เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2044

ตอนที่ 2044 – การต่อสู้เพื่อรากจิตวิญญาณ

ชายชราสวมเสื้อคลุมสีครามพูดอย่างมั่นคง ทุกคำพูดของเขาเหมือนระฆังที่ยอดเยี่ยมดังก้องไปมาในหัวของโม่เฉิง

โม่เฉิงนิ่งเงียบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินคำเหล่านี้ ชายชราบอกเขาหลายครั้งแล้ว

อย่างไรก็ตาม โม่เฉิงก็น่าประทับใจเกินไป ความสามารถที่เขาแสดงให้เห็นตั้งแต่ยังเยาว์วัยทั้งในด้านการฝึกฝนและความเข้าใจทำให้เขาเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมที่ซึ่งเขาสามารถสั่นคลอนโลกแห่งเซียน

ควบคู่ไปกับมรดกอันทรงพลังและวิธีการฝึกฝนที่ยอดเยี่ยม มันทำให้เส้นทางชีวิตของเขาราบรื่นมาตลอดทาง เขาพยายามที่จะหาคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกับเขา ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไป เขาพัฒนาความเย่อหยิ่งของเขาจนมันไม่เคยจางหายไป มันเป็นจุดที่เขาดูถูกคนทุกคน

เป็นผลให้เขาไม่เคยเอาคำพูดของชายชรามาใส่ใจ เขาเชื่อว่าไม่มีใครที่สามารถเอาชนะเขาด้วยการฝึกฝนในระดับเดียวกันได้อีกต่อไป ไม่มีใครบนป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพและมันก็เป็นไปไม่ได้สำหรับ ขั้นเหนือเทพนิรนามเหล่านั้น

อย่างไรก็ตาม หลังจากการต่อสู้ที่เขาได้พบกับเจี้ยนเฉิน เขาเข้าใจแนวคิดนี้อย่างแท้จริง

การเป็นอันดับหนึ่งบนป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพ ไม่ใช่การเป็นอันดับหนึ่งอย่างแท้จริง ในขณะที่เป็นอันดับหนึ่งที่ครองบัลลังก์ราชาเทพก็ไม่ได้หมายถึงการอยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริงในหมู่ราชาเทพ

นั่นเป็นเพราะไม่ใช่ผู้มีความสามารถสูงสุดทุกคนได้เข้าประลองบนป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพหรือบัลลังก์ราชาเทพ !

“แต่เจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องหดหู่เช่นกัน ด้วยความสามารถในการต่อสู้ในปัจจุบันของเจ้า เจ้าอยู่ที่จุดสูงสุดของขั้นเหนือเทพทั่วทั้งโลกแห่งเซียน ไม่มีใครที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าได้ แม้แต่ศิษย์ของจอมปราชญ์สูงสุดบางคนก็ยังไม่ได้ยอดเยี่ยมเท่ากับเจ้า” นี่เป็นคำปลอบโยนของชายชราด้วยเสื้อคลุมสีคราม เขากลัวว่าผู้มีพรสวรรค์อย่างโม่เฉิงจะไม่สามารถรับความตกใจและล้มเหลวไปในที่สุด

อย่างไรก็ตาม โม่เฉิงไม่ใช่คนธรรมดา เขาสงบลงในไม่ช้าและสีหน้าของเขาก็สดใสขึ้นอีกครั้ง เขามองดูเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่เปล่งประกายและพูดอย่างเยือกเย็น “เจี้ยนเฉิน ข้าจะจำชื่อของเจ้าไว้ ข้าไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าในขณะที่เป็นขั้นเหนือเทพ แต่เมื่อข้ากลายเป็นราชาเทพ ข้าจะท้าเจ้าอีกครั้ง”

เจี้ยนเฉินพูดอย่างใจเย็น “ถ้าเจ้าได้พบข้าหลังจากที่เจ้าได้เป็น ราชาเทพ การต่อสู้อีกครั้งก็จะไม่มีปัญหาอะไรเลย”

โมเฉิงยกมือขึ้นช้า ๆ มีเลือดของเจี้ยนเฉินหยดหนึ่งอยู่ในนั้น

เขาหยิบขวดหยกออกมาแล้วเก็บหยดเลือดหยดหนึ่งไว้ เขากล่าวว่า“ การหาเจ้าจะไม่ยาก”

จากนั้นดวงตาของเจี้ยนเฉินก็หรี่แคบลง เขาจ้องมองหยดเลือดที่โม่เฉิงเก็บไปในขณะที่ดวงตาของเขาทอประกาย

เขาบอกได้เลยว่าโม่เฉิงจะพบเขาในโลกแห่งเซียนอันกว้างใหญ่จากเลือดหยดหยดนั้น

โม่เฉิงและชายชราสวมเสื้อคลุมสีครามออกจากสวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ โม่เฉิงไม่ได้พูดถึงรากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์หลังจากการสู้รบ

ในพริบตา สวนก็สงบลงอีกครั้ง ทุกคนจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินซึ่งยืนอยู่ตรงจุดที่เขาต่อสู้กับโม่เฉิงเนื่องจากพวกเขาแสดงความชื่นชมและมีหวาดกลัวในดวงตาของพวกเขา

พวกเขาได้เป็นพยานเห็นความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินเป็นการส่วนตัว ไม่มีราชาเทพขั้นต้นในสวนสมุนไพรอันศักดิ์สิทธิ์คนไหนที่มั่นใจในการหยุดการโจมตีของเจี้ยนเฉิน

หยุนเต๋าไหลตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาจ้องไปที่เจี้ยนเฉินอย่างว่างเปล่าโดยไม่รู้สึกตัวอีกครั้ง

ตอนนี้เขาเพิ่งเข้าใจว่าเขาเข้าใจเจี้ยนเฉินผิดจากความเป็นจริงไปมากน้อยเพียงใด แม้แต่คนที่ครองอันดับหนึ่งบนป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพก็พ่ายแพ้ต่อเขา

โดยเฉพาะจิตใจของหยุนเต๋าไหลสั่นไหวเมื่อเขาเห็นพวกเขาต่อสู้กัน

พลังจากการต่อสู้ระหว่างขั้นเหนือเทพทั้งสองนั้นทรงพลังเกินไปจนถึงขั้นที่เขาตัวสั่น

หยุนซินถือแหวนมิติพร้อมกับรากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์ในขณะที่นางพยายามสงบสติอารมณ์