เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1912

ตอนที่ 1912 – การพุ่งเข้าสู่แนวหน้า

“ เจ้าเข้าใจกฎโดยธรรมชาติ!” เจี้ยนเฉินตกตะลึงและประหลาดใจ เป็นเรื่องยากที่สุดที่คนทั่วไปจะเข้าใจกฎ มันเป็นเรื่องยากยิ่งสำหรับเจี้ยนเฉินที่จะสร้างความก้าวหน้าใด ๆ กับกฎแห่งกระบี่

อย่างไรก็ตาม จากคำพูดของไคยะดูเหมือนว่าการเข้าใจกฎสำหรับนางนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมากที่ไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ เลย

แม้แต่อัจฉริยะที่ถูกเลี้ยงดูโดยการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากสำนักและตระกูลที่ยิ่งใหญ่ก็ไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้

“ไคยะ เนื่องจากเจ้ามีความสามารถดังกล่าวจึงมีเหตุผลที่ทำให้เจ้าต้องขยันฝึกฝนยิ่งขึ้น ความแข็งแกร่งที่เจ้ามีคือพลังที่เจ้าสามารถใช้เพื่อป้องกันตัวเอง อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนจะไม่สงบสุขอีกต่อไป” เจี้ยนเฉินกล่าวกับไคยะอย่างจริงจัง เขาหยิบเหรียญผลึกออกมาจำนวนมากและมอบให้นาง

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังคงมีแกนขั้นเหนือเทพจำนวน 3 อันที่เหลืออยู่หลังจากเขาบุกทะลวงผ่านด่านไปยังขั้นที่ 11 เขาให้นาง 1 อัน

สถานการณ์ของไคยะนั้นไม่เหมือนใคร การฝึกฝนของคนอื่นนั้นสูงกว่านาง แต่เนื่องจากความเข้าใจที่จำกัดของพวกเขาเกี่ยวกับกฎของโลก พวกเขาจึงไม่สามารถทะลวงผ่านด่านได้

อย่างไรก็ตาม ความเข้าใจในกฎของไคยะได้มาถึงขั้นเทพแล้ว ในขณะที่การบ่มเพาะของนางนั้นธรรมดาไม่ค่อยน่าสนใจนัก มันเป็นแค่ขั้นแลกเปลี่ยนช่วงปลาย หากนางมีทรัพยากรเพียงพอ นางอาจกลายเป็นขั้นเทพในชั่วอึดใจ

ในเวลานี้ เจี้ยนเฉินให้เหรียญผลึกจำนวนค่อนข้างมากในครั้งนี้ มันเกินพอที่นางจะได้เป็นขั้นเทพ

ไคยะต้องการที่จะปฏิเสธโดยสัญชาตญาณเมื่อเจี้ยนเฉินมอบสิ่งต่าง ๆ ให้ที่นางอย่างใจกว้าง อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางก็ยอมรับพวกมันในท้ายที่สุด

ทุกคนพูดคุยกันมากกว่านี้ ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงหัวข้อหลักโดยตรง ซ่างกวนมู่เอ๋อพูดกับเจี้ยนเฉินอย่างเคร่งขรึม “เจี้ยนเฉิน กองทัพทั้งสามของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้มาถึงป้อมปราการที่ชายแดนแล้ว ราชาศักดิ์สิทธิ์ได้นำผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดไปยังแนวหน้าแล้ว ก่อนที่เขาจะจากไป ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ส่งผู้ส่งสารมาบอกให้เจ้าตามไปในทันทีและให้การสนับสนุนทันทีที่เจ้าปรากฏตัว”

เจี้ยนเฉินกลายเป็นคนเคร่งเครียดในทันที“ สงครามกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วหรือ ? ”

“พี่ชาย ข้าจะไปกับท่าน” จักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์มาถึงข้าง ๆ เจี้ยนเฉินในขณะที่สายตาของเขาส่องประกายด้วยเจตนาการต่อสู้

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย เขากล่าวว่า “ลัทธิปิศาจชั้นฟ้าได้ส่งกองทัพขนาดใหญ่สามกองทัพมาในครั้งนี้ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่ามันร้ายแรง มันอันตรายมากในครั้งนี้ ข้าคิดว่าแม้แต่ราชาเทพก็อาจจะตายและขั้นเหนือเทพก็จะต้องดิ้นรนเพื่อปกป้องตัวเอง ด้วยเหตุนี้ข้าไม่ต้องการให้เจ้ามีส่วนร่วมในการต่อสู้ในครั้งนี้ ข้าจะไปแนวหน้าด้วยตัวเอง”

“ไม่ พี่ชาย ข้าต้องเข้าร่วม ข้าเข้าใจเส้นทางแห่งการสังหาร การผ่านการต่อสู้ที่ยากลำบากของความเป็นความตายจะมีประโยชน์ต่อข้าเท่านั้น ยิ่งกว่านั้นข้าเป็นขั้นเทพในปัจจุบันและเป็นขั้นเทพช่วงสูงสุดในตอนนี้ บวกกับความสามารถตามธรรมชาติของข้า ข้าเชื่อว่าข้าสามารถต่อสู้กับขั้นเหนือเทพได้” จักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์กล่าวอย่างมั่นใจ ความตั้งใจในการต่อสู้พุ่งออกมาจากเขาในขณะที่เลือดของเขาดูเหมือนจะเดือด

“เจี้ยนเฉิน พวกเราทุกคนต่างก็ผ่านเลือดและความตายมามากมาย แม้ว่าเราเข้าใจว่าเจ้าไม่ต้องการให้เรามีส่วนร่วมเพราะเจ้ากังวลเกี่ยวกับพวกเรา การต่อสู้ในครั้งนี้จะเป็นการฝึกอบรมในเวลาเดียวกัน” ฮุสตันกล่าว

“เจี้ยนเฉิน นับตั้งแต่ข้ามาถึงโลกแห่งเซียน ข้ายังไม่ได้ออกกำลังในการต่อสู้ได้เลย คราวนี้เจ้าต้องให้พวกเราออกกำลังในการต่อสู้ ในเวลาเดียวกันเจ้าสามารถแสดงความแข็งแกร่งของตระกูลเทียนหยวนได้” เฮยยู่กล่าวเช่นกัน เขาได้รับการสนับสนุนจากคำพูดของเขาทันทีจากรุยจินและหงเหลียน

“ ข้าต้องการไปในครั้งนี้เช่นกัน ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้าสามารถช่วยเจ้าในเวลาที่สำคัญ ยิ่งไปกว่านั้นการที่ข้าจะมีความสามารถเพิ่มมากขึ้นในการต่อสู้ที่ใหญ่ยิ่งขึ้น” ซ่างกวนมู่เอ๋อกล่าวเช่นกัน นางมีฝีมืออย่างมากกับพิณและนางสามารถใช้เสียงดนตรีเพื่อทำให้จิตวิญญาณของผู้คนสับสน นางยังสามารถเปลี่ยนวิถีของการต่อสู้ขนาดใหญ่

“จะต้องมีคนบางคนเหลืออยู่ในตระกูล มู่เอ๋อ ยิ่งกว่านั้นการดำรงอยู่ของเจ้ายังไม่ได้รับการเปิดเผย ดังนั้นอย่ามากับข้าในครั้งนี้ จะเป็นการดีที่สุดถ้าเจ้าอยู่และปกป้องตระกูล เราควรแสดงความแข็งแกร่งของตระกูลเมื่อเราต้องการและซ่อนเมื่อไม่ต้องการ มันจะไม่ดีถ้าคนอื่นเข้าใจความแข็งแกร่งของตระกูลเทียนหยวนของเรา” เจี้ยนเฉินกล่าว

ในที่สุด เจี้ยนเฉินจากไปพร้อมกับเศษเสี้ยวของผู้คนที่อยู่ในปัจจุบัน อันโดฟู, โม่หลิงและผู้อาวุโสทั่วไปคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ข้างหลัง เขานำจักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์, ฮุสตัน, รุยจิน, เฮยยู่และหงเหลียนไปกับเขาเท่านั้น

สำหรับเฉินเจี้ยนและผู้อาวุโสอื่น ๆ จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง พวกเขาทั้งหมดยังคงอยู่ในตระกูล

นูบิสและซีหยูยังคงกักตัวอยู่ เจี้ยนเฉินไม่ได้รบกวนพวกเขา