เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2002

ตอนที่ 2002: ข่มสายเลือด

พลังสายเลือดภายในกระบี่กระดูกเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมาก เมื่อถึงเวลาที่เจี้ยนเฉินตรวจสอบการเคลื่อนไหวของมัน มันก็ช้าเกินกว่าที่เขาจะหยุดได้ ในเวลาเดียวกันพลังมันก็ไหลผ่านฝ่ามือของเขา

จิตใจของเจี้ยนเฉินดิ่งลงอย่างกะทันหัน เขาควบคุมพลังบรรพกาลเพื่อหยุดพลังนั้นทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ตูม !

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงพลังของสายเลือด แต่มันก็ไม่อาจประเมินได้ เมื่อทั้งสองปะทะกันก็เกิดเสียงดังขึ้น

อั่ก ! เจี้ยนเฉินอาเจียนเลือดออกมาพร้อมกับร่างกายที่สั่นอย่างรุนแรง การปะทะกันของพลังทั้งสองในร่างกายของเขาเปลี่ยนให้ร่างกายของเขากลายเป็นสนามรบ เขาบาดเจ็บสาหัสอย่างมากและมีเลือดไหลออกตามรูขุมขน

ถ้าไม่ใช่เพราะร่างบรรพกาลของเขาแข็งแกร่งอย่างมาก การปล่อยให้พลังทั้งสองปะทะกันอาจจะทำให้ร่างกายของเขาฉีกเป็นชิ้น ๆ

พลังสายเลือดหลอมรวมกันในร่างของเจี้ยนเฉิน พวกมันยังจ้องไปที่พลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน ราวกับว่าพวกมันต้องการหลอมรวมเข้าด้วยกัน

เพียงแค่ระงับพวกมันไม่ให้ไปไหน เจี้ยนเฉินก็ใช้พลังบรรพกาลมากไปกว่าครึ่ง ตอนนี้พลังทั้งสองได้ตรึงเขาไว้อย่างกดดัน ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกลำบากเพิ่มขึ้นจากที่ยังคงสบายดีก่อนหน้านี้

ทำให้ไม่กี่วินาทีต่อมาเจี้ยนเฉินสร้างหลุมล้อมรอบพวกมันทั้งสองเข้าด้วยกัน ทำให้พลังทั้งสองหลอมรวมกันอย่างสมบูรณ์ในร่างกายของเขา

เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าสถานการณ์มันเลวร้ายแค่ไหน แค่พลังที่สะสมอยู่ในร่ากงายของเขาก่อนหน้านี้ก็หมดหวังไปแล้ว ตอนนี้พลังทั้งสองได้หลอมรวมเข้าด้วยกันแล้วทำให้มันมีพลังมากขึ้น จิตใจของเขาดิ่งลงเหวอย่างสมบูรณ์

ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะคิดมากไปกว่านี้ ความอ้างว้างตั้งแต่ต้นก็ปรากฏขึ้นมา หลังจากที่พลังสายเลือดผสานกันและมันก็กลายเป็นมันได้หวนกลับคืนสู่รูปลักษณ์เดิมอีกครั้ง มันเป็นปรากฏตัวของความว่างเปล่าและการคงอยู่แต่เดิม จนทำให้แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ยังประหลาดใจ

เพียงแค่สัมผัสถึงการปรากฏตัวของมันก็ทำให้เจี้ยนเฉินรับรู้ได้ถึงความโบราณและรู้สึกห่างไกลราวกับว่ามันหลับใหลมานานหลายปี จนกลายเป็นเก่าแก่ดั่งจักรวาล

ผลกระทบของปรากฏการณ์นี้ทำให้เจี้ยนเฉินเข้าใจถึงช่วงเวลาโบราณ ในความงุนงงของเขา ดูเหมือนเขาจะเห็นหมาป่านภาโบราณที่ใหญ่ประมาณครึ่งเอกภพ เหยียบดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์เมื่อมันปรากฏตัวพร้อมกับแผ่พลังกดดันที่น่ากลัว มันแค่ยกหัวและหอนออกมาอย่างยาวนาน

จากเสียงหอนของมัน ทำให้มิติบิดเบี้ยวและถูกทำลาย กฏของโลกได้ถูกเหวี่ยงออกไปอย่างยุ่งเหยิง

อั่ก ! เจี้ยนเฉินกระอักเลือดออกมาจากปากอีกครั้ง วิญญาณของเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง ภาพเลือนลางเหล่านั้นส่งผลกระทบต่อวิญญาณของเขาเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรากฏตัวของหมาป่านภาโบราณ มันทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขาจะพังทลายลง

ในเวลาเดียวกันพลังสายเลือดในร่างกายของเจี้ยนเฉินก็สั่นสะท้านอย่างต่อเนื่อง มันอาละวาดผ่านร่างกายของเจี้ยนเฉินและทำลายอย่างต่อเนื่อง

เจี้ยนเฉินกัดฟันของเขา ในขณะที่เขากุมหัวอย่างแรง เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำให้วิญญาณของเขาเป็นอิสระจากอิทธิพลของการปรากฏตัวความว่างเปล่าและการคงอยู่แต่เดิม ในขณะที่เขาควบคุมพลังบรรพกาลทั้งหมดของเขาเพื่อปราบปรามพลังสายเลือด