ตอนที่ 2006: แลกกับเกราะป้องกันระดับเทพ
การปรากฏตัวของความเข้าใจในกฏกระบี่ซึ่งเป็นของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่ทิ้งเอาไว้ เป็นธรรมดาที่การชุมนุมจะเงียบกริบในทันที ผู้บ่มเพาะทุกคนยังพูดถึงข้อมูลเชิงลึกส่วนตัวของพวกเขาเกี่ยวกับการบ่มเพาะในส่วนแรกของพื้นที่ได้หยุดลงตอนนั้นทันที พวกเขาอำลากันและกันอย่างสุภาพก่อนที่จะรวมตัวกันทางทิศทางของหญิงชราทันที ดวงตาของพวกเขาต่างก็ร้อนแรงด้วยความต้องการครอบครอง ในขณะที่คนอื่นต่างก็มองอย่างสงสัย
แม้แต่ราชาเทพในการชุมนุมก็ถูกดึงดูดด้วยความเข้าใจที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมทิ้งเอาไว้
“ขอโทษนะ ท่านมีความเข้าใจกฎกระบี่จากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นหริอ ? ”
“ชิรั่ว เจ้าไม่ได้เข้าใจในกฏของกระบี่ ทำไมเจ้าถึงต้องสนใจด้วย ? ”
“ความเข้าใจในกฏจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นนั้นมีค่ามาก เมื่อข้าเจอข้าก็ไม่อยากพลาด แม้ว่ามันไม่จะไม่ได้ช่วยข้า แต่ข้ายังสามารถใช้บางอย่างเพื่อแลกเปลี่ยนได้”
“นายหญิง ท่านมีความเข้าใจกฎกระบี่ของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นจริง ๆ หรือ ? ท่านไม่ได้เอาความเข้าใจของราชาเทพมาให้เราใช่หรือไม่ ? ”
“มั่นใจหรือไม่ว่าความเข้าใจนี้เป็นของจริง ? ”
ในพริบตาพื้นที่รอบ ๆ หญิงชราก็เริ่มแออัดขึ้น หลายคนอยากเห็นมันเป็นการส่วนตัว ในขณะที่บางคนยังสงสัยนาง
เจี้ยนเฉินยืนอยู่ในฝูงชนและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านหน้าของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ด้วยผู้คนมากมายขนาดนี้ที่ให้ความสนใจในการเข้าใจกฏของกระบี่จากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น มันคงไม่ง่ายเลยที่เขาจะได้รับมัน เขาอาจจะไม่ได้มันด้วยซ้ำ
ใบหน้าของหญิงชราไม่เปลี่ยนแปลงขณะที่นางฟังข้อเสนอต่าง ๆ ของผู้คนรอบ ๆ ตัวนาง นางนั่งลงที่พื้นและทำตัวสบาย ๆ นางหยิบศิลาแผ่นขึ้นมากและนางก็พูดด้วยน้ำเสียงเบาและโรยแรง “นี่คือที่ข้าพูดถึง ความเข้าใจในกฏกระบี่ของขอบเขตตั้งต้นหลงเหลืออยู่ในรอยฟันอันนี้ มีความเข้าใจเพียงแค่น้อยนิด”
ทุกคนจ้องไปที่แผ่นศิลา มันไม่ใหญ่ กว้างเพียง 3 ฟุตและสูง 2 ฟุต แน่นอนมีรอยฟันอยู่บนนั้น
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะส่งสัมผัสวิญญาณของพวกเขาออกไป ในเวลาไม่นานสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนทันที
“ช่างเป็นเจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลัง ใช่เลย มันต้องมาจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น มันไม่ผิดไปแน่ ๆ ”
“ผู้อาวุโส สิ่งที่ท่านต้องการสำหรับแลกเปลี่ยนกับแผ่นศิลานี้คืออะไร ? ”
ทุกคนตะโกนออกมา ไม่มีความแปลกใจหรือสงสัยว่าแผ่นศิลานี้จะเป็นของจริงหรือไม่
ในขณะนี้หญิงชราหยิบแผ่นหยกกว่า 100 ชิ้นออกมาจากแหวนมิติของนาง นางวางมันลงบนพื้นและพูดว่า “ข้ายินดีที่จะแลกเปลี่ยนกับทุกอย่าง มันอาจจะเป็นเหรียญผลึกระดับสูงสุด, สมบัติสวรรค์หรือเม็ดยารักษา แน่นอนว่าสิ่งที่ดีที่สุดคือยารักษาระดับเทพ ถ้าไม่ต้องการเปิดเผยสมบัติของพวกท่านต่อหน้าผู้คน ท่านสามารถเขียนรายละเอียดของสิ่งของที่ต้องการแลกเปลี่ยนลงบนแผ่นหยกได้ที่นี่”
“ราชาคนนี้ยินดีที่จะใช้เหรียญผลึกระดับสูงสุดเพื่อแลกกับความเข้าใจของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น ข้าอยากรู้ว่าท่านต้องการเหรียญผลึกกี่ก้อนกัน ? ” ราชาเทพถามพร้อมกับมีความปรารถนาลุกไหม้อยู่ในดวงตา
สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินสิ่งนั้น แม้ว่าเขาจะใช้เหรียญผลึกระดับสูงสุดไปไม่กี่ก้อนเพื่อแลกยาฟื้นฟูวิญญาณแต่เขาก็ยังเหลือกว่า 30 ก้อน หากเป็นไปได้เขาหวังว่าจะสามารถใช้เหรียญผลึกระดับสูงสุดแลกเปลี่ยนสำหรับแผ่นศิลาทำความเข้าใจ
หูของคนอื่น ๆ อีกหลายคนนอกจากเจี้ยนเฉินก็เอียงออกมาเพื่อที่จะฟัง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนคิดเหมือนเจี้ยนเฉิน โดยหวังว่าจะแลกกับเหรียญผลึกระดับสูงสุด
หญิงชรามองไปที่ราชาเทพอย่างใจเย็นและพูด “ไม่น้อยกว่า 100 ก้อน แน่นอนว่ามากกว่านี้ก็ยิ่งดี เราสามารถมาดูกันว่าใครจะเสนอราคาได้บ้าง”
“ห๊ะ? ผลึกศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงสุด 100 ก้อน ? ท่านล้อเล่นใช่หรือไม่ ? ” ดวงตาของราชาเทพเบิกกว้างและเขาอดที่จะตะโกนออกมาไม่ได้ แม้แต่ราชาเทพอีกไม่กี่คนก็ไม่อาจจ่ายได้กับราคาที่โหดร้ายขนาดนี้ แม้จะแลกด้วยทุกสิ่งที่เขามี
เจี้ยนเฉินยังอ้าปากค้าง เหรียญผลึกระดับสูงสุดที่เขาได้รับมาจากหย่าซีเหลียนนั้นมันยิ่งกว่าความมั่งคั่งของราชาเทพทั่วไปมากมาย แต่มันก็ยังมีไม่ถึง 100 ก้อน
“ข้ามีเกราะป้องกันระดับสูงสุดและสมบัติโจมตีระดับสูงสุด ท่านเต็มใจที่จะแลกหรือไม่ ? ” ราชาเทพอีกคนกล่าว
“ข้าจะแลกหากมันเป็นวัตถุเทพ” หญิงชรากล่าว
ดวงคาของราชาเทพเบิกกว้างก่อนที่จะออกไปพร้อมกับหัวเราะ ความต้องการของหญิงชรานั้นไม่ธรรมดา ความเข้าใจของขอบเขตตั้งต้นนั้นมีค่ามาก แต่มันก็ไม่เทียบเท่ากับวัตถุเทพ
“ข้ามีสมบัติสวรรค์ระดับเทพ”
“ข้ามีขวดที่ใส่เม็ดยารักษาระดับสัจจะ 9 เม็ด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...