ตอนที่ 2121: มรดกของอัครสูงสุด
ตอนนี้เสี่ยวม่านเชื่อฟังเจี้ยนเฉินหมดใจ โดยปกตินางก็ทำสิ่งที่เขาบอกโดยไม่ขัดขืนอยู่แล้ว
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ให้เสี่ยวม่านกลับเข้าไปในหอคอยอนัตตา เขาหยิบจี้ของเสี่ยวม่านและขวดหยกที่มีเลือดของนางก่อนที่เข้าไปยังชั้น 12 ของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน
ทางเข้าสู่ชั้น 12 นั้นไม่ได้เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว เจี้ยนเฉินรู้มานานแล้ว
ทำให้เขาต้องรีบอย่างถึงที่สุดและไม่คิดอะไรมากขณะที่มาที่ชั้น 12 อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่เขาก้าวเท้าไปที่ชั้น 12 เจี้ยนเฉินก็เห็นรูปปั้นทั้ง 4 ที่จากระยะไกล ๆ ที่ดูเหมือนจะเชื่อมฟ้ากับปฐพี เขารู้สึกตกใจมาก
นอกจากหนึ่งในนั้นที่อับแสงแล้วพวกมันทั้งหมดต่างก็ถูกโอบล้อมด้วยแสงสลัว ๆ ความกดดันอันมหาศาลของอัครสูงสุดดูเหมือนจะเปล่งประกายออกมามากพอที่จะบดขยี้ดวงดาวและข้ามฟากฟ้าไปได้ ดูเหมือนว่าจะมีการพลังแห่งการมีอยู่ของผู้มีอำนาจสูงสุดของโลก
เจี้ยนเฉินรู้ว่ารูปปั้นทั้ง 4 ถูกทิ้งไว้ที่นี่โดยบรรพชนทั้ง 4 ของลัทธิเต๋าแห่งเนปจูน
อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่ได้เข้าไปใกล้รูปปั้น เขายืนอยู่ที่ไกลมาก ๆ เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อรับมรดกของอัครสูงสุด แต่มาเพื่อปลุกจิตวิญญาณวัตถุ
มีราชาเทพมากมายรวมตัวกันใกล้ ๆ รูปปั้นทั้งสาม เจี้ยนเฉินไม่ต้องการที่จะดึงความสนใจ เช่นนี้เขาจะไม่เปิดเผยตัวเอง ดังนั้นเขาไม่เพียงแต่จะปกปิดพลังแห่งการมีอยู่ทั้งหมดของเขา เขายังปิดไปถึงสัมผัสวิญญาณของเขา
ทันใดนั้นดวงตาของเจี้ยนเฉินก็หรี่ลง เขาพบบุคคลที่คุ้นเคยจำนวนหนึ่งอยู่ในกลุ่มคนที่ไกล ๆ เขาถอยออกมาทันทีโดยไม่ได้แสดงเจตนาใจใด ๆ และมองออกไป เขาไม่กล้าที่จะสร้างความสนใจมากเกินไป
“มันเป็นองค์ชายห้าของจักรวรรดินภาและปรมาจารย์ชู ข้าไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะอยู่ที่นี่เช่นกัน แม้ว่าจะปลอมรูปลักษณ์และส่วนสูงของข้าแล้ว แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์แบบนั้น ข้าไม่มั่นใจว่าพวกเขาจะจำข้าได้จากร่องรอยเล็กน้อย ๆ ดูเหมือนว่าข้าต้องอยู่ให้ห่างจากที่นั่น” เจี้ยนเฉินคิดอย่างรวดเร็ว ราวกับภูตผี เขาแฝงตัวเข้าไปในป่าและกลืนเข้าไปสภาพแวดล้อมรอบ ๆ เพื่อปกปิดตัวเอง ในขณะที่เขาเดินไปอย่างเงียบ ๆ
ไม่นาน เจี้ยนเฉินก็เดินทางไปกว่า 100,000 กิโลเมตร เมื่อห่างมากพอแล้วเขาก็หยิบเอาจี้ของเสี่ยวม่านและขวดเลือดของนางออกมา เขาหยดเลือดบางส่วนลงบนจี้โดยไม่ลังเล
ไม่นานเลือดก็หยดลงไปที่จี้และถูกดูดซับไว้เงียบ ๆ มันหายเข้าไปในจี้หยกและหลังจากนั้นการปรากฏที่ลึกลับที่แม้กระทั่งเจี้ยนเฉินก็ยังไม่สัมผัสได้ก็ลอยออกมา มันซึมซับสภาพแวดล้อมรอบ ๆ
หลังจากทำอย่างนั้น เจี้ยนเฉินก็รออย่างอดทน อย่างไรก็ตามเขารอนานมาก แต่จิตวิญญาณวัตถุก็ยังไม่ตื่น
ในเวลาเดียวกัน ตาข่ายขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยพลังงานก็ขยายตัวออกไปทั่วทุกพื้นที่ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนและล้อมรอบทั่วทั้งสถานที่ ดูเหมือนว่ามันจะเป็นกับดักกักขังอะไรก็ตามที่อยู่ในนั้น
ตาข่ายพลังงานดูเหมือนจะมีชีวิต มันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาก่อนที่จะค่อย ๆ หดตัวเข้าหาศูนย์กลาง มันเล็กลงเรื่อย ๆ
ด้วยความเร็วของเจี้ยนเฉิน เขาเดินทางไปได้อย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้เข้าไปใกล้เกินไปและซ่อนอยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร เขาใช้สายตาที่เหนือกว่าของเขาเพื่อมองไปยังสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
1 ใน 4 รูปปั้นส่องสว่างเจิดจ้าราวกับแสงดวงอาทิตย์ มันพุ่งออกมาจากหน้าผากของรูปปั้น
เกิดความวุ่นวายขึ้น มันทำให้ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ยืนขึ้นและจ้องมองไปยังราชาเทพที่ปกคลุมไปด้วยแสงสว่าง มีความชื่นชม, อิจฉา, ตกใจอยู่เต็มไปด้วยสายตาของพวกเขา
เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นสิ่งนี้จากที่ไกล ๆ หลายสิบกิโลเมตร ใบหน้าของเขาค่อนข้างน่าเกลียด เพราะคนที่ถูกห่อหุ้มในแสงนั้นเป็นองค์ชายห้าของจักรวรรดินภา !
“องค์ชายห้า ! จริง ๆ แล้วมันเป็นองค์ชายห้า….”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม องค์ชายห้ามีวาสนาได้รับมรดกของอัครสูงสุด…”
องค์รักษ์ที่เหลืออยู่และปรมาจารย์ชูที่อยู่ข้างองค์ชายห้าต่างก็ตะโกนออกมาอย่างดีใจ พวกเขาพยายามข่มความตื่นเต้นเอาไว้
ที่รอบ ๆ หยุนซินและราชาเทพที่เหลืออยู่ของครอบครัวหยุนทั้งห้านั้นมีสีหน้าที่หลากหลาย องค์ชายห้าเป็นหนึ่งในคนที่มีความสามารถที่ดีที่สุดในจักรวรรดินภา แต่ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นมีคนที่มีความสามารถดีที่สุดมารวมกัน มันน่าตกใจอย่างมาก ตอนนี้เขาได้รับการยอมรับจากมรดกของอัครสูงสุดจริงๆ มันน่าตกใจมากสำหรับพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...