เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1918

ตอนที่ 1918 – หย่าซีเหลียน

บูม ! บูม ! บูม …

ทันใดนั้น เสียงดังราวกับฟ้าร้องก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลำแสงพลังงานจากป้อมปราการถูกส่งออกมาจนทำให้มองไม่เห็นท้องฟ้า มันดูเหมือนสีขาวราวกับหิมะ

ลำแสงพลังงานทุกลำมีพลังอันมหาศาล อย่างไรก็ตามเมื่อลำแสงพลังงานตกลงมาถึงเหล่าทหารจากลัทธิปีศาจชั้นฟ้า กลิ่นอายปีศาจจากค่ายกลก็ปิดกั้นลำแสง

กลิ่นอายปีศาจนั้นทรงพลังอย่างยิ่ง แม้กระทั่งหลังจากมีลำแสงหลายสิบลำพุ่งมาที่พวกเขา มันก็ยังไม่สามารถเจาะทะลุกลิ่นอายปีศาจได้

ทหารของกองทัพทั้งสามใช้กลิ่นอายปีศาจสีดำเพื่อป้องกันการโจมตีจากป้อมปราการ ในขณะที่พวกเขาเปิดใช้งานค่ายกลและจัดการการโจมตีที่ทรงพลังไปยังม่านแสงที่ขวางทางของพวกเขา

ม่านแสงส่องถึงท้องฟ้าและทะลุพื้นโลก เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาจะไม่สามารถผ่านไปได้แม้ว่าพวกเขาจะบินหรือมุดดิน

พลังงานของม่านแสงลดลงอย่างรวดเร็วเมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างดุเดือด ทหารที่เพิ่มพลังงานให้แก่ม่านพลังนั้นหน้าซีดอย่างรวดเร็วเพราะใช้พลังงานดั้งเดิมทั้งหมดภายในตัวพวกเขา

เมื่อพวกเขาไม่สามารถถ่ายเทพลังให้ม่านพลังได้อีกต่อไป คลื่นทหารคลื่นที่สองก็ขึ้นมาแทนที่พวกเขาเพื่อทำให้ม่านพลังนั้นมีพลังมากที่สุด

ทหารที่ให้พลังงานกับค่ายกลบนกำแพงก็ถูกแทนที่ด้วยคลื่นทหารคลื่นแล้วคลื่นเล่า

ในเวลาเดียวกัน ก็มีการใส่เหรียญผลึกจำนวนมากลงในค่ายกล ภายใต้การสนับสนุนแบบคู่ขนาน พลังของค่ายกลถูกผลักไปสู่ขีดจำกัด

เจี้ยนเฉินและผู้คนจากแคว้นตงอันยืนอยู่ด้วยกันบนกำแพงเมือง พวกเขาดูสถานการณ์ด้านล่าง เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วแน่น

“กองทัพทั้งสามของลัทธิปิศาจชั้นฟ้านั้นแข็งแกร่งจริง ๆ ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาสามารถเอาชนะกองทัพที่มีคนนับล้านคนด้วยกำลังเพียงแสนคน ค่ายกลที่ประกอบไปด้วยกำลังคนหมื่นคนระเบิดขึ้นมาด้วยความแข็งแกร่งที่จุดสูงสุดของขั้นเหนือเทพ แม้แต่อัจฉริยะสำนักกระบี่ภูษาคราม ลั่วหยุนเฟย ก็ทำได้เพียงหนีไปต่อหน้าค่ายกลเหล่านี้เท่านั้น” เจี้ยนเฉินบ่นพึมพัมเมื่อเขาจ้องมองไปที่กองทัพทั้งสาม

ผู้คนจากกองทัพทั้งสามไม่เพียงแต่แสดงความแข็งแกร่งที่จุดสูงสุดของขั้นเหนือเทพ หลังจากที่ถ่ายเทพลังงานทั้งหมดเข้าด้วยกัน แต่ความแข็งแกร่งของแต่ละคนก็มีความน่าประทับใจ อย่างน้อยที่สุดพวกเขาก็เป็นระดับศักดิ์สิทธิ์

แม้ว่าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนจะมีทหารกว่าร้อยล้านคน แต่พวกเขามีข้อได้เปรียบในด้านปริมาณเท่านั้นและไม่ใช่คุณภาพ พวกเขาอยู่ระดับใกล้เคียงคนสามแสนคนของลัทธิปิศาจชั้นฟ้า

กองทัพทั้งสามนั้นประกอบไปด้วยผู้ฝึกตนขอบเขตเทพ แต่กองทัพขนาดใหญ่ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนส่วนใหญ่ประกอบด้วยผู้ฝึกตนขอบเขตดั้งเดิม

ความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองฝ่ายเห็นได้ชัด

“ภายในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน มีเพียงกองทัพศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้” เจี้ยนเฉินลอบถอนใจ กองทัพศักดิ์สิทธิ์ก็ทรงพลังเช่นกันประกอบไปด้วยผู้ฝึกตนขอบเขตเทพอย่างสมบูรณ์เช่นกัน อย่างไรก็ตามมีทหารอยู่น้อยเกินไป

ในสนามรบ ทหารของลัทธิปิศาจชั้นฟ้าจะต้องโจมตีม่านพลังงานในขณะที่ต้องอดทนรับพลังงานจากกำแพง ในไม่ช้าคนบางคนก็พ่ายแพ้และทหารบางคนก็เสียชีวิต ลำแสงส่องทะลุร่างของพวกเขา ในสนามรบที่เต็มไปด้วยคลื่นกระแทก มันเป็นไปไม่ได้ที่วิญญาณของพวกเขาจะหลบหนี พวกเขาแตกสลายกันโดยตรง

ฝั่งของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนก็จ่ายค่าตอบแทนเช่นกัน พวกเขาส่งทหารเข้ามาหลายระลอกเพื่อสนับสนุนค่ายกลเพียงอย่างเดียว โดยไม่สนใจจำนวนเหรียญผลึกที่พวกเขาใช้ไป

“ฮิฮิฮิ ดูคนของเจ้า เจ้ากำลังใช้พลังงานดั้งเดิมของเจ้าอย่างสิ้นหวัง คุ้มหรือไม่ อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนให้ประโยชน์อะไรแก่เจ้าซึ่งมันคุ้มกับที่เจ้าสละชีวิตหรือ ? ในความคิดของข้า มันจะดีกว่าถ้าเจ้าใช้พลังนี้เพื่อบินไปกับที่เจ้ารักห่างจากสนามรบ ที่ซึ่งเจ้าสามารถใช้เวลาร่วมกัน … ”

ในเวลานี้เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นไปในอากาศ มันเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ท่วมท้นไปหมดในสนามรบและดังก้องผ่านป้อมปราการ