อ่านสรุป ตอนที่ 2144: นั่งรอให้พวกเขาเข้ามา จาก เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 2144: นั่งรอให้พวกเขาเข้ามา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สุดยอดราชาเทพทั้งหมดอยู่ที่ระดับความสูงหมื่นเมตรบนท้องฟ้า พวกเขาจ้องมองไปที่ทะเลลาวาที่ปั่นป่วนในขณะที่แววตาของพวกเขาทอประกายที่ไม่แน่ใจ
ปัจจุบันทะเลลาวาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นเพียงแค่การปั่นป่วน ลาวาทั้งหมดกระเพื่อมอย่างรุนแรงราวกับคลื่นลูกใหญ่ลอยขึ้นลงอย่างต่อเนื่องกวาดไปทั่วท้องฟ้า พวกมันมีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามีมังกรที่กราดเกรี้ยวที่ก่อกวนอยู่ทั่วทั้งทะเลลาวา
สุดยอดราชาเทพทุกคนในที่นั้นตัวสั่นเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้ พวกเขารู้สึกเหมือนมีอาการเย็นไปจนถึงไขสันหลัง
ลาวานั้นไม่ธรรมดา มันร้อนกว่าแกนกลางของดวงอาทิตย์หลายพันเท่า มีอะไรบางอย่างที่น่ากลัวว่าแม้แต่ขั้นอสงไขยก็ยังต้องปฏิบัติด้วยความระมัดระวัง
ทันใดนั้นหอคอยที่ชำรุดสูงหลายร้อยเมตรก็พุ่งออกมาจากลาวาและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยตรง
สุดยอดราชาเทพทุกคนต่างก็ยิ้มแย้มเมื่อพวกเขาเห็นหอคอยปรากฏตัวขึ้น ทันใดนั้นบางคนก็พุ่งเข้าหาหอคอย
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่ทำเช่นนั้น บางคนจ้องมองหอคอยอนัตตาก่อนที่จะดูลาวาที่ปั่นป่วนอยู่ด้านล่าง พวกเขารู้สึกถึงบางอย่างที่ชัดเจนและพวกเขาก็เคร่งเครียด
“มีบางอย่างผิดปกติ มีบางอย่างในลาวา” สุดยอดราชาเทพกล่าวอย่างเคร่งขรึม
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น ลาวาที่ปั่นป่วนอยู่ด้านล่างของทุกคนก็พลันระเบิดตัวขึ้น กิ้งก่ายักษ์คล้ายไฟสีแดงพุ่งออกมาทันที มันจ้องไปที่หอคอยอนัตตาอย่างดุร้ายและเหวี่ยงหางออกไปด้วยเสียงที่ดังกระหึ่มโจมตีไปที่หอคอยอนัตตาด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อทำให้เกิดเสียงดังกึกก้อง
หอคอยอนัตตาไม่ได้ระคายเพียงแค่ถูกหางฟาดกระเด็นไปหลายร้อยเมตร
อย่างไรก็ตาม กิ้งก่าลาวาก็เจ็บปวดเช่นกัน มันร้องออกมาและแยกเขี้ยวด้วยความเจ็บปวด อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ทำให้มันทวีความดุร้ายยิ่งขึ้น ในขณะที่ความกระหายเลือดปรากฏอยู่เต็มดวงตา
“ขอบเขตตั้งต้น มันเป็นขอบเขตตั้งต้น มันเป็นสัตว์อสูรที่มาถึงขอบเขตตั้งต้น…”
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เมื่อเจ้าไปถึงขอบเขตตั้งต้นแล้ว เจ้าจะไม่สามารถเข้าสู่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ สัตว์อสูรที่อยู่ในขอบเขตตั้งต้นจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร…”
“พลังแห่งการมีอยู่นี้ไม่ได้เป็นขั้นอสงไขยช่วงต้นอย่างแน่นอน มันยิ่งใหญ่กว่าขั้นอสงไขยช่วงต้น สวรรค์ มีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติเกี่ยวกับดวงตาของข้า ? การดำรงอยู่ที่น่ากลัวอะไรเช่นนี้จะมาปรากฏในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้อย่างไร…”
“มันเป็นชั้นสวรรค์ที่ 4 ของขั้นอสงไขยเป็นอย่างน้อย มันมาถึงขั้นอสงไขยช่วงกลางแล้ว วิ่ง พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน … ”
“เจี้ยนเฉิน ไอ้สารเลวนั่นได้ล่อสัตว์อสูรที่น่ากลัวมาแล้วจริง ๆ ข้าจะไม่ละเว้นเขา…”
…
ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงต่างก็ตกใจเมื่อเห็นกิ้งก่ายักษ์โผล่ออกมาจากลาวา จิตใจของพวกเขาก็ปั่นป่วน
เจี้ยนเฉินปรากฏตัวขึ้นเหนือหอคอยอนัตตาพร้อมด้วยกระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ด้วยการโบกมือของเขา เขาเก็บหอคอยอนัตตา ก่อนที่จะมองดูเหล่าสุดยอดราชาเทพที่มีสีหน้าที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ “ ทุกคน กิ้งก่าตัวนี้มีพลังมากเกินไป แต่ด้วยความแข็งแกร่งของข้าที่มีอย่างจำกัด ดังนั้นข้าจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน ดังนั้นข้าจึงต้องรบกวนพวกเจ้า ไม่ต้องกังวลมากเกินไป พวกเจ้ามีมากมาย ตราบใดที่พวกเจ้าร่วมมือกัน เจ้าจะสามารถสังหารกิ้งก่ายักษ์ตัวนี้ได้อย่างแน่นอน”
“สำหรับข้า มันดูเหมือนว่าข้าจะไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใด ๆ ได้เลย ข้าจึงเลือกเส้นทางที่ให้ทุกคนได้ไปเกี่ยวข้องกับกิ้งก่ายักษ์ ดังนั้นข้าจะจากไปก่อน” เจี้ยนเฉินหยิบเอายันต์ส่งตัวจักรวาลออกมาและจากไป เขาออกจากพื้นที่ไปแล้ว
“เจี้ยนเฉิน เจ้ามันน่ารังเกียจ…”
“นี่น่าจะเป็นชั้น 7 ใช่หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินมองไปที่ภูมิทัศน์ที่ค่อนข้างคุ้นเคย ขณะที่ดวงตาของเขาค่อย ๆสว่างขึ้น
“ มันเป็นชั้นที่ 7 จริงๆ ข้าไม่เคยคิดเลยว่ายันต์ส่งตัวจักรวาลจะพาข้ามาที่นี่ ” ในไม่ช้าเจี้ยนเฉินก็ยืนยันตำแหน่งของเขาได้ แววตาของเขาสั่นไหวก่อนที่เขาจะมองไปที่ทางเข้าสู่ชั้นที่ 8 ทันทีพลัน จิตสังหารทอประกายเต็มดวงตาของเขาทันที
ควับ !
ในช่วงเวลาต่อมา เจี้ยนเฉินพุ่งออกไป แสงกระพริบรอบตัวเขาในขณะที่เขาดูเหมือนจะกลายเป็นสายฟ้าฟาดพุ่งไปที่ทางเข้าสู่ชั้นที่ 8 โดยเร็วที่สุด
เจี้ยนเฉินเร็วมากจนเขาสามารถข้ามหนึ่งหมื่นกิโลเมตรในเวลาไม่กี่วินาที อีกไม่นานเขาก็ข้ามภูเขาและแม่น้ำและจนมาถึงทางเข้าสู่ชั้นที่ 8
ในช่วงเวลานี้ สุดยอดราชาเทพในชุดเกราะที่เสียหายซึ่งโดนแผดเผาได้มาถึงชั้นที่ 7 จากชั้นที่ 8
เห็นได้ชัดว่า เขาหนีรอดจากชั้นที่ 8 อย่างเฉียดฉิว เมื่อเขาหนีมาที่ชั้นที่ 7 เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและอ่อนแอมาก เขาเกือบไร้ความสามารถ
สุดยอดราชาเทพดูเหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ เมื่อเขาเห็นว่าเขาหนีออกมาจากโลกภูเขาไฟได้สำเร็จ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดังราวกับว่าเขาเพิ่งรอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งใหญ่
นี่เป็นเพราะเขาเคยเห็นสุดยอดราชาเทพจำนวนมากที่ทรงพลังยิ่งกว่าตัวเขาเองที่เสียชีวิตโดยกิ้งก่าโดยที่ไม่สามารถต่อสู้ได้เลย เขารู้สึกโชคดีอย่างยิ่งที่สามารถหลบหนีจากอันตรายมาได้
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้แสงเย็น ๆ ก็กระพริบขึ้นมา ทันใดนั้นกระบี่ก็ปรากฏตัวขึ้นและแทงไปที่หน้าผากของเขาด้วยความเร็วสูง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...