เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1988

ตอนที่ 1988: ภัยพิบัติมาสู่ฮุสตัน

สำหรับการประกบยานรบอวกาศไปตามทางและฆ่าเจี้ยนเฉินหลังจากที่ลงจากยาน นั่นก็เป็นสิ่งเป็นไปไม่ได้ยิ่งกว่า

นี่เป็นเพราะเมื่อยานรบอวกาศไปถึงนอกอวกาศและออกเดินทาง แม้แต่ขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 ก็ไม่สามารถตามไปได้ อาจมีเพียงขั้นบรรพกาลเท่านั้นที่สามารถจับคู่ความเร็วได้

ท้ายที่สุดมันเป็นรูปแบบหนึ่งของการขนส่งระหว่างที่ราบ 49 แห่งกับดาวเคราะห์ใหญ่ 81 ดวงแห่งโลกเซียน โดยธรรมชาติแล้วมันจะต้องเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วมาก

นอกยานรบอวกาศ ห้วยอันจ้องเจี้ยนเฉินผู้ซึ่งหายเข้าไปในประตูห้องโดยสารด้วยใบหน้าที่โกรธแค้น เขาไม่พอใจชายชราเสื้อแดงที่ขัดขวางเขาอย่างมาก

ถ้าไม่ใช่เพราะชายชราผู้นี้ที่แทรกแซงหลายต่อหลายครั้ง เจี้ยนเฉินก็คงตกอยู่ในน้ำมือของเขาแล้ว

น่าเสียดายที่แม้จะเป็นขั้นอสงไขย แต่เขาก็ไม่ได้ทรงพลังเท่ากับชายชราที่สวมเสื้อสีแดง ดังนั้นเขาจึงต้องฝังความเกลียดชังในหัวใจของเขา

“ห้วยอัน ออกจากเมืองหลวงไปซะ” ชายชราเสื้อแดงกล่าว น้ำเสียงที่ไม่แยแสของเขามีความเย็นชาบางอย่าง

ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเป็นองค์กรที่น่ารังเกียจบนที่ราบเมฆา หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสสูงสุดลึกลับและน่าสะพรึงกลัว ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าก็คงไม่เหลือซากหลังจากสิ่งที่พวกเขาได้ทำตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ถึงตอนนี้เองที่ห้วยอันดึงมือขวาของเขากลับมา มือทั้งหมดของเขาหายไปแล้ว

อย่างไรก็ตามเขาไม่สนใจอาการบาดเจ็บที่แขน เขาจ้องมองที่ชายชราเสื้อแดงด้วยอารมณ์หงุดหงิดและตะคอกอย่างเย็นชาก่อนออกเดินทาง

เขาเสียโอกาสในการฆ่าเจี้ยนเฉิน

ตอนนี้ในห้องโดยสาร เจี้ยนเฉินก็ค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมาจากเสียงตะคอกที่ทำให้เขาตกตะลึง หลังจากนั้นภายใต้การนำทางของปรมาจารย์เฉินหลง พวกเขาเดินเข้าไปในยานอวกาศก่อนที่จะหยุดพักในห้องโดยสารที่มีขนาดใหญ่มาก

ห้องโดยสารนั้นอยู่ที่ด้านล่างของยานรบอวกาศ เก้าอี้นั่งหลายร้อยเบาะถูกจัดวางอย่างเรียบร้อยที่นั่น และมีคนหลายคนกระจัดกระจายไปทั่ว

ภายใต้การนำของปรมาจารย์เฉินหลง เจี้ยนเฉินและไคยะก็นั่งลงบนเก้าอี้เช่นกัน

“สถานที่แห่งนี้คืออะไร ? ” เจี้ยนเฉินมองไปรอบ ๆ เขามีข้อสงสัย

ปรมาจารย์เฉินหลงนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน เขาพูดกับเจี้ยนเฉินและไคยะอย่างลับ ๆ ว่า “ยานรบอวกาศเป็นยานพาหนะที่มีชื่อเสียงอย่างมากสำหรับการขนส่งในโลกเซียน พวกมันถูกใช้สำหรับการเดินทางระหว่างที่ราบ”

“แม้ว่าจะมีค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลข้ามที่ราบในโลกเซียน แต่มันก็มีราคาแพงมากที่จะใช้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นบางคนก็ไม่สามารถที่จะใช้มันได้ สำหรับยานรบอวกาศ มันมีราคาถูกกว่าค่ายกลส่งตัวมากซึ่งแม้แต่ขั้นศักดิ์สิทธิ์หลายคนก็สามารถใช้งานได้ ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือพวกมันช้ากว่าค่ายกลส่งตัว”

“ค่ายกลส่งตัวสามารถข้ามระยะทางระหว่างที่ราบได้ในเวลาที่สั้นมาก ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน อย่างไรก็ตาม ยานรบอวกาศต้องใช้เวลากว่าทศวรรษ, หลายทศวรรษ, หรือหลายศตวรรษเพื่อไปให้ถึงปลายทาง”

เห็นได้ชัดว่าปรมาจารย์เฉินหลงเข้าใจยานรบอวกาศเป็นอย่างดี เขาอธิบายให้กับเจี้ยนเฉินและไคยะฟัง

เจี้ยนเฉินรู้ว่าเขากำลังจะออกจากที่ราบเมฆาไปบนยานรบอวกาศ เขานิ่งงันเป็นเวลานาน หลายสิ่งหลายอย่างชั่งอยู่ในใจของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล