เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2144

สุดยอด​ราชา​เทพ​ทั้งหมด​อยู่​ที่​ระดับความสูง​หมื่น​เมตร​บน​ท้องฟ้า​ พวกเขา​จ้องมอง​ไป​ที่​ทะเล​ลาวา​ที่​ปั่นป่วน​ในขณะที่​แววตา​ของ​พวกเขา​ทอ​ประกาย​ที่​ไม่แน่ใจ​

ปัจจุบัน​ทะเล​ลาวา​ไม่สามารถ​อธิบาย​ได้​ว่า​เป็น​เพียงแค่​การ​ปั่นป่วน​ ลาวา​ทั้งหมด​กระเพื่อม​อย่าง​รุนแรง​ราวกับ​คลื่น​ลูก​ใหญ่​ลอย​ขึ้น​ลง​อย่าง​ต่อเนื่อง​กวาด​ไป​ทั่ว​ท้องฟ้า​ พวก​มัน​มีความรุนแรง​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​ ราวกับว่า​มีมังกร​ที่​กราดเกรี้ยว​ที่​ก่อกวน​อยู่​ทั่ว​ทั้ง​ทะเล​ลาวา​

สุดยอด​ราชา​เทพ​ทุก​คนใน​ที่​นั้น​ตัวสั่น​เมื่อ​พวกเขา​เห็น​สิ่งนี้​ พวกเขา​รู้สึก​เหมือน​มีอาการ​เย็น​ไป​จนถึง​ไขสันหลัง​

ลาวา​นั้น​ไม่ธรรมดา​ มัน​ร้อน​กว่า​แกนกลาง​ของ​ดวงอาทิตย์​หลาย​พัน​เท่า​ มีอะไร​บางอย่าง​ที่​น่ากลัว​ว่า​แม้แต่​ขั้น​อสงไขย​ก็​ยัง​ต้อง​ปฏิบัติ​ด้วย​ความระมัดระวัง​

ทันใดนั้น​หอคอย​ที่​ชำรุด​สูงหลาย​ร้อย​เมตร​ก็​พุ่ง​ออก​มาจาก​ลาวา​และ​พุ่ง​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​โดยตรง​

สุดยอด​ราชา​เทพ​ทุกคน​ต่าง​ก็​ยิ้มแย้ม​เมื่อ​พวกเขา​เห็น​หอคอย​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ทันใดนั้น​บางคน​ก็​พุ่ง​เข้าหา​หอคอย​

อย่างไรก็ตาม​ไม่ใช่ทุกคน​ที่​ทำ​เช่นนั้น​ บางคน​จ้องมอง​หอคอย​อนัตตา​ก่อนที่จะ​ดู​ลาวา​ที่​ปั่นป่วน​อยู่​ด้านล่าง​ พวกเขา​รู้สึก​ถึงบางอย่าง​ที่​ชัดเจน​และ​พวกเขา​ก็​เคร่งเครียด​

“มีบางอย่าง​ผิดปกติ​ มีบางอย่าง​ใน​ลาวา​” สุดยอด​ราชา​เทพ​กล่าว​อย่าง​เคร่งขรึม​

ทันทีที่​เขา​พูด​อย่างนั้น​ ลาวา​ที่​ปั่นป่วน​อยู่​ด้านล่าง​ของ​ทุกคน​ก็​พลัน​ระเบิด​ตัว​ขึ้น​ กิ้งก่า​ยักษ์​คล้าย​ไฟสีแดง​พุ่ง​ออกมา​ทันที​ มัน​จ้อง​ไป​ที่​หอคอย​อนัตตา​อย่าง​ดุร้าย​และ​เหวี่ยง​หาง​ออก​ไป​ด้วย​เสียง​ที่​ดัง​กระหึ่ม​โจมตี​ไป​ที่​หอคอย​อนัตตา​ด้วย​ความเร็ว​ที่​ไม่น่าเชื่อ​ทำให้เกิด​เสียงดัง​กึกก้อง​

หอคอย​อนัตตา​ไม่ได้​ระคาย​เพียงแค่​ถูก​หาง​ฟาด​กระเด็น​ไป​หลาย​ร้อย​เมตร​

อย่างไรก็ตาม​ กิ้งก่า​ลาวา​ก็​เจ็บปวด​เช่นกัน​ มัน​ร้อง​ออกมา​และ​แยกเขี้ยว​ด้วย​ความเจ็บปวด​ อย่างไรก็ตาม​สิ่งนี้​ทำให้​มัน​ทวี​ความดุร้าย​ยิ่งขึ้น​ ในขณะที่​ความ​กระหายเลือด​ปรากฏ​อยู่​เต็ม​ดวงตา​

“ขอบเขต​ตั้งต้น​ มัน​เป็น​ขอบเขต​ตั้งต้น​ มัน​เป็น​สัตว์​อสูร​ที่​มาถึงขอบเขต​ตั้งต้น​…”

“ไม่ เป็นไปไม่ได้​ เมื่อ​เจ้าไป​ถึงขอบเขต​ตั้งต้น​แล้ว​ เจ้าจะไม่สามารถ​เข้าสู่​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้​ สัตว์​อสูร​ที่อยู่​ใน​ขอบเขต​ตั้งต้น​จะมาปรากฏตัว​ที่นี่​ได้​อย่างไร​…”

“พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​นี้​ไม่ได้​เป็น​ขั้น​อสงไขย​ช่วงต้น​อย่าง​แน่นอน​ มัน​ยิ่งใหญ่​กว่า​ขั้น​อสงไขย​ช่วงต้น​ สวรรค์​ มีอะไร​บางอย่าง​ที่​ผิดปกติ​เกี่ยวกับ​ดวงตา​ของ​ข้า​ ? การดำรงอยู่​ที่​น่ากลัว​อะไร​เช่นนี้​จะมาปรากฏ​ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้​อย่างไร​…”

“มัน​เป็น​ชั้น​สวรรค์​ที่​ 4 ของ​ขั้น​อสงไขย​เป็น​อย่าง​น้อย​ มัน​มาถึงขั้น​อสงไขย​ช่วง​กลาง​แล้ว​ วิ่ง​ พวกเรา​ไม่ใช่คู่ต่อสู้​ของ​มัน​ … ”

“เจี้ยนเฉิน​ ไอ้​สารเลว​นั่น​ได้​ล่อ​สัตว์​อสูร​ที่​น่ากลัว​มาแล้ว​จริง ๆ​ ข้า​จะไม่ละเว้น​เขา​…”

…

ทุก​คนใน​บริเวณ​ใกล้เคียง​ต่าง​ก็​ตกใจ​เมื่อ​เห็น​กิ้งก่า​ยักษ์​โผล่​ออก​มาจาก​ลาวา​ จิตใจ​ของ​พวกเขา​ก็​ปั่นป่วน​

เจี้ยนเฉิน​ปรากฏตัว​ขึ้น​เหนือ​หอคอย​อนัตตา​พร้อมด้วย​กระบี่​นว​ดารา​วิถี​สวรรค์​ด้วย​การ​โบกมือ​ของ​เขา​ เขา​เก็บ​หอคอย​อนัตตา​ ก่อนที่จะ​มองดู​เหล่า​สุดยอด​ราชา​เทพ​ที่​มีสีหน้าที่​ตื่นเต้น​เป็นอย่างมาก​ เขา​อด​ไม่ได้​ที่จะ​หัวเราะ​ออกมา​ดัง​ ๆ “ ทุกคน​ กิ้งก่า​ตัว​นี้​มีพลัง​มากเกินไป​ แต่​ด้วย​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ข้า​ที่​มีอย่าง​จำกัด​ ดังนั้น​ข้า​จึงไม่ใช่คู่ต่อสู้​ของ​มัน​ ดังนั้น​ข้า​จึงต้อง​รบกวน​พวก​เจ้า ไม่ต้อง​กังวล​มากเกินไป​ พวก​เจ้ามีมากมาย​ ตราบใดที่​พวก​เจ้าร่วมมือ​กัน​ เจ้าจะสามารถ​สังหาร​กิ้งก่า​ยักษ์​ตัว​นี้​ได้​อย่าง​แน่นอน​”

“สำหรับ​ข้า​ มัน​ดูเหมือนว่า​ข้า​จะไม่สามารถ​ให้​ความช่วยเหลือ​ใด​ ๆ ได้​เลย​ ข้า​จึงเลือก​เส้นทาง​ที่​ให้​ทุกคน​ได้​ไป​เกี่ยวข้อง​กับ​กิ้งก่า​ยักษ์​ ดังนั้น​ข้า​จะจากไป​ก่อน​” เจี้ยนเฉิน​หยิบ​เอา​ยันต์​ส่งตัว​จักรวาล​ออกมา​และ​จากไป​ เขา​ออกจาก​พื้นที่​ไป​แล้ว​

“เจี้ยนเฉิน​ เจ้ามัน​น่ารังเกียจ​…”