เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2113

ตอนที่​ 2113: กฎ​ที่สอง​ (1)

“มิติ​ที่นี่​ใหญ่​มาก​ เนื่องจาก​มีกิ้งก่า​ยักษ์​อยู่​ที่นี่​ ข้า​ต้อง​ไป​ที่อื่น​” เจี้ยนเฉิน​กล่าว​ ก่อนที่จะ​ถอยกลับ​ไป​ที่​หอคอย​อนัตตา​ทันที​ เขา​เคลื่อนที่​ออกจาก​บริเวณ​นี้​เพื่อ​หลีกเลี่ยง​กิ้งก่า​

หอคอย​อนัตตา​ที่​เสียหาย​นั้น​เป็น​เหมือน​ราวกับ​ภูตผี​เคลื่อนที่​ผ่าน​ก้น​ลาวา​อย่าง​เงียบ ๆ​ ภายใต้การควบคุม​ของ​เจี้ยนเฉิน​ พวกเขา​ก็​หยุด​ลง​หลังจากที่​เดินทาง​ไป​หลาย​ล้าน​กิโลเมตร​ มัน​ดูเหมือน​จะมาถึงจุดสิ้นสุด​ของ​ชั้น​ที่​ 8

“เรา​จะปลอดภัย​ที่นี่​” เจี้ยนเฉิน​พึมพำ​กับ​ตัวเอง​ เขา​รู้สึก​ถึงสถานการณ์​ข้างนอก​อย่าง​เงียบ ๆ​ ผ่าน​การ​เชื่อมต่อ​ของ​หอคอย​อนัตตา​ก่อนที่จะ​ออก​ไป​อย่าง​รวดเร็ว​

“ระวังตัว​ กิ้งก่า​นั้น​ยังคง​ตาม​เรา​มาจนถึง​ที่นี่​” ไค​ยะ​พูด​ตามหลัง​ นาง​ดู​ค่อนข้าง​กังวล​และ​เป็นห่วง​

อย่างไรก็ตาม​ ในเวลานี้​ เจี้ยนเฉิน​กลับ​ไป​ที่​หอคอย​พร้อมกับ​ใบ​หน้าที่​มืด​หม่น​ใน​เวลา​เพียง​ไม่กี่​วินาที​ เขา​พูด​อย่าง​สยดสยอง​ “กิ้งก่า​ยังอยู่​ด้านนอก​ มัน​ตาม​เรา​มา ความอดทน​ของ​มัน​มากเกินไป​ ข้า​จึงไม่รู้สึก​ถึงการ​คงอยู่​ของ​มัน​จาก​ภายใน​หอคอย​”

เจี้ยนเฉิน​อยู่​ใน​อารมณ์​สยอง​ กิ้งก่า​ยักษ์​นั้น​เป็น​ศัตรู​ที่จะ​โจมตี​เขา​ทันทีที่​มัน​เห็น​ ยิ่งไปกว่านั้น​การ​โจมตี​ของ​มัน​ทั้งหมด​ก็​รุนแรง​อย่างยิ่ง​ มัน​ทรงพลัง​มาก​จน​แม้แต่​ขั้น​อสงไขย​ก็​ตาย​จาก​การ​โจมตี​เพียง​ทีเดียว​ของ​มัน​ ตอนนี้​เขา​ไม่อาจ​รวบรวม​เหรียญ​ผลึก​แห่ง​ไฟได้​แล้ว​

เขา​สามารถ​เห็น​ได้​ว่า​พื้นที่​ด้าน​นอกนั้น​เกลื่อน​ไป​ด้วย​เหรียญ​ผลึก​แห่ง​ไฟ แต่​เขา​ก็​ไม่อาจ​รวบรวม​มัน​ได้​ มัน​เป็นการ​ทรมาน​อย่าง​เจ็บปวด​สำหรับ​ทุกคน​หาก​มาอยู่​ใน​จุด​จุด​นี้​

เจี้ยนเฉิน​ไม่ยอมแพ้​ เขา​ยังคง​เคลื่อนที่​ผ่าน​ลาวา​และ​สลับ​ไป​ยัง​พื้นที่​ต่าง ๆ​ อย่างไรก็ตาม​มัน​ก็​ทำให้​เขา​โกรธ​มาก​ ไม่ว่า​เขา​จะไป​ที่ไหน​ กิ้งก่า​ก็​จะติดตาม​เขา​ไป​หรือ​พูด​ให้​ถูก​มัน​จะติดตาม​หอคอย​ไป​ มัน​จะเคลื่อนที่​ไป​พร้อมกับ​หอคอย​และ​โจมตี​หอคอย​ครั้งแล้วครั้งเล่า​ ทำให้​หอคอย​สั่นสะเทือน​

“ดูเหมือนว่า​ตอนนี้​ข้า​จะไม่อาจ​ออก​ไป​ข้างนอก​ได้​เพราะ​มีกิ้งก่า​ยักษ์​ตามมา​ อย่างไรก็ตาม​ถึงข้า​จะออก​ไป​ข้างนอก​ไม่ได้​ ข้า​ก็​จะบ่ม​เพาะ​ที่นี่​สักพัก​” เจี้ยนเฉิน​ถอนหายใจ​อยู่​ภายใน​ หลังจาก​ส่งมอบ​เรื่อง​ทั้งหลาย​ให้​ไค​ยะ​แล้ว​ เขา​ก็​ไปหา​จื่อ​หยุ​น​และ​เสี่ยว​ม่าน​ก่อนที่จะ​ไป​ชั้น​ 9 ของ​หอคอย​อนัตตา​ด้วยตัวเอง​ เขา​เข้าสู่​ช่วง​การ​เก็บตัว​บ่ม​เพาะ​

ความเข้าใจ​ของ​เขา​เกี่ยวกับ​กฎ​ของ​กระบี่​ได้​บรรลุ​ถึงความสำเร็จ​ขั้น​กลาง​ของ​จิตวิญญาณ​กระบี่​แล้ว​ ตอนนี้​เขา​สามารถ​ควบ​รวม​ปราณ​กระบี่​สาย​ที่สาม​ได้​แล้ว​ เขา​ยุ่ง​อยู่​กับ​การ​รวบรวม​เหรียญ​ผลึก​แห่ง​ไฟก่อนหน้านี้​และ​เขา​ก็​เก็บ​มัน​เอาไว้​เป็น​จำนวนมาก​ ทำให้​เขา​ไม่มีเวลา​มาก​พอที่จะ​ควบ​รวม​ปราณ​กระบี่​สาย​ที่สาม​หลังจากนั้น​

ตอนนี้​มีกิ้งก่า​ที่​น่ากลัว​กำลัง​รอ​อยู่​ด้านนอก​ เขา​ถูก​ขัง​อยู่​ใน​หอคอย​อนัตตา​ ดังนั้น​เขา​จึงได้​แต่​ใช้เวลานี้​ใน​การฝึกฝน​เท่านั้น​

เจี้ยนเฉิน​ได้​รวม​เอา​ปราณ​ประ​บี่​ทั้งสอง​อีกครั้ง​ ใน​อดีต​เขา​ก็​เคย​ทำ​อยู่แล้ว​ เขา​จึงคุ้นเคย​กับ​กระบวนการ​เหล่านี้​ ไม่นาน​เขา​ก็​เริ่ม​ควบแน่น​

เจี้ยนเฉิน​ใช้เวลา​กับ​ตัวเอง​อยู่​เงียบ ๆ​ ไค​ยะ​, จื่อ​หยุ​น​และ​เสี่ยว​ม่าน​ก็​ไม่ได้​อยู่​เฉย ๆ​ พวกเขา​ก็​ยังคง​บ่ม​เพาะ​

เขา​สามารถ​รู้​ได้​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ใน​ตอนนี้​เขา​ได้​ควบ​รวม​ปราณ​กระบี่​เส้น​ที่​ 3 เมื่อ​เทียบ​กับ​ทั้งสอง​เส้น​ก่อนหน้านี้​ดูเหมือน​จะทรงพลัง​กว่า​เล็กน้อย​

หลังจากนั้น​เขา​ก็​มอง​ไป​ที่​แผ่น​ศิลา​ขนาดใหญ่​ แผ่น​ศิลา​ทำหน้าที่​ควบคุม​ทั้งหมด​ของ​หอคอย​อนัตตา​โดย​การหลอมรวม​อย่าง​สมบูรณ์​เท่านั้น​ที่จะ​ทำให้​เขา​ควบคุม​หอคอย​อนัตตา​ได้​อย่าง​หมดจด​

“ข้า​สงสัย​ว่า​ข้า​จะสามารถ​หลอม​รวม​ชั้น​ที่​ 6 ด้วย​ความ​แข็งแกร่ง​ใน​ตอนนี้​ของ​ข้า​ได้​หรือไม่​….” เจี้ยนเฉิน​จ้อง​ไป​ที่​แผ่น​ศิลา​ขณะที่​เขา​คิด​กับ​ตัวเอง​ หลังจาก​เงียบ​อยู่​ครู่หนึ่ง​ เขา​ก็​วางมือ​แนบ​ไป​ที่​แผ่น​ศิลา​และ​พยายาม​ควบ​รวม​ชั้น​ที่​ 6

อย่างไรก็ตาม​เขา​ก็​ยอมแพ้​ในไม่ช้า​ ชั้น​ที่​ 6 นั้น​ยาก​ที่จะ​หลอม​รวม​มากกว่า​ชั้น​ที่​ 5 หลังจากที่​เขา​พยายาม​แล้ว​ เขา​ก็​พบ​ว่า​แม้ว่า​การบ่ม​เพาะ​ของ​เขา​จะมีความก้าวหน้า​ เขา​ก็​ยัง​ไม่อาจ​หลอม​รวม​ชั้น​ที่​ 6 ได้​

“ดูเหมือนว่า​ข้า​จะลอง​หลังจากที่​การบ่ม​เพาะ​ทะลวง​เป็น​ขั้น​อสงไขย​” เจี้ยนเฉิน​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ เพียง​ความคิด​เขา​ก็​หาย​ไป​จาก​ชั้น​ที่​ 9 และ​เมื่อ​เขา​ปรากฏ​อี​กรอบ​เขา​ก็​อยู่​ชั้น​ที่​ 1 แล้ว​ เขา​ปรากฏตัว​ข้าง​ไค​ยะ​อย่าง​เงียบ ๆ​

เขา​ไม่ได้​ออก​ไป​ตรวจสอบ​กิ้งก่า​ ใน​ช่วงเวลา​สามปี​ที่ผ่านมา​ แม้ว่า​เขา​จะมุ่งไป​กับ​การควบ​รวม​ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​ ความรู้สึก​ของ​เขา​ก็​ยัง​ตรึง​อยู่​กับ​หอคอย​อนัตตา​ เขา​สามารถ​รู้สึก​ได้​อย่าง​ชัดเจน​ถึงการ​สั่นสะเทือน​เป็นครั้งคราว​

เห็นได้ชัด​ว่า​เจ้ากิ้งก่า​ยัง​ไม่ได้​จากไป​ บางที​มัน​อาจจะ​สนใจ​หอคอย​เพราะ​มัน​กระแทก​เข้ามา​เป็นครั้งคราว​ อย่างไรก็ตาม​ใน​แต่ละครั้ง​ที่​มัน​ทำ​เช่นนั้น​ พลัง​ของ​มัน​ก็ช่าง​น่ากลัว​เป็น​อย่างยิ่ง​ ไม่เพียงแต่​มัน​จะทำให้​หอคอย​อนัตตา​สั่นสะเทือน​เป็นครั้งคราว​เท่านั้น​ แต่​มัน​ยัง​ทำให้​ลาวา​ทั้งหมด​กระเพื่อม​อีกด้วย​ ทำให้​ชั้น​ที่​ 8 ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ไม่สงบ​ลง​ได้​