เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1870

ตอนที่ 1870: คำสั่งของผู้อาวุโสสูงสุด

“ขอรับ ท่าน ! ”

แม่ทัพที่รวมตัวกันในกระโจมของหยันวูหมิงยอมรับคำสั่ง ความตื่นเต้นทำให้ดวงตาเต็มไปด้วยความตั้งใจในการต่อสู้ พวกเขาชอบการต่อสู้มาก

“อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยา ข้าจะให้เวลาเจ็ดวันในการหายใจ หลังจากเจ็ดวันผ่านไป ข้าอยากเห็นว่าเจ้าจะขัดขวางการโจมตีของข้าได้อย่างไร” หยันวูหมิงนั่งบนที่นั่งของผู้บัญชาการ เจตนาฆ่าและกระหายเลือดกระพริบผ่านดวงตาของเขา

“หลังจากที่เรากวาดล้างอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาเสร็จ ข้าจะไปเยี่ยมชมอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนเป็นการส่วนตัว ข้าไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป ในเมื่อคนของข้าต้องมาตายในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน”

……

ในภาคใต้อันยิ่งใหญ่ของที่ราบเมฆา มีที่ราบบางส่วนอยู่ห่างไกลจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาที่ซึ่งท้องฟ้ามีสีดำอยู่เสมอ ดินแดนสีแดงจะไม่มีวันเห็นดวงอาทิตย์ และมันก็แห้งแล้งไม่มีชีวิต มันเต็มไปด้วยความเงียบที่อันตรายถึงชีวิตเท่าที่ดวงตามองเห็น

ปราสาทโอฬารตั้งอยู่ในระดับความลึกของดินแดนที่ไม่เคยเห็นแสงสว่าง

ปราสาทมีขนาดใหญ่มาก มันเป็นสีแดงเข้มราวกับว่ามันถูกราดด้วยเลือด แม้จะอยู่ในระยะไกล แต่ก็มีกลิ่นคาวเลือดรุนแรง กลิ่นแห่งความตายดูเหมือนจะซึมซับสภาพแวดล้อม

ปราสาทแห่งนี้เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของสาขาที่ราบเมฆาของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า

แม้ว่าสภาพแวดล้อมของปราสาทจะแห้งแล้ง ไม่มีผู้ใครเฝ้ายาม แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้บริเวณนั้น แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังเช่นราชาเทพก็ไม่กล้าที่จะยืนใกล้ภายในรัศมี 1,000 กิโลเมตรรอบปราสาท

แม้แต่คนที่มีความสามารถเหนือกว่าราชาเทพเช่นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่มีอยู่ในตำนานของคนส่วนใหญ่ในโลกเซียนก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปในบริเวณรัศมี 100 กิโลเมตรของปราสาท

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น ระยะห่างจากปราสาท 100 กิโลเมตรก็เป็นเขตต้องห้ามที่พวกเขาไม่สามารถเดินเข้าไปได้

ในขณะนี้ คนสามคนที่ถูกห่อหุ้มด้วยรัศมีปีศาจทรงพลังอยู่บนชั้นสูงสุดของปราสาท มีเพียงร่างของพวกเขาเท่านั้นที่มองเห็นได้ชัดเจนขณะที่พวกเขานั่งอยู่ในอากาศ

ลำแสงปีศาจที่ทั้งสามคนแสดงออกมานั้นเพียงพอแล้วที่จะเขย่าโลก พลังแห่งการมีอยู่ของพวกเขาน่ากลัวมากจนแม้แต่ราชาเทพก็หน้าถอดสี

ราวกับว่าคนใดคนหนึ่งมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งภายในร่างกายของพวกเขา

“ห้วยอัน ในที่สุดเจ้าก็ออกมาจากการทำสมาธิ เจ้าอยู่ในที่เงียบสงบเป็นเวลานาน เมื่อมองดูสภาพของเจ้า เจ้าได้ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว” หนึ่งในสามคนที่ล้อมรอบด้วยรัศมีปีศาจกล่าว เขาพูดอย่างใจเย็น โดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ

ไม่ยากที่จะบอกจากเสียงว่าเขาเป็นชายชรา

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเป็นขั้นอสงไขยผู้ยิ่งใหญ่ แต่เจ้ากลับบาดเจ็บสาหัสเพราะราชาเทพเพียงคนเดียว เจ้าใช้เวลานานในการแยกตัวเพื่อทำการฟื้นฟูพลังอย่างเต็มรูปแบบ ห้วยอัน แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่ชื่อของเจ้าจะทิ้งร่องรอยไว้ในประวัติศาสตร์” ร่างที่สองที่ล้อมรอบด้วยรัศมีปีศาจกล่าว เสียงของเนางคมชัดและน่ารื่นรมย์ นางเป็นผู้หญิง และน้ำเสียงของนางก็เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“ฮึ่ม ยี่ฮัวเยว่ เจ้าอาจจะไม่สามารถทำสิ่งที่ข้าทำได้ถ้าเจ้าต่อสู้กับต้วนมู่ เจ้าอาจถูกเขาสังหารด้วยซ้ำ” ร่างที่สามที่มีรัศมีปีศาจกล่าว น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความรู้สึกรำคาญ

ยี่ฮัวเยว่หัวเราะคิกคัก “ห้วยอัน เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนงี่เง่าหรือ ? เจ้าต่อสู้อย่างหนักแม้กระทั่งตอนสู้กับราชาเทพ ถ้าข้าต้องเป็นคนสู้แทนเจ้าในตอนนั้น ข้าคงสังหารต้วนมู่ได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว”

“เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถรับมือกับต้วนมู่ได้ด้วยลูกไม้เล็กน้อยของเจ้าหรือ ? ” ห้วยอันเยาะเย้ย เสียงของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ และเขากล่าวว่า “ต้วนมู่ยังไม่ได้ไปถึงบัลลังก์ของราชาเทพ แต่นั่นเป็นเพียงเพราะเขาไม่เต็มใจ เขามีพลังมากพอที่จะติดอันดับหนึ่งในร้อยอันดับแรก ยี่ฮัวเยว่ ไม่ใช่ว่าข้าจะดูถูกเจ้า แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า ใครจะรู้ว่าใครจะเป็นฝ่ายที่ต้องตายถ้าเจ้าต่อสู้กับเขา”

บันทึกบัลลังก์ของราชาเทพที่ทรงพลังที่สุดในโลกเซียน ความแข็งแกร่งของพวกเขาได้รับการจัดอันดับ และไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้เชี่ยวชาญทุกคนที่สามารถครองบัลลังก์ได้ ไม่ว่าจะอยู่ในอันดับใด คนใดคนหนึ่งในพวกเขาก็สามารถอ้างได้ว่าพวกเขามีความสามารถสูงสุดในบรรดาราชาเทพ พวกเขาล้วนมีชื่อเสียง

ตามตำนานกล่าวว่าราชาเทพหนึ่งร้อยอันดับสูงสุดครอบครองพลังที่จะได้มีโอกาสได้เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น