เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1957

ตอนที่ 1957 : ความลับที่แท้จริง

แสงส่องเข้าตาของเจี้ยนเฉิน, เฉินเจี้ยน และพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ การเคลื่อนไหวของหินปีศาจชั้นฟ้านั้นทำให้พวกเขาต้องระวังตัว

แม้แต่ฮุสตันก็ยังแสดงสีหน้าแปลกใจออกมาเพราะเขาไม่ได้ทำให้มันเป็นเช่นนี้ กลับกันแล้วมันเป็นท่าทีของหินเอง

นี่คือสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของฮุสตัน

มีแต่นางฟ้าเฮายู่ที่ยังใจเย็นอยู่ สีหน้านางไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย นี่คือความมั่นใจที่มาจากความแข็งแกร่งที่นางมี แต่ต่อมาสายตาของทุกคนก็ต้องหรี่ลงรวมไปถึงนางฟ้าเฮายู่ ด้วยพวกเขาต่างก็มองไปด้านหน้าด้วยความแปลกใจ

ภายใต้แสงสีแดงจากหิน ฉากตรงหน้าพวกเขาได้เปลี่ยนไป กำแพงหินที่ตั้งอยู่ตรงหน้ากลับหายไปเปลี่ยนเป็นทางเดิน ที่นั่นอาบไปด้วยแสงสีแดงแผ่พลังที่น่าขนลุกออกมา

“ช่างเป็นค่ายกลที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ข้าไม่อาจจะรับรู้ถึงมันได้เลย” นางฟ้าเฮายู่ขมวดคิ้ว นางมองไปยังทางเดินนั้นแล้วพึมพำออกมา

ดวงตานางสั่นไหว นางมองไปที่หินนั่นด้วยความสงสัย

“นี่น่าจะเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง” ฮุสตันมองไปด้านหน้า หลังจากที่ทำการตรวจสอบอยู่สักพัก เขาก็เรียกทุกคนมา พวกเขาเดินหน้ากันต่อภายใต้แสงสีแดงจากหิน

ระหว่างทางทุกคนต่างก็ยังอยู่ในระยะแสงของหิน พวกเขาพบว่าพวกเขาผ่านค่ายกลที่แม้แต่นางฟ้าเฮายู่ก็ไม่อาจจะรับรู้ถึงมันมาได้

เมื่อพวกเขาออกจากระยะของแสง ทางตันก็จะปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง กำแพงหินที่ขวางทางพวกเขาอยู่นั้นเหมือนกับของจริง เมื่อตอนสัมผัสกับมันแล้วจะรู้สึกได้ถึงความแข็งและหนัก

ตอนที่พวกเขาผ่านค่ายกลลวงตามาได้ด้วยการนำทางของหิน พวกเขาก็ได้ออกจากโลกเดิมและเดินทางไปยังที่ใหม่ แต่ตอนนั้นเองหินก็เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง แสงสีแดงก็เริ่มสั่นไหวเช่นเดียวกัน

พรืด !

ทันใดนั้นเองหินก็เปลี่ยนเป็นลำแสงสีแดงและหลุดจากการควบคุมของฮุสตันไป มันพุ่งออกไปด้วยตัวมันเอง “ไม่นะ ข้าไม่อาจจะควบคุมหินได้ ! ” สีหน้าของฮุสตันเปลี่ยนไป พวกเขาอยู่ในสาขาของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า มันมีอันตรายอยู่ทั่วทุกที่ หากพวกเขาสร้างความผันผวนขึ้นมา พวกเขาก็จะถูกพบตัว

“ไล่ตามมันไป ! ” เจี้ยนเฉินตะโกนออกมาและไล่ตามหินไปทันที

ยังไงซะหินปีศาจชั้นฟ้าก็คือวัตถุเทพและมีจิตวิญญาณของตัวเอง มันเป็นไปไม่ได้ที่เจี้ยนเฉินและขั้นเหนือเทพคนอี่น ๆ จะไล่ตามมันไปได้ทัน ไม่นานพวกเขาก็ได้ห่างจากหินออกไปเรื่อย ๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะการเชื่อมต่อที่ฮุสตันมีกับหินแล้ว พวกเขาอาจจะหามันไม่เจอเลยก็ได้

“อย่าต่อต้าน ข้าจะเอาเจ้าไปกับข้าด้วย ! ” ตอนนั้นเสียงของนางฟ้าเฮายู่ก็ดังขึ้นมา พลังแสงจันทร์ได้หมุนวนรอบตัวทั้งสี่คน หลังจากนั้นความเร็วของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นและไล่ตามหินไปด้วยความเร็วที่น่ากลัว

พวกเขาเคลื่อนที่กันอย่างรวดเร็วจนเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ไม่อาจจะเห็นรอบกายได้ชัดนัก

หินพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะมันเป็นวัตถุเทพ มันจึงไม่อาจจะเคลื่อนไหวแบบเงียบ ๆ เหมือนกับนางฟ้าเฮายู่ได้

ผลก็คือพลังของมันและตัวตนในฐานะวัตถุเทพได้แผ่ออกมา เป็นธรรมดาที่หลายคนจะรับรู้ถึงมัน

“ใครกัน ? ”

มีเสียงตะโกนดังขึ้นมาในที่ต่าง ๆ ภายในปราสาท ในเวลาเดียวกันการรับรู้ของวิญญาณที่แข็งแกร่งก็แผ่กวาดออกมาจากทุกทิศทางพุ่งตรงไปยังหินปีศาจชั้นฟ้า

“มันคือวัตถุเทพ ! ”

“ของใครกัน ? ทำไมข้าถึงเคยเห็นมันมาก่อน ? ”

“มันไม่ได้เป็นของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ไม่นะ มีคนแอบเข้ามาที่สาขา ! ”

ทันใดนั้นผู้คนรอบ ๆ ก็เริ่มลนลาน ราชาเทพได้โผล่ออกมาจากห้องลับหรือมิติที่ครอบคลุมด้วยค่ายกล พวกเขารีบไล่ตามหินปีศาจชั้นฟ้าไป

“มีคนแอบเข้ามาที่สาขา เร็วเข้า ติดต่อรองหัวหน้า” ผู้อาวุโสราชาเทพผู้หนึ่งลอยอยู่ในอากาศ ตาเขาเป็นประกาย เขามองไปที่หินปีศาจชั้นฟ้าด้วยการรับรู้วิญญาณพร้อมกับเสียงที่ดังก้องไปทั่ว

แต่ปราสาทแห่งนี้ครอบคลุมด้วยค่ายกลจากด้านในและยังมีหลายพื้นที่ เขตที่เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ เข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากหินนี้ ชัดเจนแล้วว่าเป็นอีกพื้นที่ของปราสาท ผลก็คือเสียงของราชาเทพคนนั้นดังก้องไปทั่วแค่ที่นั่น ไม่ใช่ทั้งปราสาท

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่ผู้อาวุโสราชาเทพผู้นี้ก็ได้เตือนสติราชาเทพทุกคนที่อยู่ที่นั่นได้