เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1949

ตอนที่ 1949 : จักรพรรดิซีมีลูก

“ชุยเซียน เจ้าว่าไงนะ ? ท่านลุงได้เสียลูกสาวไปตอนที่ถูกไล่ล่าในอดีตงั้นหรือ ? ทำไมข้าถึงไม่เคยได้ยินพูดถึงมาก่อน เขามีลูกสาวด้วยรึ ? ” องค์ชายห้ามองไปที่องค์หญิงไทอันด้วยความสงสัย

จักรพรรดิซีไม่ได้มีลูก ทุกคนรู้เรื่องนี้ ! องค์ชายห้าสับสนเมื่อองค์หญิงไทอันบอกว่าเขามีลูกสาว !

“มะ…มัน….อย่าถามข้าเรื่องนี้อีกเลยได้หรือไม่ ? ถ้าท่านป้ารู้ว่าข้าเปิดเผยเรื่องนี้ นางคงไม่มีทางยกโทษให้ข้าแน่” องค์หญิงไทอันค่อนข้างลนลาน นางแสดงความกังวลออกมาบนใบหน้า นางรู้ดีว่านางทำผิดพลาดมากแค่ไหนกับการเปิดเผยความลับนี้

เจี้ยนเฉินและองค์ชายห้ารู้ว่าเรื่องนี้มันหนักหนาเพียงใดหากดูจากสีหน้าที่หวาดกลัวขององค์หญิงไทอัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ถามเรื่องนี้ต่อ แต่พวกเขาเป็นคนฉลาด พวกเขาได้ข้อสรุปหลายอย่างจากรายละเอียดเล็กน้อยพวกนี้

“เจี้ยนเฉิน ซีเฮ่า อย่าบอกคนอื่นเรื่องนี้ได้หรือไม่ ? นี่คือหนึ่งในความลับที่ยิ่งใหญ่ของอาณาจักร มันมีไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้” องค์หญิงไทอันไม่อาจจะใจเย็นดังเดิมได้ สีหน้าของนางดูลนลานพร้อมกับที่นางได้อ้อนวอนเจี้ยนเฉิน และซีเฮ่า

“ไม่ต้องกังวลไป ชุยเซียน เราจะไม่บอกใครเรื่องนี้ ใช่หรือไม่ เจี้ยนเฉิน ? ” องค์ชายห้าสาบาน

เจี้ยนเฉินพยักหน้ารับปากว่าจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้

องค์หญิงไทอันไม่ได้มีอารมณ์จะอยู่ต่ออีกต่อไปหลังจากที่เกิดเรื่องนี้ขึ้น นางได้ลาเจี้ยนเฉินและรีบกลับออกไปด้วยความอึดอัดใจ

องค์ชายห้าฉลาดอย่างมาก เขารู้ว่าโอกาสที่จะได้ผูกมิตรกับคนแบบเจี้ยนเฉินนั้นแทบไม่มีอยู่เลย ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะมัวไร้สาระในเรื่องอื่นอยู่ เขาแค่ต้องการผูกมิตรกับเจี้ยนเฉิน

ถ้าพวกเขาเป็นสหายกันได้ ทุกอย่างก็จะง่ายดายกว่าเดิม !

เจี้ยนเฉินได้พาองค์ชายและองค์หญิงออกมาจากพระราชวังก่อนที่จะกลับไปยังที่พักของตน ในหัวเขาขบคิดเรื่องที่จักรพรรดิซีมีลูกสาว

“ข้าไม่คิดว่าจักรพรรดิซีจะแก้แค้นเพื่อลูกสาวด้วยการฆ่าพวกขอบเขตตั้งต้นไปมากมายแบบนี้ ความแค้นเคืองนี้จะจบลงตอนไหนกัน ข้าจะได้กลับไปยังภาคใต้เสียที ? ” เจี้ยนเฉินคิด เขานั่งอยู่ในที่พักของตนพร้อมกับรู้สึกกังวล แต่ร่างกายของเจี้ยนเฉินกลับสะดุ้งขึ้นมา ความคิดที่น่าเหลือเชื่อโผล่มาในหัวเขา เขาคิดและวิเคราะห์มันทันที

“ตอนนี้โดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครในจักรวรรดิซีที่รู้ว่าจักรพรรดิซีกับจักรพรรดินีนั้นมีลูก แม้แต่ผู้พิทักษ์จักรพรรดิก็ไม่รู้เรื่องนี้ งั้นแน่นอนว่าจักรพรรดินีคงไม่ได้เสียลูกไปในจักรวรรดิซี ไม่งั้นแล้วคงเป็นไปไม่ได้ที่จะปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ มันคงเป็นที่พูดถึงกันมานานแล้ว ผลก็คือการตั้งท้องของนางคงเกิดขึ้นตอนที่พวกเขาโดนไล่ล่า มันผ่านมากว่าสองพันปีนับตั้งแต่นั้น….”

“เมื่อสองพันปีก่อน หัวหน้าตระกูลโม่ได้เก็บเด็กทารกได้และนางก็มีปิ่นหยกที่เขียนไว้ว่า ‘ซีหยู’ กับตัวนางไม่มีอย่างอื่นเลย ข้าเคยเห็นปิ่นนั่น มันทำขึ้นจากโลหะที่แข็งและโดดเด่นอย่างมาก แม้แต่ข้าก็ไม่อาจจะสร้างความเสียหายให้มันได้ในอดีต ผลก็คือคนที่สลักตัวหนังสือไว้ที่ปิ่นนั้นได้ต้องแข็งแกร่งอย่างมากแน่ ๆ หากเทียบเวลา,แซ่และเพศกันแล้ว งั้นไม่ใช่ว่าซีหยูเป็น….”

ทันใดนั้นเจี้ยนเฉินก็แปลกใจขึ้นมาเมื่อคิดถึงจุดนั้น เขารู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อ

หลังจากที่ลังเลได้ไม่นาน เจี้ยนเฉินก็หันไปมองทางที่องค์หญิงไทอันและองค์ชายห้าซึ่งกลับกันไป เขาไล่ตามทั้งคู่ไปด้วยความเร็วทั้งหมดที่ตัวเองมี

ด้านนอกเมืองหลวงมีรถม้าที่มีสัตว์อสูร 9 ตัวพุ่งตัดผ่านอากาศเข้ามา

ทหารหลายสิบคนที่มีพลังแข็งแกร่งยืนอยู่ข้างรถม้านั้น หัวหน้าพวกนั้นคือราชาเทพ