เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1927

ตอนที่ 1927 – สังหารราชาเทพ

“ บอกข้าหน่อย ทำไมเจ้าถึงอยากฆ่าข้า ทั้งที่ข้าไม่ได้มีความคับข้องใจกับ ลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง ? เจ้ายังใช้ค่ายกลดักจับระดับราชาเทพพื่อตัดโอกาสที่ข้าจะหลบหนีทั้งหมด เจ้าต้องการที่จะฆ่าข้าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น” เจี้ยนเฉินคำราม น้ำเสียงของเขาช่างเยือกเย็นอย่างยิ่งในขณะที่เขาแผ่จิตสังหารและสร้างความโกรธแค้นอยู่ภายในตัวเขา

ราชาเทพที่พยายามจะฆ่าเขาไม่ได้มาจากสำนักจิตวิญญาณปฐพีและไม่ได้มาจากค่ายสำนักอื่น เขากลับมาจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง ซึ่งประพฤติตนเป็นมิตรกับเขามากที่สุด มันน่าประหลาดใจมาก

ถึงตอนนี้ผู้อาวุโสของลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างได้ระงับความเจ็บปวดสุดขั้วหัวใจจากวิญญาณ หลังจากที่เขาตระหนักว่าเจี้ยนเฉินได้รู้ตัวตนของเขาแล้ว สีหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์อย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกันเขารู้สึกไม่อยากจะเชื่อเป็นอย่างมาก

เขาไม่เคยคิดเลยว่าไม่เพียงแต่เขาจะล้มเหลวในการฆ่าเจี้ยนเฉินด้วยความแข็งแกร่งของเขาเท่านั้น แต่เขายังจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและยังเปิดเผยตัวตนของเขาอีกด้วย

อย่าลืมว่าเขาไม่ใช่คนที่เพิ่งจะกลายเป็นราชาเทพ กลับกันเขายังคงเป็นราชาเทพช่วงต้นมานานกว่าหนึ่งแสนปีมาถึงจุดสูงสุดของราชาเทพช่วงต้น เขากำลังจะทะลวงผ่านด่านจนถึงราชาเทพช่วงกลาง

“เจี้ยนเฉิน เนื่องจากเจ้ารู้แล้วว่าข้าเป็นใครก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก มาสู้กัน วิธีเดียวที่เจ้าจะสามารถออกจากสถานที่แห่งนี้ได้ในวันนี้คือการฆ่าข้า” ราชาเทพพูดอย่างเยือกเย็น เขาหยิบยาออกมาจากแหวนมิติของเขาโดยเร็วที่สุดและกินมันก่อนที่จะโจมตีเจี้ยนเฉินอีกครั้งด้วยดาบของเขา

“ตัวตนของข้าถูกเปิดเผย ข้าต้องฆ่าเจี้ยนเฉินในวันนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม” ผู้อาวุโสคิดถึงเรื่องการฆ่า เจี้ยนเฉิน เมื่อเขาแทงดาบออกมา

หากตัวตนของเขาไม่ได้รับการเปิดเผย เขาก็ยังสามารถเลือกที่จะหนี

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถเลือกที่จะล่าถอยได้ในขณะนี้ มิฉะนั้นจะมีปัญหาไม่รู้จบ

เขาไม่ได้มีร่างกายที่แข็งแกร่งเท่ากับเจี้ยนเฉิน ตอนนี้วิญญาณของเขาได้รับบาดเจ็บ ความสามารถในการต่อสู้ของเขาก็ได้รับผลกระทบโดยตรงเช่นกัน เขาไม่ได้ทรงพลังเท่ากับตอนที่เขาอยู่ในจุดสูงสุดอีกต่อไป

เจี้ยนเฉินส่งพลังบรรพกาลออกมาในขณะที่เขาปกป้องร่างกายของเขาด้วยแสง กระบี่สายรุ้งระเบิดแสงสว่างไสวในขณะที่เขาต่อสู้กับผู้อาวุโสจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง

เมื่อเปรียบเทียบกับผู้อาวุโสที่ได้รับบาดเจ็บ ความสามารถในการต่อสู้ของเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ลดลงเลย แม้ว่าบาดแผลของเขาจะลึกมากและเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยเลือด เขาได้รับการสนับสนุนจากร่างบรรพกาลซึ่งทำให้เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก

เจี้ยนเฉินตอบโต้การโจมตีของผู้อาวุโสในขณะที่เขากลืนกิน ยาฟื้นฟูวิญญาณอย่างรวดเร็วเพื่อเติมพลังจิตวิญญาณที่เขาใช้ไปเมื่อเขาใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้ง

แม้ว่าเขาจะสามารถส่งปราณกระบี่ลึกซึ้งออกมาได้อีก 2 ครั้ง ในแต่ละครั้งพลังวิญญาณของเขาก็จะหมดไปหากเขาทำเช่นนั้น ในช่วงเวลาดังกล่าวเขาจะอยู่ในสภาพที่อ่อนแอที่สุด หากเขาไม่สามารถฆ่าราชาเทพด้วยสิ่งนั้น เขาจะกลายเป็นผู้ที่ตายแทนแน่นอน

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินมีพลังมากพอที่จะใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้งเพียงเส้นเดียว เขาต้องการที่จะฟื้นฟูพลังวิญญาณ 8 ส่วนก่อนที่เขาจะใช้เส้นปราณเส้นที่สอง

“ เจ้าต้องการที่จะฆ่าข้าเพื่อแย่งชิงวิธีการบ่มเพาะของข้าเช่นนั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินตะโกนใส่ผู้อาวุโสจาก ลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง การต่อสู้ของพวกเขานั้นรุนแรงมาก ซึ่งพลังงานที่พุ่งผ่านอากาศเหมือนกับคลื่น มันดุร้ายเป็นอย่างมาก

ทั้งคู่ได้รับบาดแผลจากความลึกที่แตกต่างกัน ดาบของผู้อาวุโสเแทงเข้าหลายครั้งจนถึงจุดที่เจี้ยนเฉินกระอักเลือด อวัยวะภายในของเขาถูกเขย่าออกเป็นชิ้น ๆ

ผู้อาวุโสจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างก็ได้รับบาดแผลสาหัสเช่นกัน ร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยรอยกระบี่ในขณะที่เขาถูกเสียบเข้าที่หน้าอก เลือดของเขากระจายไปทั่วท้องฟ้า ทุกหยดมันให้พลังงานอันทรงพลัง

อย่างไรก็ตาม เมื่อการต่อสู้ดำเนินไป แผลของผู้อาวุโสก็แย่ลงอย่างรวดเร็วทำให้การต่อสู้ของเขาอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ความเจ็บปวดจากจิตวิญญาณของเขาส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมาก

หากเขาไม่ได้เป็นราชาเทพและมีวิญญาณที่ทรงพลังอย่างยิ่ง เพียงแค่ปราณกระบี่ลึกซึ้งก็น่าจะเพียงพอที่จะเอาชีวิตของเขาได้

ทันใดนั้นผู้อาวุโสร้องออกมา เปลวไฟที่มองไม่เห็นดูเหมือนจะลุกขึ้นมาจากร่างกายของเขาทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เขาเลือกที่จะเผาผลาญพลังชีวิตของเขาเพื่อความแข็งแกร่ง ในเวลาเดียวกันเขาใช้ทักษะการต่อสู้อีกครั้ง เขาใช้ดาบตัดผ่านมิติที่พร่าเลือนเหวี่ยงไปทางเจี้ยนเฉินด้วยพลังของโลก ในเวลาเดียวกันเขาพูดอย่างเย็นชา “เราแค่ใส่ร้ายว่าเจ้าตายเพราะสำนักจิตวิญญาณปฐพี เมื่อเจ้าตายไปแล้วจะไม่มีใครคิดว่ามันเป็นลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างของเราที่ฆ่าเจ้า พวกเขาจะนึกถึงสำนักจิตวิญญาณปฐพีเท่านั้น”