เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1943

ตอนที่ 1943 : การต่อสู้กับเฟยฮี

ความอาฆาตแผ่ทำให้อุณหภูมิโดยรอบลดลงราวกับว่าที่นั่นได้กลายเป็นถ้ำน้ำแข็ง

ถนนที่วุ่นวายนี้เต็มไปด้วยผุ้คนแต่ทุกคนต่างก็ตัวสั่นจากความอาฆาตที่ชายวัยกลางคนแผ่ออกมา พวกเขาต่างก็กลัวไปถึงกระดูก ทุกคนพากันคถอยหนีกลับไป แม้แต่ขั้นเหนือเทพก็ยังทำแบบนั้นด้วย

“ราชาเทพ ! ”

คนนับไม่ถ้วนตะโกนขึ้นมาในใจพร้อมกับมองไปที่ชายวัยกลางคนด้วยความกลัวจากก้นบึ้งหัวใจโดยแฝงไปด้วยความอิจฉาและชื่นชม

ราชาเทพคือขั้นการบ่มเพาะที่พวกเขาได้แต่ฝันถึง มันคือเป้าหมายในชีวิตของพวกเขา

“ใคร ? ใครกัน ? ใครเป็นคนทำ ? ” ชายชุดขาวหงุดหงิดอย่างมาก เขาได้ตะโกนออกมา สายตาของเขามองเข้าไปในร้านค้าที่เจี้ยนเฉินอยู่ก่อนหน้านี้

นี่เพราะศิษย์จากสำนักฟ้าพยับเมฆยังคงนอนอยู่ที่พื้น เลือดของพวกเขาได้กลายเป็นบ่อเลือดส่งกลิ่นคาวออกมา

ในร้านนั้นมีองค์หญิงสองคนที่ทำตัวราวกับผู้บริสุทธิ์ พวกนางมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความพอใจเพราะสถานการณ์ตอนนี้ก่อนจะออกจากร้านไปพร้อมกับผู้คุ้มกันของตน

แต่ทั้งสองไม่ได้กลับไปที่พระราชวัง พวกนางยังคงจับตาดูสถานการณ์ต่ออยู่ใกล้ ๆ

ชายชุดขาวรู้จักองค์หญิงทั้งสอง หลังจากที่มองผ่านทั้งสองคนไป เขาก็มองไปที่เจี้ยนเฉิน

ตอนนั้นเองเจี้ยนเฉินก็เดินออกมาจากร้านหลังจากที่เก็บอุกกาบาตมิติไปแล้ว เขาเห็นความอาฆาตที่ราชาเทพได้แผ่ออกมา แต่เขาก็ยังคงดูใจเย็นอยู่

“เจ้าทำให้ซูชูบาดเจ็บรึ ? ” สายตาของราชาเทพน่ากลัวอย่างมาก ด้วยพลังระดับราชาเทพแล้วมันเท่ากับภูเขากดทับเจี้ยนเฉินเอาไว้

ตอนนั้นก็มีพลังทรงพลังอีกอันปรากฏขึ้นมา ชายวัยกลางคนสวมเกราะได้ปรากฏตัวขึ้นในอากาศ ไกลออกไปมีกองทหารแห่กันมาที่นี่

“แม่ทัพจินของหน่วยทหารองครักษ์จากพระราชวัง ! ”

ผู้คนต่างก็พากันร้องออกมาเมื่อเห็นชายผู้นั้น

แม่ทัพจินมองผ่านซูชูไปก่อนจะคิ้วขมวด

เขาเข้าใจว่าฐานะของซูชูนั้นพิเศษแค่ไหนในสำนักฟ้าพยับเมฆ จากบรรพชนขอบเขตตั้งต้น 2 คนนิกาย คนหนึ่งคือผู้อาวุโสของซูชู เมื่อซูชูได้รับบาดเจ็บสาหัสแบบนี้ในเมืองหลวง เขาคงไม่อาจจะพ้นผิดจากเรื่องนี้ได้เพราะเขามีหน้าที่ต้องดูแลความเป็นระเบียบในเมืองหลวง

สีหน้าของแม่ทัพจินหม่นลง เขามองไปรอบ ๆ ตอนที่เขากำลังจะถามว่าใครเป็นคนสร้างปัญหานั้น เขาก็พบ เจี้ยนเฉินและต้องตะลึงไป

สัญชาตญาณของเขาทำให้เขารู้ว่าใครเป็นคนที่สร้างปัญหา เขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันทีโดยไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ

คนทั้งสองฝั่งต่างก็มีภูมิหลังที่พิเศษ เขาไม่อาจจะทำให้ใครผิดใจได้

“ถูกแล้ว ข้าทำให้เขาบาดเจ็บ เจ้าจะถามว่าทำไมข้าทำให้เขาบาดเจ็บรึ ? ” เจี้ยนเฉินมองไปที่ราชาเทพและพูดขึ้นมาอย่างใจเย็น

“เจี้ยนเฉิน พี่เฟยฮี มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด อย่าเพิ่งด่วนสรุป เรามาพูดคุยกันหลังจากที่ตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว” แม่ทัพจินพูดขึ้น ตอนแรกเขาอยากรีบเข้ามาจับคนผิด แต่ตอนนี้เขาได้แต่เกลี้ยกล่อมทั้งสองฝ่าย

“เข้าใจผิด ? ฮึ่ม ซูชูบาดเจ็บขนาดนี้แล้ว มันไม่สำคัญว่าเข้าใจผิดอะไรกัน มันรุนแรงถึงขนาดนี้ แม่ทัพจินไม่จำเป็นต้องพูดแล้ว มันไม่สำคัญว่าภูมิหลังชายคนนี้จะเป็นยังไง เขาต้องชดใช้กับสิ่งที่เขาทำ” ราชาเทพพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้ถึงภูมิหลังของเจี้ยนเฉินจากท่าทีของแม่ทัพจิน