เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2125

ตอนที่​ 2125: ถูก​มองออก​ว่า​ปลอมตัว​

แม้ว่า​ริ้ว​แสงจาก​ตา​ของ​รูปปั้น​จะมีการป้องกัน​ใน​ระดับ​หนึ่ง​ แต่​มัน​ก็​ไม่ได้​ทรงพลัง​เกินไป​ มัน​ไม่สามารถ​อยู่​ได้​นาน​มาก​นัก​ภายใต้​การ​โจมตี​ของ​สุดยอด​ราชา​เทพ​จำนวนมาก​

อย่างไรก็ตาม​ใน​ตอนนี้​แสงสว่าง​ได้​นำพา​องค์​ชาย​ห้า​ไป​ที่​หน้าผาก​ แม้ว่า​เขา​จะไม่เคลื่อนไหว​เร็ว​นัก​ แต่​เขา​ก็​ไม่ได้​ช้าเลย​ มัน​เพียง​พอที่จะ​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​ก่อนที่​ม่าน​พลัง​จะถูก​ทำลาย​

“รูปปั้น​ที่​อัคร​สูงสุด​สร้าง​นั้น​แข็งแกร่ง​เกินไป​ เรา​ไม่อาจ​ให้​เขา​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​ได้​ ทุกคน​ปลดปล่อย​พลัง​ของ​พวก​เจ้าให้​เต็มที่​ ใช้วัตถุ​เทพ​เพื่อ​หยุด​เขา​” สุดยอด​ราชา​เทพ​ตะโกน​ออกมา​ ทันใดนั้น​เอง​พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​วัตถุ​เทพ​ก็​แทรกซึม​อยู่​รอบ​ ๆ สุดยอด​ราชา​เทพ​จำนวนมาก​ พวกเขา​ใช้วัตถุ​เทพ​โดย​ไม่คำนึง​ว่า​พวกเขา​จะใช้พลังงาน​ดั้งเดิม​ก​มาย​เพียงใด​

มีสุดยอด​ราชา​เทพ​มากมาย​ที่​ลงมือ​ แม้ว่า​เอ​เดรียน​น่า​และ​ซุย​หยุ​น​หลาน​จะมีความสามารถ​ใน​การต่อสู้​ที่​ใคร​ก็​เทียบ​ไม่ได้​ แต่​พวกเขา​ก็​ไม่อาจ​เทียบ​ได้​กับ​พวกเขา​ ทันใดนั้น​ริ้ว​แสงโจมตี​ที่​ทรงพลัง​จาก​วัตถุ​เทพ​ต่าง ๆ​ ก็​พุ่ง​ทะลุ​ม่าน​พลัง​ที่​โอบล้อม​องค์​ชาย​ห้า​ มัน​สั่น​อย่าง​รุนแรง​และ​มีรอย​แตกร้าว​ที่​พร้อม​จะทลาย​ลง​

ตอนนี้​องค์​ชาย​ห้า​ได้​มาถึงหน้าผาก​ของ​รูปปั้น​ภายใต้​การนำทาง​ของ​แสง เขา​กำลังจะ​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​แล้ว​

ตอนนี้​เขา​ลืมตา​ขึ้น​มาทันที​ มัน​มีความสุข​และ​ความตื่นเต้น​ที่​เห็นได้ชัด​ เขา​มอง​ไป​รอบ​ ๆ และ​มองดู​สุดยอด​ราชา​เทพ​ที่​โจมตี​เข้ามา​อย่าง​ไม่ย่อท้อ​ใน​สายตา​ของ​เขา​ เมื่อ​เขา​เห็น​พวกเขา​พุ่ง​เข้ามา​หาเขา​อย่าง​อิจฉา​และ​ต้องการ​เผชิญหน้า​กับ​เขา​ด้วย​ความโลภ​ที่​ไม่รู้จัก​พอ​ของ​พวกเขา​ เขา​อด​ไม่ได้​ที่จะ​หัวเราะ​เสียงดัง​

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นี่​เป็น​ชะตากรรม​ของ​ข้า​ ข้า​ได้รับ​พร​จาก​สวรรค์​ที่​ทำให้​ข้า​ต้อง​พบ​เจอ​โชค​โดยบังเอิญ​ มัน​เป็น​ของ​ข้า​และ​เป็น​วิถี​ของ​ข้า​ที่จะ​ยืนหยัด​ ทุกคน​ควรจะ​หยุด​ต่อสู้​กัน​เพื่อ​มัน​ได้​แล้ว​ เจ้าไม่อาจ​ปฏิเสธ​ชะตากรรม​ได้​ เจ้าไม่อาจ​….” องค์​ชาย​ห้า​หัวเราะ​พลาง​เงยหน้า​ขึ้นไป​บน​ฟ้า เขา​รู้​ว่า​เมื่อ​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​แล้ว​ เขา​จะได้​รับมรดก​ของ​อัคร​สูงสุด​ ราชา​เทพ​รอบ​ ๆ เขา​ไม่อาจ​หยุด​เขา​ได้​เพราะ​แสงรอบ​ ๆ ตัว​ของ​เขา​อยู่​ได้​อีก​อย่าง​น้อย​ 10 วินาที​

องค์​ชาย​ห้า​หัน​กลับมา​อย่าง​สง่างาม ขณะที่​เขา​หัวเราะ​เสียงดัง​ เขา​มอง​ไป​ที่​หน้าผาก​ของ​รูปปั้น​ที่อยู่​ห่าง​ออก​ไป​ไม่กี่​นิ้ว​ ใน​สายตา​ของ​เขา​มีน้ำวน​อยู่​ตรงนั้น​และ​เต็มไปด้วย​พลังจิต​ที่​ทรงพลัง​ เขา​รู้​ว่า​เขา​ต้องการ​แค่​เพียง​ก้าว​ขา​เข้าไป​ใน​น้ำวน​และ​เขา​จะถูก​ส่งตัว​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​ บางที​เขา​อาจจะ​ถูก​พา​ไป​ยัง​ที่​ที่​ไม่รู้จัก​ที่​ถูก​สร้าง​โดย​อัคร​สูงสุด​ ไม่มีใคร​สามารถ​รบกวน​เขา​ได้​

องค์​ชาย​ห้า​ยก​เท้า​ของ​เขา​อย่าง​พึงพอใจ​ในขณะที่​เขา​จะก้าว​เข้าไป​

อย่างไรก็ตาม​ ในเวลานั้น​ที่​ชั้น​ 12 ที่​มุมมืด​มีเพียง​แสงจันทร์​สีคราม​ที่​สว่าง​อย่าง​สมบูรณ์​ ราวกับว่า​มัน​เป็น​เวลากลางวัน​

ปราณ​กระบี่​ขนาด​นิ้วมือ​ 2 เส้น​ส่องแสง​ราวกับ​ดวงอาทิตย์​ พวก​มัน​เปล่ง​กระ​กาย​ด้วย​จิต​สังหาร​ทำให้​สุดยอด​ราชา​เทพ​ต่าง​ก็​หวาดกลัว​เมื่อ​พวกเขา​เผชิญหน้า​กับ​มัน​และ​หลบ​เปิดทาง​จน​เห็น​องค์​ชาย​ห้า​

ในเวลานี้​เจี้ยนเฉิน​ยังคง​ซ่อนตัว​อยู่​ เขา​ไม่ทำ​เพียงแค่​เฝ้ามอง​องค์​ชาย​ห้า​ที่​กำลัง​เข้าไป​ใน​รูปปั้น​ ดังนั้น​เขา​จึงปล่อย​ปราณ​กระบี่​ทั้ง​ 2 เส้น​ออก​ไป​อย่าง​ไม่ลังเล​

ยิ่งไปกว่านั้น​แก่น​ปราณ​กระบี่​ของ​เขา​ก็​ถูก​เตรียมพร้อม​ไว้​และ​พร้อม​ที่จะ​ใช้มัน​ตลอดเวลา​

ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​เคลื่อนที่​เร็ว​อย่าง​ไม่น่าเชื่อ​ พวก​มัน​ทะลวง​มิติ​และ​เวลา​ มาถึงตรงหน้า​องค์​ชาย​ห้า​ภายใน​เสี้ยว​วินาที​ ก่อนที่​องค์​ชาย​ห้า​จะตอบสนอง​ได้​ทัน​ ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​เส้น​แรก​ก็​ชน​เข้ากับ​ม่าน​พลัง​ป้องกัน​

ทันทีที่​ม่าน​พลัง​ก็​สั่น​อย่าง​รุนแรง​ยิ่งกว่า​ที่​เคย​ มัน​ทน​การ​โจมตี​ของ​สุดยอด​ราชา​เทพ​ไป​แล้ว​ ดังนั้น​มัน​จึงใกล้​แตกสลาย​ ตอนนี้​มัน​ได้​ถูก​ปราณ​กระบี่​โจมตี​ไป​ที่​รอยแตก​อีกครั้ง​และ​รอยแยก​ก็​แพร่ขยาย​ออก​ไป​

หลังจากนั้น​ ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​เส้น​ที่​ 2 ก็​พุ่ง​ทะลุ​ม่าน​พลัง​ป้องกัน​พร้อมกับ​เสียง​แตกสลาย​ดัง​ขึ้น​มาทันที​

ปราณ​กระบี่​เส้น​ที่​ 2 ยัง​ไม่ได้​กระจัดกระจาย​ไป​หลังจากนั้น​ แม้ว่า​พลัง​ส่วนใหญ่​ของ​มัน​จะหมด​ไป​ แต่​มัน​ก็​ยัง​เหลือ​ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​อยู่​ถึงหนึ่ง​ใน​สาม

อย่างไรก็ตาม​มัน​ไม่ช้าลง​เลย​ ด้วย​พลัง​ที่​เหลือ​เพียง​ 1/3 มัน​ก็​พุ่ง​เข้าไป​ที่​หน้าผาก​ของ​องค์​ชาย​ห้า​ จน​เหลือ​แต่เพียง​ริ้ว​แสง

“อ้า​ก​ ! ”

ทำให้​ทั้งสอง​ค้นพบ​บุคคล​ที่อยู่​เบื้องหลัง​ปราณ​กระบี่​ มัน​เป็น​ชาย​เปลือยอก​ ร่างกาย​กำยำ​และ​มีดวงตา​แหลมคม​ราวกับ​กระบี่​

อย่างไรก็ตาม​เมื่อ​พวก​นาง​เป็​เห็น​ชาย​กำยำ​ สีหน้า​ของ​ซุย​หยุ​น​หลาน​และ​เอ​เดรียน​น่า​ก็​แตก​ต่างกัน​ไป​ ซุย​หยุ​น​หลาน​ยังคง​เย็นชา​และ​ไร้อารมณ์​

ในทางกลับกัน​ เอ​เดรียน​น่า​หรี่ตา​ลง​ นาง​จ้อง​ไป​ที่​ดวงตา​ของ​ชาย​คน​นั้น​และ​หัวใจ​ของ​นาง​ก็​สั่น​ “สายตา​นี้​….”

สายตา​ที่​แหลมคม​ของ​ชาย​คน​นั้น​ทำให้​เอ​เดรียน​น่า​รู้สึก​คุ้นเคย​

อย่างไรก็ตาม​ เอ​เดรียน​น่า​ก็​สับสน​ชั่วคราว​เมื่อ​เห็น​ผู้ชาย​ที่​นาง​ไม่รู้จัก​ นาง​ไม่รู้​ว่า​ทำไม​นาง​ถึงรู้สึก​คุ้นเคย​กับ​เขา​

ใน​ระยะไกล​ ปรมาจารย์​ชูจ้องมอง​ไป​ตาม​ม่าน​แสงที่​แตก​กระจาย​และ​องค์​ชาย​ห้า​ที่​ตกลง​มาจาก​ฟ้า พร้อมกับ​ท่าทาง​กุม​หัว​และ​ร้อง​ออกมา​อย่าง​เจ็บปวด​ ทันใดนั้น​เขา​ก็​โกรธ​อย่าง​มาก​ ก่อนที่จะ​มอง​ไป​ทาง​ทิศ​ที่​ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​ที่​พุ่ง​ออกมา​อย่าง​ไม่พอใจ​ เขา​ไม่อาจ​รักษา​ท่าทาง​ที่​ดูเหมือน​บัณฑิต​ไว้​ได้​อีกแล้ว​ ใบหน้า​ของ​เขา​บิดเบี้ยว​ขณะที่​เขา​ตะโกน​ออกมา​อย่าง​เจ็บปวด​ “เจี้ยนเฉิน​ ! เป็น​เจ้านั่นเอง​ ! เป็น​เจ้าจริง ๆ​ ! ข้า​ไม่คิด​เลย​ว่า​เจ้าไม่เพียงแต่​จะยัง​มีชีวิต​อยู่​ แต่​เจ้าได้​ทำลาย​โอกาส​ของ​องค์​ชาย​ห้า​อีกด้วย​เช่นกัน​ ! เรา​จะไม่ยกโทษให้​เจ้าแน่​ ! ”

แม้ว่า​ปรมาจารย์​ชูจะจำเจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​ แต่​เขา​ก็​จำปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​ของ​เจี้ยนเฉิน​ได้​ เหมือนกับ​เพิ่ง​เห็น​เมื่อวาน​นี้​ มีเพียง​ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​ 2 เส้น​เท่านั้น​ที่​ทำให้​เขา​มองเห็น​การ​ปลอมตัว​ของ​เจี้ยนเฉิน​ได้​ในทันที​

“ท่าน​ทั้งสอง​ โปรด​ฆ่าเจี้ยนเฉิน​ ตั้งแต่​วันนี้​เป็นต้นไป​ ท่าน​จะกลายเป็น​แขก​ผู้​เกียรติ​ที่สุด​ของ​จักรวรรดิ​นภา​ของ​เรา​ จักร​วร​รว​ดิ​นภา​ของ​เรา​จะต้อนรับ​พวก​ท่าน​ใน​ฐานะ​แขก​ผู้มีเกียรติ​อย่าง​แน่นอน​” ปรมาจารย์​ชูพูด​กับ​เอ​เดรียน​น่า​และ​ผู้พิทักษ์​ชุน​เพื่อ​ขอความช่วยเหลือ​ ตอนนี้​ความเกลียดชัง​ของ​เขา​ที่​มีต่อ​เจี้ยนเฉิน​นั้น​ไม่เคย​มาก​เท่านี้​และ​หยั่งราก​ลึก​ถึงเพียงนี้​

องค์​ชาย​ห้า​กำลังจะ​ได้รับ​โชค​และ​สามารถ​ยืน​ขึ้น​ได้​ จักรวรรดิ​นภา​ทั้งหมด​ก็​จะได้​รับประโยชน์​เช่นกัน​ แต่​ใน​ช่วงเวลา​สุดท้าย​ เขา​ถูก​เจี้ยนเฉิน​โจมตี​ซึ่งทำให้​ความพยายาม​ทั้งหมด​ของ​เขา​กลายเป็น​ศูนย์​

เรื่อง​นี้​ทำให้​ปรมาจารย์​ชูโมโห​เกือบจะ​เป็นบ้า​ ความเกลียดชัง​นั้น​แทบจะ​ทำให้​เขา​ต้อง​ดื่ม​เลือด​เถือ​หนัง​ของ​เจี้ยนเฉิน​ให้​หมดตัว​