เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1935

ตอนที่ 1935 : จักรพรรดิซี (2)

“งั้นทำไมจักรพรรดิซีถึงได้โจมตีคนของตัวเอง เขาถึงกับสู้กับอดีตจักรพรรดิเลยหรือ ? ยิ่งกว่านั้นเขายังฆ่าพวกขั้นอสงไขยไปด้วย เขาบ้าจนกระทั่งฆ่าพวกนั้นเลยรึ ? ไม่ใช่ว่าเขาควรคิดว่าอาณาจักรจะอ่อนแอลงรึไง ? ” นางฟ้าเฮายู่ถามขึ้นด้วยความสงสัย

เทียนซวงถอนหายใจออกมา “ไม่ใช่อ่อนแอลง จักรวรรดิซีตอนนี้เปราะบาง เขาฆ่าพวกขั้นอสงไขยในราชวงศ์ไปมากมาย พวกนั้นคงฟื้นฟูตัวเองขึ้นมาไม่ได้เป็นอีกหลายแสนปี แต่จักรพรรดิซีนั้นชั่วร้าย ไม่ใช่แค่พวกขั้นอสงไขยที่เข้าร่วมกับจักรวรรดิซีจะถูกเขาฆ่า แต่ก็ยังมีพวกสมาชิกราชวงศ์และพี่น้องของเขาเองด้วย ทุกคนต่างก็ตายไม่ได้รับการยกเว้น แต่จักรพรรดิซีผู้นี้น่าประทับใจ หลังจากที่เขาได้เป็นจักรพรรดิไม่นาน เขาก็ขึ้นมาถึงขั้นบรรพกาลได้ ผลก็คือแม้ว่าจักรวรรดิจะสูญเสียพวกขั้นอสงไขยไปมากมาย แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของจักรวรรดินั้นกลับไม่ลดลงเลยด้วยการทะลวงผ่านของจักรพรรดิซี” เทียนซวงลังเลเมื่อพูดมาถึงจุดนี้ก่อนจะพูดต่อ “ข้าคิดว่าเหตุผลที่ว่าทำไมจักรพรรดิซีทำตัวเหมือนคนบ้ากับพวกขอบเขตตั้งต้นของตัวเอง ก็เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองพันปีก่อนตอนที่อดีตจักรพรรดิสละบัลลังก์ ตอนนั้นเขายังเป็นแค่องค์ชาย”

“โอ้ ? เล่ามาสิ ? ”นางฟ้าเฮายู่มองดูการต่อสู้ด้านนอกและรู้สึกสงสัยอย่างมาก

เจี้ยนเฉินเองก็ตั้งใจฟัง เขาสงสัยอย่างมากว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้จักรพรรดิซีทำตัวเหมือนคนบ้าและฆ่าพวกขั้นอสงไขยของตัวเองไปมากมายและถึงขั้นต้องต่อสู้กับพ่อของตัวเองด้วย

ขั้นอสงไขยนั้นมักได้รับความเคารพไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม แม้แต่ในจักรวรรดิโบราณ พวกเขาก็มีฐานะเทียบเท่ากับบรรพชน จักรวรรดิซีนั้นกลับฆ่าคนพวกนี้ไปได้

แม้แต่หย่าซีเหลียนก็ยังลืมความจริงที่ว่าตัวเองได้กลายเป็นเชลยไป การต่อสู้ด้านนอกนั้นทำให้นางสนใจและตั้งใจฟังทุกอย่างที่เทียนซวงเล่าออกมา

หลังจากที่เงียบไปไม่นาน เทียนซวงก็ได้พูดขึ้น “ในอดีตตอนที่เขายังเป็นองค์ชายอยู่ เขามีพรสวรรค์ที่โดดเด่น เขาเด่นกว่าองค์ชายทุกคนในจักรวรรดิซี แม้แต่อดีตจักรพรรดิก็ยังให้ความสนใจเขาเป็นพิเศษ เป็นธรรมดาที่เขาจะเป็นคนที่น่าจะได้ขึ้นครองบัลลังก์มากที่สุด ไม่ว่าจักรวรรดิใดมันก็มักจะต้องมีการแก่งแย่งชิงดีกันเพื่อจะได้เป็นจักรพรรดิ จักรวรรดิซีที่รุ่งเรืองเองก็มีองค์ชายขี้อิจฉากันอยู่หลายคน เขากลายเป็นอุปสรรคชิ้นโตในสายตาขององค์ชายที่ต้องการเป็นจักรพรรดิ ผลก็คือองค์ชายทุกคนในอาณาจักรปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาเป็นเสี้ยนหนาม พวกนั้นต่างก็ต้องการกำจัดเขาทิ้ง แต่ตลอดหลายปีมานั้นเขาไม่ได้สนใจตำแหน่งจักรพรรดิเลย เขาไม่คิดจะเข้าไปแย่งชิงบัลลังก์กับใคร ผลก็คือองค์ชายคนอื่นจึงไม่อาจจะหาแผนมาจัดการกับเขาได้ หลายพันปีก่อนอดีตจักรพรรดิได้เข้ามาถึงขั้นบรรพกาลได้และกำลังจะสละบัลลังก์ ตอนนั้นเขากลับต้องการตำแหน่งจักรพรรดิซึ่งทำให้องค์ชายหลายคนไม่พอใจ ผลก็คือองค์ชายทุกคนต่างก็พากันหาทางกำจัดเขาทิ้ง “