เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2047

ตอนที่ 2047 – องค์ชายห้าแห่งจักรวรรดินภา

เขาไม่มีเหรียญผลึกจำนวนมากเหลืออยู่ในแหวนมิติของเขาอีกต่อไป เขาใช้มันไปแล้วกว่าครึ่งหนึ่งของเหรียญผลึกขั้นสูงสุดที่เขาได้รับมาจากหย่าซีเหลียน ดังนั้นเขาจึงเหลือเพียงไม่กี่สิบก้อนเท่านั้น

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้ว ด้วยการพลิกมือของเขา ทำให้มีแหวนมิติอีกสองสามวงปรากฏอยู่ในมือของเขาและเขาส่งการรับรู้ของจิตวิญญาณของเขาเพื่อตรวจสอบภายในแหวนมิติ

แหวนมิติเหล่านี้เป็นของราชาเทพที่เข้ามาในม่านพลัง ตามปกติเจี้ยนเฉินและไคยะจะไม่พลาดแหวนมิติของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาถูกสังหาร

อันที่จริงเจี้ยนเฉินค้นพบเหรียญผลึกบางอย่างในแหวนมิติ เขาหยิบมันออกมาทันที

แต่ด้วยความน่าสมเพชของพวกเขา ราชาเทพที่พวกเขาถูกสังหารนั้นไม่ได้ร่ำรวยโดยเฉพาะอย่างยิ่งถึงแม้ว่าจะมีราชาเทพช่วงปลายในหมู่พวกเขา โดยรวมมีน้อยกว่าสิบก้อน

“มันน่าเสียดายที่ข้าล้มเหลวในการได้รับแหวนมิติทั้งหมดของราชาเทพช่วงต้นที่ข้าได้สังหาร ซึ่งทำให้คนอื่นได้รับผลประโยชน์” เจี้ยนเฉินคิด เมื่อเขาเผชิญหน้ากับการสังหารของราชาเทพมากมาย เขาไม่มีพลังงานเหลือพอที่จะรวบรวมแหวนมิติได้

“มากกว่าสามสิบก้อนของเหรียญผลึกระดับสูงสุดควรเพียงพอที่จะอยู่ได้ชั่วขณะหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เราจะไม่สามารถอยู่ได้นานด้วยค่ายกลนี้ เจี้ยนเฉิน เฝ้าระวังค่ายกล ข้าจะวางค่ายกลให้มากขึ้น” ปรมาจารย์เฉินหลงคำรามและลงมือทำงานทันที

“ไคยะ เจ้าไปรักษาตัวก่อน ฝากเรื่องไว้ที่นี่กับข้าในตอนนี้ อาจมีการต่อสู้ที่น่ากลัวในภายหลัง” เจี้ยนเฉินให้ยารักษาที่ดีที่สุดของเขาแก่นาง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอายอย่างลึกซึ้งจากการที่ร่างไคยะโชกไปด้วยเลือด

“เฮ้อ มันเป็นเพราะการตัดสินใจของข้าโดยที่ไม่ถามเจ้าที่ทำให้เจ้าเป็นแบบนี้ ไคยะ ข้าไม่สามารถทำอะไรให้กับเจ้าได้เลย” เจี้ยนเฉินกล่าวโทษตัวเอง ในขั้นต้น เขาอาจมีทางเลือกอื่น ตราบใดที่เขาละทิ้งรากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์ พวกเขาจะไม่กลายเป็นเป้าหมายของสาธารณชน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถรักษารากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์เอาไว้ได้หลังจากต่อสู้กับโม่เฉิง เขาเกือบจะกลายเป็นเจ้าของมัน ดังนั้นเขาจึงไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้และทำให้ความพยายามทั้งหมดของเขาเสียเปล่า

ไคยะยิ้มอย่างแผ่วเบา นางไม่แสดงอาการตำหนิใด ๆ เลยบนใบหน้าที่ซีดเซียวของนาง นางกลับมีความสุขเล็กน้อย นางพูดว่า “เจี้ยนเฉิน ข้าค้นพบว่าความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วผ่านการต่อสู้แบบนี้”

ไคยะพูดต่อ “เมื่อก่อนหน้านี้ข้าเคยบ่มเพาะ ข้าไม่เคยเจอปัญหาคอขวดเลย ทำให้ข้าทะลวงผ่านด่านไปเร็วมาก ข้าบ่มเพาะจนกลายเป็นขั้นเหนือเทพช่วงปลายในชั่วอึดใจเดียว แต่ตั้งแต่ข้ามาถึงขั้นเหนือเทพช่วงปลาย ข้ารู้สึกเหมือนข้ามาถึงคอขวด ความเข้าใจกฎของข้าไม่ได้ก้าวหน้าไปอีกเลย บังคับให้ข้าต้องหยุดอยู่ที่นั่น”

ดวงตาของไคยะสดใส นางมองดูราชาเทพที่โจมตีม่านพลังงานอย่างต่อเนื่องและนางก็พูดว่า“ แต่เมื่อตอนที่ข้าต่อสู้กับพวกเขา ข้ารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าคอขวดที่ขัดขวางข้าอยู่ดูเหมือนจะค่อย ๆ คลายตัวลง ข้ายังสามารถเห็นรากฐานที่สำคัญของราชาเทพ ข้าควรอยู่ไม่ไกลจากการทะลวงผ่านด่าน”

“มันอัศจรรย์มาก ความเข้าใจของข้าที่เกี่ยวกับกฎแห่งกระบี่ได้มาถึงระดับของราชาเทพแล้ว ตราบใดที่ข้ามีเวลา ข้าก็สามารถยกระดับการบ่มเพาะไปยังขั้นราชาเทพได้เช่นกัน ในเวลานั้นจะไม่มีผู้คนมากมายที่สามารถคุกคามเราได้ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของพวกเรา” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างตื่นเต้น จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ที่ต้องทำก่อนคือการผ่านอันตรายนี้ไปให้ได้ก่อน”

เจี้ยนเฉินมองข้ามม่านพลังงานด้วย เขาได้เตรียมทรัพยากรสำหรับการทะลวงผ่านด่านของเขาแล้วและตอนนี้กฎแห่งกระบี่ได้ทะลวงผ่านด่าน เขาต้องการเวลาเพียงไม่นาน ร่างบรรพกาลของเขาก็จะสามารถไปถึงขั้นที่ 12

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีที่จะทะลวงผ่านด่านในขณะนี้เนื่องจากม่านพลังงานสามารถแตกสลายได้ตลอดเวลา