เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1867

ตอนที่ 1867: ศัตรูที่ซุ่มซ่อน

เจี้ยนเฉินนั่งอยู่ในห้องภายในบริเวณต้องห้ามของตระกูลเทียนหยวน เขาหยิบวัสดุต่าง ๆ ออกมาจากแหวนมิติของเขา ในขณะที่เขาทำการโคจรพลังบรรพกาลในตันเถียนของเขา เขาเผามันเป็นเปลวไฟบรรพกาลเพื่อหลอมวัสดุอย่างต่อเนื่อง

วัสดุที่เจี้ยนเฉินได้ขอให้ซีหยูรวบรวมนั้นล้วนใช้สำหรับการสร้างค่ายกลส่งตัว

ราชาศักดิ์สิทธิ์เคยกล่าวว่าไม่จำเป็นต้องกลัวลัทธิปีศาจชั้นฟ้า แม้ว่าพวกเขาจะจัดการกับอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน แต่ผู้คนจากจักรวรรดิจะก้าวออกมาเพื่อหยุดพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นน่าเชื่อถือหรือไม่ ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าราชาศักดิ์สิทธิ์กำลังพูดความจริง เขาก็ไม่สามารถวางความหวังทั้งหมดของเขาไว้กับจักรวรรดิอันห่างไกลเหล่านั้นได้ เขาจำเป็นต้องมีเส้นทางหลบหนีเพื่อให้ตระกูลเทียนหยวนสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีที่รุนแรงของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า

“ตอนนี้มีวิธีการล่าถอยที่สมบูรณ์แบบถูกนำเสนอต่อหน้าข้า และนั่นก็คือค่ายกลส่งตัว ข้าต้องวางค่ายกลส่งตัวให้ได้ในเวลาอันสั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าลัทธิปีศาจชั้นฟ้ามาถึง ทุกคนจะสามารถหนีผ่านทางค่ายกลส่งตัวได้” เจี้ยนเฉินคิด มีวัสดุหลายชิ้นวางอยู่ข้างหน้าเขา เปลวไฟบรรพกาลถูกเผาไหม้บนมือของเขา ในขณะที่เขาหลอมวัสดุสำหรับการสร้างค่ายกลส่งตัวอย่างตั้งใจด้วยสมาธิทั้งหมด

โชคดีที่เขาไม่จำเป็นต้องสร้างค่ายกลที่สามารถข้ามโลก ที่ราบหรือภูมิภาค เขาต้องการเพียงค่ายกลส่งตัวที่สามารถเคลื่อนย้ายทางไกล พาผู้คนข้ามไปยังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์อื่น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องมีคุณภาพสูง เป็นผลให้ไม่จำเป็นต้องใช้ความเชี่ยวชาญมากมายในการสร้างค่ายกล ด้วยความเข้าใจและความคุ้นเคยเกี่ยวกับค่ายกลของเจี้ยนเฉิน เขาเชื่อว่าเขาจะสามารถสร้างค่ายกลส่งตัวที่สามารถข้ามอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ได้ในไม่นาน

โดยปกติการสร้างค่ายกลส่งตัวไม่มีความต้องการใช้วัสดุมากมายเช่นกัน ด้วยเหตุนี้เขาจึงมีเครื่องมือถึงร้อยชุดในการสร้างค่ายกลส่งตัว

ทุกชุดเพียงพอที่จะสร้างค่ายกลส่งตัว 1 ชุด

สามวันต่อมา เจี้ยนเฉินหลอมวัสดุทั้งหมดสำหรับค่ายกลส่งตัว เขาไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น เขาเริ่มที่จะพยายามตั้งค่ายกลส่งตัวในห้อง

ปัง ! ปัง ! ปัง …

ในช่วงเวลาต่อมา ห้องของเจี้ยนเฉินดังกึกก้องอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่เกิดขึ้นหมายความว่าค่ายกลส่งตัวล้มเหลว พลังงานภายในค่ายกลสูญเสียการควบคุม ดังนั้นมันจึงก่อให้เกิดการระเบิด

แม้ว่าข้อมูลในไข่มุกความทรงจำจะช่วยให้ความรู้และความเข้าใจด้านค่ายกลส่งตัวของเจี้ยนเฉินไปถึงระดับใหม่ทั้งหมด แต่เขาก็ยังห่างไกลจากการสร้างมันให้สมบูรณ์แบบ เจี้ยนเฉินจำเป็นต้องเอาชนะสิ่งนี้ด้วยการเรียนรู้จากความผิดพลาดของเขา

“ข้ายังใช้หินเพดานไม่เพียงพอ…”

“จุดสำคัญของค่ายกลถูกวางลงอย่างไม่ถูกต้อง … ”

“ในเวลานี้ ค่ายกลถูกเปิดใช้งานเร็วเกินไป พลังงานส่งตัวจึงรุนแรงมาก มันทำให้ค่ายกลทั้งหมดพังทลาย…”

……

เจี้ยนเฉินกระเซิงอยู่ในห้อง อย่างไรก็ตาม เขายังคงพยายามตั้งค่ายกลส่งตัวอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจเลย เขาไม่สนใจความอ่อนเพลียใด ๆ เขากำลังเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของตัวเอง

ทุกครั้งที่เจี้ยนเฉินล้มเหลว เขาจะเข้าใจค่ายกลส่งตัวลึกซึ้งยิ่งขึ้น เจี้ยนเฉินได้รับประสบการณ์ที่มีค่าอย่างยิ่งเช่นกัน ค่ายกลส่งตัวของเจี้ยนเฉินค่อย ๆ ใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบและจำนวนครั้งที่ระเบิดก็ลดลงเช่นกัน

ครึ่งเดือนต่อมาเมื่อเจี้ยนเฉินตั้งค่ายกลส่งตัวด้วยวัสดุชุดสุดท้ายที่มี ห้องมืดมนก็เริ่มเปล่งประกายอย่างสดใส พลังงานอันทรงพลังสำหรับการส่งตัวทางไกลส่องสว่างเต็มห้อง

ค่ายกลที่มีรัศมี 5 เมตรปรากฏขึ้นบนพื้นห้อง มันซับซ้อนและลึกซึ้ง มันส่องแสงสว่างแสบตา มันรบกวนมิติที่นั่น ทำให้มันกระเพื่อมด้วยความไม่มั่นคง ระลอกคลื่นปรากฏขึ้นในมิติ

“สำเร็จ” ดวงตาของเจี้ยนเฉินเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดเขาก็ติดตั้งค่ายกลส่งตัวที่สมบูรณ์ได้ด้วยวัสดุชุดสุดท้าย

สิ่งนี้แตกต่างจากค่ายกลส่งตัวที่เขาติดตั้งในทวีปเทียนหยวน เพราะมันเป็นเพียงเครื่องหมายเพื่อให้เขาสามารถหาทางกลับได้ เหมือนเช่นสัญญาณแสงในความมืดเพื่อที่เขาจะได้ไม่หลงทาง

อย่างไรก็ตาม ค่ายกลส่งตัวที่เขาได้ติดตั้งในขณะนี้สามารถส่งผู้คนไปได้ไกลจริง ๆ มันสามารถพาพวกเขาไปยังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์อีกแห่งได้โดยตรง

แน่นอนว่าเจี้ยนเฉินจำเป็นต้องติดตั้งค่ายกลส่งตัวที่คล้ายกันที่ปลายทาง

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่มีวัสดุเหลือพอใช้ เขาต้องการวัสดุเพิ่มจากซีหยูถ้าเขาต้องการตั้งค่ายกลส่งตัวชุดที่สอง

เจี้ยนเฉินออกมาจากห้อง เมื่อเขาออกมา เขาจึงค้นพบว่าซีหยูกำลังรออยู่ข้างนอก

นอกเหนือจากซีหยู ยังมีหลายคนที่มาถึงโลกเซียนพร้อมกับเจี้ยนเฉินรออยู่หน้าห้อง

ฮุสตัน, เสือขาว, ซ่างกวนมู่เอ๋อ, เสี่ยวจิน, เสี่ยวหลิง, รุยจิน, เฮยยู่, หงเหลียน, นูบิส, เฉียงซ่ง, เจิงจิงหยวนและคนอื่น ๆ จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งต่างมารวมตัวกันที่นี่