เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2152
สรุปบท ตอนที่ 2152 - ชำระหนี้แค้น: เทพกระบี่มรณะ
สรุปตอน ตอนที่ 2152 - ชำระหนี้แค้น – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2152 - ชำระหนี้แค้น ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 2152 – ชำระหนี้แค้น
ปรมาจารย์ชูและคนอื่น ๆ เพิ่งถูกปล่อยออกจากโถงศักดิ์สิทธิ์ของซุยหยุนหลาน พวกเขาเพิ่งได้รับอิสรภาพ โดยธรรมชาติคนแรกที่พวกเขาเห็นคือซุยหยุนหลาน เนื่องจากความหวาดกลัว พวกเขาจึงอธิบายให้ซุยหยุนหลานทราบโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนที่พวกเขาจะสังเกตเห็นสถานการณ์โดยรอบได้
พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของซุยหยุนหลานด้วยตัวเองที่ชั้นที่ 12 พวกเขากลัวว่าการหลบหนีขององค์ชายห้าในระหว่างความวุ่นวายจะทำให้ซุยหยุนหลานเข้าใจผิดซึ่งจะนำไปสู่ความตาย
เป็นผลให้พวกเขามองไม่เห็นเจี้ยนเฉิน มีเพียงเสียงของเจี้ยนเฉินที่ดังออกมาทำให้ปรมาจารย์ชูและคนอื่น ๆ ค้นพบด้วยความประหลาดใจว่าเจี้ยนเฉินที่พวกเขาเกลียดก็อยู่ที่นี่เช่นกัน
“เจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่?” สีหน้าของปรมาจารย์ชูเปลี่ยนไปเล็กน้อย หลังจากร้องออกมา สายตาของเขาก็คมกริบขึ้นทันที จิตสังหารอย่างรุนแรงก็เกิดขึ้นโดยไม่ต้องพยายามปกปิดมัน
“เจี้ยนเฉิน เจ้าทำลายโอกาศขององค์ชายห้าและทำให้องค์ชายห้าไม่ได้รับมรดกของขั้นอัครสูงสุด จักรวรรดินภาของเราจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป” ปรมาจารย์ชูกัดฟันกล่าว องค์ชายห้าผู้ซึ่งควรจะได้รับมรดกและรุ่งโรจน์กลับถูกเจี้ยนเฉินโจมตีตกจากสวรรค์สู่นรกซึ่งทำให้ปรมาจารย์ชูเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ไม่เพียงแต่เจี้ยนเฉินจะทำลายโอกาสในอนาคตขององค์ชายห้าเท่านั้น แต่เขายังทำลายความหวังของจักรวรรดินภาที่จะกลายเป็นจักรวรรดิอมตะเช่นเดียวกับอนาคตของปรมาจารย์ชู
เป็นผลให้ปรมาจารย์ชูยึดถือว่าเจี้ยนเฉินเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
“ น้องเจี้ยนเฉิน เจ้ายังมีชีวิตอยู่จริง ๆ หรือ ? ” หยุนเหลียนชิงจ้องไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความประหลาดใจและชื่นชมจากด้านหลังของปรมาจารย์ชู
สายตาของคุณหนูครอบครัวหยุนที่ยืนอยู่ข้างหยุนเหลียนชิง หยุนซินก็เปล่งประกาย นางจ้องไปที่เจี้ยนเฉินตรง ๆ แม้ว่านางจะไม่พูดอะไรเลย สีหน้าของนางก็เต็มไปด้วยความสุขอย่างเห็นได้ชัด
เจี้ยนเฉินยิ้มและพยักหน้าให้หยุนเหลียนชิงและหยุนซิน อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ทักทายทั้งสองคน เขามองไปที่ปรมาจารย์ชูและพูดอย่างไม่แยแสว่า “มีองค์กรและตระกูลที่ยิ่งใหญ่มากมายในโลกแห่งเซียนที่ขุ่นเคืองข้าที่นี่ จักรวรรดินภาของเจ้าเป็นเพียงแค่จักรวรรดินิรันดร์ เจ้าเป็นเพียงแค่ตัวตนที่อ่อนแอเมื่อเทียบกับตระกูลชั้นสูงเหล่านั้น เจ้าคิดว่าข้าควรจะกลัวหรือไม่ ? ”
สีหน้าของปรมาจารย์ชูมืดครึ้มลง เมื่อเขาเห็นท่าทางไม่เกรงกลัวของเจี้ยนเฉิน เขาเข้าใจว่าเจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจจักรวรรดินภาอย่างจริงจัง หลังจากนั้นเขามองดูซุยหยุนหลานด้วยสีหน้าที่น่าเกลียด “ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าท่านเกี่ยวข้องกับเจี้ยนเฉินอย่างไร ? ” ปรมาจารย์ชูค่อย ๆ สงบลง เขาค่อย ๆ กวาดสายตาดูสภาพแวดล้อมและเห็นคนทั้งหมดรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ
ปรมาจารย์ชูไม่รู้จักรุยตี่และสวีเย่ แต่เมื่อเขาเห็นหมิงตงผู้ที่นั่งอยู่บนพื้นขณะที่เขากำลังฟื้นฟู หัวใจของเขาก็กระตุกทันที
“เจี้ยนเฉิน ข้าจะยกคนเหล่านี้ให้กับเจ้า” ซุยหยุนหลานกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาตามปกติของนาง จากนั้นนางก็หันหลังกลับไปโดยไม่สนใจปรมาจารย์ชูและคนอื่น ๆ
ปรมาจารย์ชูและองครักษ์ที่เหลืออยู่ก็หน้าซีดทันที
พวกเขาสามารถบอกได้จากคำพูดของนางว่าสุดยอดราชาเทพที่ทรงพลังอย่างน่ากลัวด้วยพลังแห่งน้ำแข็งนั้นอยู่ฝ่ายเดียวกับเจี้ยนเฉิน
“ขออนุญาต หากข้าคิดได้ถูกต้อง ท่านควรมีความขุ่นเคืองกับบุคคลอื่น ข้าขอถามได้ไหมว่าผลประโยชน์ใดที่เจี้ยนเฉินสัญญาว่าจะมอบให้ท่าน ดังนั้นท่านทั้งสองคนจึงได้ละทิ้งข้อตกลงชั่วคราวและร่วมมือกับเขา ? หากท่านยินดีที่จะช่วยเหลือเรา ข้าเชื่อว่าเราสามารถมอบสิ่งที่เจี้ยนเฉินสัญญาว่ามอบให้ท่านได้” ปรมาจารย์ชูกล่าวกับเอเดรียนน่าด้วยแววตาที่ส่องประกายซึ่งเป็นความหวังสุดท้ายในสายตาของเขา
หยุนเหลียนชิงมองดูเจี้ยนเฉินด้วยความรู้สึกที่หลากหลายอย่างยิ่ง เขากล่าวว่า “การปรากฏตัวของดวงจันทร์เนปจูนนั้นได้ทำให้พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเข้าสู่โลกของสุดยอดราชาเทพเหล่านั้น ในความเป็นจริงแล้วครอบครัวหยุนของเราต้องการที่จะออกจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนานแล้ว หากไม่ใช่เพราะองค์ชายห้า ตอนนี้องค์ชายห้าไม่ได้จำกัดเราอีกต่อไป เราจะกลับไปในไม่ช้า น้องเจี้ยนเฉิน เราจะไปก่อน โชคดี” ด้วยสิ่งนั้นหยุนเหลียนชิงจากไปกับราชาเทพของครอบครัวหยุน
หยุนซินเดินอยู่ด้านหลัง นางแก้มแดงเมื่อเดินผ่านเจี้ยนเฉิน นางหยุดเล็กน้อยและมองเขาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย นางพูดเบา ๆ “ ขอบคุณที่ช่วยข้า ข้าจะไม่มีวันลืมความเมตตาที่เจ้าได้แสดงออกมา ข้า – ข้าแค่หวังว่าเจ้าจะยกโทษให้ข้าสำหรับความผิดพลาดของข้าในอดีต”
หยุนซินและหยุนเหลียนชิงจากไป พวกเขาออกจากที่นี่ พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนพร้อมกันจบการเดินทางในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนก่อนเวลาอันควร
“ความสัมพันธ์ของเจ้ากับนางคืออะไร ? ” ซ่างกวนมู่เอ๋อจ้องไปที่ เจี้ยนเฉินราวกับว่านางกำลังซักถามเขา
“มันไม่มีอะไรซับซ้อน เราทำงานให้กับครอบครัวหยุน...” เจี้ยนเฉินยังคงเรียบเฉยและอธิบายข้อตกลงของเขากับครอบครัวหยุนอย่างคร่าว ๆ
“เอเดรียนน่า ข้าพบสิ่งนี้ในแหวนมิติขององค์ชายห้า มันเต็มไปด้วยพลังชีวิตที่ปั่นป่วน ข้าสงสัยว่าสิ่งนี้จะเป็นประโยชน์กับเจ้า” ในตอนนี้ เจี้ยนเฉินเอาลูกปัดสีเขียวที่มีขนาดเท่ากับลูกท้อออกมา
ทันทีที่ลูกปัดปรากฏตัวขึ้นพลังชีวิตที่หนาแน่นก็แทรกซึมเข้าไปรอบ ๆ เพียงแค่สูดลมหายใจ มันก็จะเพียงพอสำหรับผู้คนที่จะได้สัมผัสกับภาพลวงตาว่าพลังชีวิตของพวกเขาเพิ่มขึ้น
ดวงตาของเอเดรียนน่าลุกวาวและนางก็พูดว่า “ นั่นคือแกนดาราชีวิต ก่อนหน้านี้ที่ข้าช่วยองค์ชายห้าก็เพราะพวกเขายินดีมอบแกนดาราชีวิตให้ข้าสำหรับความพยายามของข้า ข้าไม่เคยคิดว่ามันจะแตกต่างจากที่พวกเขาพูดซึ่ง แกนดาราชีวิตควรจะอยู่ในจักรวรรดิของพวกเขา องค์ชายห้ากลับครอบครองมัน”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...