเขาจัดการประมูลมานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหลายปีมานี้และแทบทุกครั้งก็มีสมบัติที่เพียงพอทำให้ตระกูลที่มีขั้นเหนือเทพสนใจได้

“ นั่นรถม้าของตระกูลกูฮัน คนจากตระกูลกู่หานมาแล้ว…”

“ เจ้าเห็นรถม้าสีขาวที่มีลายสลักหิมะหรือไม่ ? นั่นคือคนของตระกูลหยูปิงจากแคว้นหิมะเย็นเยือก…”