เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2016

ตอนที่ 2016: หอคอยผู้อยู่รอด

ชะตากรรมของราชาปีศาจสามตาทำให้เจี้ยนเฉินกลัวกระแสน้ำวน หากสัมผัสมันพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับความตายบางอย่าง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นขอบเขตเทพขั้นสูงสุด พลังที่มหาศาลของพวกเขาจะหมดไปในเวลาเพียงไม่กี่วินาที

มีข่าวลือว่าผู้คนที่เป็นอยู่ขอบเขตเทพจะมีอายุไม่จำกัดและสามารถอยู่บนโลกได้ตลอดไป

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินเข้าใจทั้งหมดอย่างลึกซึ้งจากการบ่มเพาะ เขารู้ว่าการที่อยู่ในขอบเขตเทพที่มีชีวิตอยู่ได้ตลอดตราบที่ยังมีโลกนั้นเพราะว่าพวกเขาดูดซับและปล่อยพลังงานดั้งเดิมขณะที่พวกเขาบ่มเพาะ โดยทั่วไปพวกเขาจะเติมพลังตลอดเวลา ยิ่งไปกว่านั้นวิญญาณของพวกเขาก็เข้าใจกฏของโลกก็ทำให้มันเปลี่ยนไป ทำให้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทพสามารถบอกได้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไปหากยังมีโลก

โดยพื้นฐานแล้วไม่มีบันทึกใด ๆ ในประวัติศาตร์ทั้งหมดของโลกเซียนที่ผู้บ่มเพาะจะตายเพราะหมดอายุขัย

อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ที่จะดูดซับพลังงานจากกระแสน้ำวนชั่วคราว ในขณะที่พลังมันน้อยลงจนไม่อาจเติมเต็มได้ ผู้คนที่อยู่ในขอบเขตเทพก็จะตายเพราะสูญเสียพลังทั้งหมดขณะที่เขาอยู่ในกระแสน้ำวนชั่วคราวนั้น แม้แต่วิญญาณของพวกเขาก็ไม่อาจหลบหนีชะตากรรมนั้นได้

ปัง !

ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นและกระแสน้ำวนก็ไหลผ่านเจี้ยนเฉินและเกิดผลกระทบทำให้มิติบิดเบี้ยว ทำให้พวกเขากระเด็นออกไปโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ พวกเขากระแทกหลังกับไคยะอย่างแรงโดยไม่อาจยับยั้งได้

ไคยะกระอักเลือดออกมาเต็มปากขณะที่นางถูกกระแทกไปด้านหน้า

ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขาทำได้แค่คว้ามือของไคยะเท่านั้น

ในเวลานั้นปรมาจารย์เฉินหลงก็รีบคว้าข้อมือของไคยะ

อย่างไรก็ตามไม่มีผืนดินหรือสถานที่ใด ๆ ในรอยแยกมิติโกลาหล เจี้ยนเฉินและไคยะถูกเหวี่ยงออกไปอย่างรวดเร็วเพราะไคยะเคลื่อนที่เร็วเกินไป นางไม่อาจหยุดมันได้เลย

พายุมิติ, สายธารพลังงาน, และกระแสน้ำวนของกาลเวลาที่มีอยู่เต็มในรอยแยกมิติ มันเพิ่งเกิดกระแสน้ำวนเพียงชั่วคราวด้านหน้าของพวกเขาซึ่งกว้างหลายสิบเมตร

ทั้งสามคนพุ่งเข้าหากระแสน้ำวนอย่างไม่อาจควบคุมได้ พวกเขาไม่อาจหยุดได้เลย

ใบหน้าเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไป กระแสน้ำวนชั่วคราวที่ทำลายราชาปีศาจสามตานั้นกว้างไม่กี่เมตร แต่กระแสน้ำวนชั่วคราวด้านหน้าของพวกเขากว้างหลายสิบเมตร

เจี้ยนเฉินไม่รอช้า เขาหยิบวัตถุเซียนขนาดกลางและมีคุณภาพต่ำออกมาจากแหวนมิติของเขาทันทีและโยนมันออกไป เขาควบคุมพวกมันให้ระเบิดด้านหน้าของเขา

ปรมาจารย์เฉินหลงเอาวัตถุเซียนโยนไปด้านหน้าของเขา และเขาก็ทำให้มันระเบิด

ตูม ! ตูม ! ตูม…

เสียงระเบิดเกิดขึ้นหลายครั้งจากวัตถุเซียนที่ระเบิดออกมาทำให้ทั้งสามคนเริ่มมีเสถียรภาพ โดยไม่ลังเล พวกเขาได้ออกจากกระแสน้ำวนชั่วคราว

แม้ว่าทั้งสามจะมีรูปลักษณ์ที่กระเซอะกระเซิง แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถหลีกเลี่ยงการตกไปอยู่ในกระแสน้ำวนชั่วคราว

อย่างไรก็ตามการระเบิดหลายครั้งของวัตถุเซียนทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่กับรอยแยกมิติ มันก่อให้เกิดกระแสพลังงานทำลายล้างซึ่งใกล้เคียงกับพายุที่น่ากลัวทำให้สถานที่ทั้งหมดบิดเบือนไม่มีเสถียรภาพอย่างมาก

สีหน้าของเจี้ยนเฉิน, ไคยะและปรมาจารย์เฉินหลงเปลี่ยนไปอย่างมาก กระแสพลังงานและพายุมิติจำนวนมาปรากฏขึ้นรอบ ๆ ตัวของเขาและเข้ามาใกล้พวกเขาอย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้นพื้นที่ที่พวกเขายืนอยู่ก็ถูกบิดเบือนด้วยเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะหนีออกไปอย่างรวดเร็ว แต่พวกเขาก็พบว่ามันไร้ประโยชน์ และยังคงถูกพัดพาเข้าสู่พายุมิติ