เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1993

ตอนที่ 1993: นักผจญภัยกระบี่หมาป่า

ขณะที่เสียงตะโกนดังขึ้นมา บางคนที่พูดคุยกันอยู่อย่างสบาย ๆ รอบ ๆ ห้องโดยสารก็กลับไปนั่งที่ของพวกเขาบนแท่นหินของแต่ละคน จากนั้นก็ปล่อยพลังงานดั้งเดิมที่ทรงพลังออกมา

ในขณะนี้ทุกคนในห้องโดยสารก็ถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมของพวกเขาลงบนแท่นหิน

ขณะที่พวกเขาถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมลงบนแท่นหิน เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่ายานได้แล่นออกไปอย่างรวดเร็วขึ้น มันเคลื่อนที่เร็วขึ้นและเร็วขึ้น ท้ายที่สุดเขาก็พบว่าดวงดาวทั้งหมดที่อยู่นอกยานลำนี้ได้กลายเป็นลำแสงอย่างรวดเร็ว

ดวงดาวไม่ได้เคลื่อนไหว แต่มันเพราะยานเคลื่อนที่เร็วจนเกินไป

“ความเร็วของยานอวกาศน่าจะเหนือกว่าขอบเขตอสงไขย” เจี้ยนเฉินรู้สึกประหลาดใจกับเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็มองผู้คนที่ถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมลงบนหินที่เขานั่ง จากนั้นเขาก็กลับมามองตำแหน่งที่เขาอยู่อย่างสงสัย

ถัดจากเจี้ยนเฉิน ปรมาจารย์เฉินหลงกำลังถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมลงบนแท่นหินของเขา เมื่อเขาเห็นความสับสนของเจี้ยนเฉินและไคยะ เขาก็อธิบายว่า “ข้าซื้อตั๋วยานรบมิติแบบมีเงื่อนไขและมันก็ไม่ได้ถูกเลย ดังนั้นข้าจึงได้รับตั๋วระดับต่ำ 3 ใบเท่านั้น ทุกคนในห้องโดยสารชั้นต่ำจำเป็นต้องถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมลงบนแท่นหินทุกสองวัน”

“แท่นหินเชื่อมโยงกับค่ายกลที่ทรงพลัง พลังงานดั้งเดิมทั้งหมดที่เข้าสู่แท่นหินจะถูกนำไปจ่ายให้กับค่ายกลที่ให้พลังกับยานอวกาศเพื่อเป็นเชื้อเพลิง”

ปรมาจารย์เฉินหลงมองไปที่เจี้ยนเฉินและไคยะที่ยังไม่ได้ทำอะไรและพูดอย่างหมดหนทางว่า “ถึงแม้ว่าราคาของห้องโดยสารชั้นต่ำจะราคาถูก แต่เราต้องให้พลังงานเพื่อให้ยานรบมิติเคลื่อนไหวได้ นี่เป็นเงื่อนไขที่มาพร้อมกับตั๋ว หากเราไม่ทำอย่างนี้ การที่จะนั่งยานอวกาศจะถูกยกเลิกและเราจะถูกโยนออกไป”

“เราสามารถเพิ่มระดับของตั๋วเราให้สูงขึ้นไปได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินถาม เขามีเหรียญผลึกไม่มากพอที่จะใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายไปยังที่ราบอื่น แต่เขาเชื่อว่าเขาสามารถยกระดับตั๋วโดยสารให้สูงขึ้นได้

“ท้ายที่สุดเขาก็ได้รับผลึกศักดิ์สิทธิ์จากหย่าซีเหลียนเป็นจำนวนมาก ในฐานะที่เป็นผู้บัญชาการของกองทัพที่เจ็ด หย่าซีเหลี่ยนนั้นร่ำรวยกว่าราชาเทพทั่ว ๆ ไป

แม้ว่าเขาจะซื้อของในจักรวรรดิเสิ่นเตา เขาก็ใช้เหรียญผลึกเพียงเล็กน้อยจากแหวนมิติของหย่าซีเหลียน

“มันเต็มแล้ว ดังนั้นเราจึงไม่สามารถยกระดับของเราได้ แม้ว่าเราจะสามารถซื้อได้ เราสามารถเพิ่มระดับของเราได้ก็ต่อเมื่อผู้คนในระดับนั้นลดจำนวนลงหรือตาย” ปรมาจารย์เฉินหลงกล่าว

เจี้ยนเฉินพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะนั่งลงบนแท่นหิน เขาไม่ได้ทำเหมือนคนอื่นในการถ่ายเทพลังงานดั้งเดิมลงบนแท่นหิน เขากลับเอาเหรียญผลึกระดับสูงขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือจำนวนมากออกมาจากแหวนมิติของเขา ทันทีที่เหรียญผลึกสัมผัสกับแท่นหิน พลังงานดั้งเดิมที่บริสุทธิ์ภายในก็ถูกดูดออกไป

เจี้ยนเฉินบ่มเพาะพลังบรรพกาล มันมีค่ามากกว่าพลังงานดั้งเดิมที่คนอื่น ๆ บ่มเพาะ ซึ่งความจริงเขาก็ไม่คิดที่จะถ่ายเทพลังลงบนแท่นหินอยู่แล้ว เป็นผลทำให้เขาใช้เหรียญผลึกแทนพลังบรรพกาล

อย่างไรก็ตามการกระทำของเจี้ยนเฉินได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่โดยสาร ในขณะนั้นความสนใจของทุกคนก็ตรึงอยู่ที่เจี้ยนเฉิน

ไม่ใช่ว่าไม่มีใครใช้เหรียญผลึกแทนพลังงานดั้งเดิมของตัวเอง พวกมันหายากอย่างมากและพวกเขาก็ใช้เหรียญผลึกระดับต่ำเท่านั้น

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีคนใช้เหรียญผลึกระดับสูงตรง ๆ อย่างเจี้ยนเฉิน

ในเวลานั้น ผู้คนจำนวนมากต่างอิจฉา พวกเขาอิจฉาอย่างมาก