เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1974

ตอนที่ 1974: จักรพรรดินี

ราชาศักดิ์สิทธิ์ยังคงต่อสู้กับห้วยอันอย่างรุนแรงในอวกาศ ปราณกระบี่ตัดรอยแยกพื้นที่ด้วยเจตจำนงกระบี่ที่น่าประหลาดใจ ปราณกระบี่แต่ละเส้นถูกทำให้มองไม่เห็น พุ่งออกไปเหมือนกลุ่มดาวที่มีพลังทำลายล้างสูง

ราชาศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น และกฎของกระบี่ของเขามาถึงขั้นอมตะกระบี่ ปราณกระบี่ซึมซับสภาพแวดล้อมรอบตัวเขา หมุนรอบตัวเขาราวกับกระบี่ลวงตา

ตอนนี้เขาดูเหมือนอมตะกระบี่ มันเหมือนกับว่าตัวของเขาเบาราวกับอากาศธาตุ

อีกด้านหนึ่ง ห้วยอันปั่นป่วนด้วยลำแสงปีศาจ กฎของความมืดของเขากลืนแสงทั้งหมด ทำให้ร่างใหญ่โตของเขามืดลง มันปะทะกันครั้งแล้วครั้งเล่ากับกฎของกระบี่จากราชาศักดิ์สิทธิ์

ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสองจะพัวพันกับการต่อสู้ที่ดุดันมาก แต่พวกเขาไม่ได้พยายามฆ่าอีกฝ่ายจริง ๆ อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น การต่อสู้ก็ยังคงรุนแรงมาก มันทำให้เกิดมิติบิดเบือนและยุ่งเหยิง

พวกเขายุ่งกับการต่อสู้ ทั้งคู่จึงไม่มีเวลาคิดกังวลเกี่ยวกับเจี้ยนเฉิน

ราชาศักดิ์สิทธิ์ได้มาถึงขีดจำกัดของสิ่งที่เขาสามารถทำได้ เขาไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับราชาเทพทั้งสามที่ไล่เจี้ยนเฉินได้อีกต่อไป

ตอนนี้ มรดกของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนนั้นค่อนข้างตื้นเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น แต่พวกเขาก็มีราชาเทพเพียงคนเดียว ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด

ยิ่งไปกว่านั้นผู้พิทักษ์จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นเพียงราชาเทพช่วงต้น เขาไร้ประโยชน์อย่างยิ่งต่ออันตรายที่เจี้ยนเฉินเผชิญ

ผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล เจี้ยนเฉินมาถึงจักรวรรดิจันทราสวรรค์ได้สำเร็จ หลังจากทำลายค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลในจักรวรรดิจันทราสวรรค์ เขาและไคยะพุ่งเข้าหาเมืองหลวงของจักรวรรดิด้วยความเร็วสูง

ระหว่างทาง เจี้ยนเฉินกลืนกินยารักษาอีกสองสามเม็ด เมื่อรวมกับการฟื้นฟูร่างบรรพกาลของเขา เขาจะฟื้นขึ้นมาได้เร็วที่สุด

ไคยะยังรีบกลืนยาเพื่อรักษาในขณะที่นางหนีไปเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เช่นเดียวกับเจี้ยนเฉิน

“เจี้ยนเฉิน เราจะไปไหนกันต่อ ? ” ไคยะถาม หลังจากมาถึงโลกเซียน นี่เป็นครั้งแรกที่นางออกจากแคว้นตงอัน ยิ่งกว่านั้น มีผู้เชี่ยวชาญสามคนกำลังตามล่านาง ดังนั้นนางจึงไม่มีแนวคิดใด ๆ เลยเพราะนางไม่คุ้นเคยกับโลกเซียน

หลังจากใช้ความคิดบางอย่าง เจี้ยนเฉินจึงตอบว่า “ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้จับตาดูพวกเราแล้วในตอนนี้ เราไม่สามารถกลับไปที่ตระกูลเทียนหยวนได้ ดังนั้นเราจึงทำได้เพียงหนีไปยังสถานที่อื่นเพื่อให้เรามั่นใจว่าสามารถสลัดพวกเขาออกไปได้”

“ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราไม่ใช่ราชาเทพ 3 คน แต่เป็นหนึ่งในสามรองหัวหน้าของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ห้วยอัน แม้ว่าห้วยอันจะยุ่งอยู่กับราชาศักดิ์สิทธิ์ แต่นั่นก็จะดึงเวลาได้ไม่นานนัก เป็นผลให้เราต้องหาทางหนีจากห้วยอัน”

หลังจากนั้นแสงสว่างในดวงตาของเจี้ยนเฉินก็กระพริบ เขาขมวดคิ้วใช้ความคิดสักพักก่อนที่จะตัดสินใจ. เขากล่าวว่า “ไปยังจักรวรรดิตะวันโลหิตกันเถอะ ! ”

อีกไม่นานเจี้ยนเฉินและไคยะก็มาถึงเมืองหลวงของจักรวรรดิจันทราสวรรค์ โดยไม่ต้องใช้เวลานานกว่าที่จำเป็น พวกเขาจ่ายราคาค่อนข้างสูงและถูกส่งตัวไปยังจักรวรรดิตะวันโลหิต

จักรวรรดิตะวันโลหิตเป็นผู้ปกครองของภาคใต้ สถานะของพวกเขานั้นยอดเยี่ยมที่สุดและอำนาจของพวกเขาในภาคใต้นั้นเทียบเท่ากับอำนาจของจักรวรรดิซีในภาคเหนือ พวกเขาคือการดำรงอยู่สูงสุด

ปัจจุบันห้วยอันตั้งเป้าหมายไว้ที่เจี้ยนเฉิน ดังนั้นหากมีสถานที่ใด ๆ ที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเช่นห้วยอันจะต้องกลัวนั่นจะมีเพียงแค่จักรวรรดิตะวันโลหิตเท่านั้น

ในเวลาเดียวกันในพระราชวังของจักรวรรดิซี ผู้หญิงที่งดงามแต่กำลังมีปัญหาซึ่งดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบปีนั่งอยู่ในศาลาในอุทยานของจักรวรรดิ นางจ้องที่กล่องปักที่นางวางไว้บนโต๊ะหินและถอนหายใจตลอดเวลา

ผู้หญิงคนนี้คือองค์หญิงไทอันแห่งจักรวรรดิซี

“เฮ้อ มันนานแล้วและข้ายังไม่ได้ทำตามคำขอของเจี้ยนเฉิน ข้าจะทำอย่างไรดี ? ” องค์หญิงไทอันพึมพำ นางจ้องมองที่กล่องบนโต๊ะจากระยะไกล ความกังวลท่วมท้นใบหน้าของนาง

“ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง ข้าไม่ได้ใช้ความคิดเลยในตอนที่เห็นด้วยกับคำขอของเจี้ยนเฉิน ข้าคิดว่ามันจะง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก ซึ่งงข้าสามารถทำได้สำเร็จอย่างง่ายดาย ข้าไม่เคยคิดเลยว่ามันจะยากจริง ๆ ตอนนี้ข้าก็ได้ลองทำ ข้าอาจจะไม่สามารถนำกล่องออกมาต่อหน้าเสด็จป้าได้เพราะอารมณ์ของนางในขณะนี้ ส่วนเสด็จลุง ข้าก็ไม่เคยพบโอกาสที่จะมอบให้” องค์หญิงเท้าคางของนางขณะที่นางนั่งอยู่ในสวน ถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง