เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2162
สรุปบท ตอนที่ 2162 – การจากไปของวัฏสงสาร: เทพกระบี่มรณะ
ตอน ตอนที่ 2162 – การจากไปของวัฏสงสาร จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2162 – การจากไปของวัฏสงสาร คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2162 – การจากไปของวัฏสงสาร
“ขอบคุณสำหรับคำชม ผู้อาวุโสวัฏสงสาร” อี้ซินพูดอย่างสงบและไร้อารมณ์ หลังจากนั้นนางจ้องมองหมิงตงที่อยู่ใกล้ ๆ สักครู่ก่อนที่จะกวาดตามองผ่านสุดยอดราชาเทพที่นั่นอย่างช้า ๆ นางกล่าวว่า “ผู้อาวุโสวัฏสงสาร ท่านเป็นจอมปราชญ์สูงสุดแห่งโลกอมตะที่มีชื่อเสียง ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของชาวอมตะทุกคน ทีนี้ท่านจะต่อสู้กับผู้เยาว์ในวันนี้ นั่นไม่ใช่การลดระดับสถานะของท่านหรอกหรือ ? ”
อมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารดูเหมือนจะรังเกียจที่จะอธิบาย เขายืนอยู่เหนือเมฆในอากาศพร้อมกับแขนของเขาที่ไพล่หลัง ในขณะที่พลังแห่งการมีอยู่แผ่ออกมาราวกับน้ำท่วม เขาหัวเราะเบา ๆ “ บัดซบ ข้าต้องการดูว่าเจ้าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ในล้มร่างจำแลงของข้าในวันนี้”
ดวงตาของอี้ซินหรี่แคบลงไปทันทีเมื่อนางได้ยิน นางป้องมือคำนับไปที่อมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารอย่างนุ่มนวลและพูดอย่างเย็นชาว่า “หากเป็นเช่นนั้นข้าคงต้องขอล่วงเกิน”
ในขณะนั้นอี้ซินที่ถูกห่อหุ้มด้วยแสงก็กลายเป็นแสงเจิดจ้าบาดตา ตัวตนของนางระเบิดขึ้นทำลายมิติ ฉีกท้องฟ้าและทำให้จักรวาลซีดเซียว ชั้นที่ 9 ทั้งชั้นดูเหมือนจะถูกทำลาย
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่ที่สร้างขึ้นบนชั้นที่ 9 เพราะตัวตนของอี้ซินน่ากลัวเกินไป
พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเป็นวัตถุเทพขั้นสูง มันยากมากที่ถึงแม้จะมีพลังที่น่าอัศจรรย์ของอี้ซิน นางก็ไม่สามารถทำลายพื้นทั้งหมดได้โดยอาศัยพลังสภาวะตัวตนเพียงลำพัง
ในตอนนี้ อี้ซินลงมือแล้ว ร่างของนางลอยขึ้นไปในอากาศอย่างมั่นคง ขณะที่มือที่เรียวยาวของนางกดเบา ๆ ไปทางอมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารจากระยะไกล
ด้วยสิ่งนั้น กฎของจักรวาลก็พลันปรากฏตัวขึ้นและก่อตัวเป็นโซ่ทันที พลังที่คาดไม่ถึงดูเหมือนจะบีบมิติที่อยู่ตรงหน้านางจนทำให้มิติพังทะลายไปสู่ความมืดโดยตรง
มิติที่พังทะลายนั้นแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วพุ่งตรงไปยังอมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารในจังหวะที่ไม่น่าเชื่อ
เจี้ยนเฉินได้เป็นสักขีพยานในการโจมตีของอี้ซินด้วยตัวเองเนื่องจากเขาหลอมรวมกับอมตะเที่ยงแท้วัฏสงสาร ทันใดนั้นเขาก็ตกใจเป็นอย่างมาก
อี้ซินมีพลังมากเกินไป ระดับที่นางยืนอยู่อยู่เหนือกว่าขอบเขตของความเข้าใจและความรู้ของเจี้ยนเฉินโดยสิ้นเชิง เพียงแค่การโจมตีอย่างสบาย ๆ จากกฎของนางที่ปรากฏตัวขึ้น ในโลกก็เต็มไปด้วยความลึกลับไม่รู้จบ พลังอันน่าสะพรึงกลัวเป็นผลให้พื้นที่ของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนพังทะลายโดยตรง
สีหน้าของอมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ดวงตาอันฝ้าฟางของเขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เขาชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้าและพลังของสังสารวัฏก็พุ่งออกมาจากด้านหลังของเขา มันรวมตัวกันเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ 6 หลุม ในขณะที่แผ่นจานวัฏสงสารเหนือหัวได้ส่งพลังแห่งวัฏสงสารพุ่งออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
อมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารได้ต่อสู้อย่างรุนแรงกับอี้ซินในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน พลังงานปะทะกับพลังงาน ในขณะที่กฎปะทะกันกับกฎ ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหวและทำให้พื้นที่ของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนพังทลายลงมา ท้องฟ้าได้ถูกทำลายไปแล้วได้กลายไปเป็นความมืด ในขณะที่พื้นดินก็ได้หายไปเช่นกันกลายเป็นหลุมลึก พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนทั่วทั้งวังเกือบจะถูกแทงทะลุ
นี่เป็นรูปแบบหนึ่งของการสื่อสารทางจิต ดังนั้นแม้กระทั่งอี้ซินที่อยู่ใกล้ที่สุด นางก็ไม่สามารถตรวจจับเสียงนี้ได้
“ มีอีกเรื่องที่เจ้าต้องจำไว้ อย่าปล่อยให้แร่ไพไรต์บนชั้น 8 ตกไปอยู่ในมือของผู้คนจากโลกแห่งเซียน แม้ว่ามันจะเป็นเพียงวัสดุระดับเทพขั้นสูง แต่มันเป็นวัสดุสำคัญที่จะสร้างอาวุธขั้นสูงสุด อาวุธชนิดนี้ไม่ได้มาจากวัฏสงสารนี้ มันสามารถตรวจสอบย้อนกลับไปที่วัฏสงสารก่อนหน้าหรือแม้กระทั่งวัฏสงสารเก่ากว่านั้น พลังของมันไม่สามารถจินตนาการได้โดยผู้เชี่ยวชาญของวัฏสงสารนี้ เมื่อมันถูกหลอมสร้างขึ้น โลกอมตะและโลกปีศาจจะเผชิญกับหายนะ”
“ในอดีต ข้าเดินทางไปยังโลกแห่งเซียนเพียงคนเดียวและทำลายลัทธิเต๋าแห่งเนปจูน เพียงเพราะแร่ไพไรต์ทั้งหมดอยู่ในความครอบครองของพวกเขา แม้แต่ร่างจำแลงที่ข้าทิ้งไว้ที่นี่ก็มีไว้สำหรับแร่ไพไรต์เป็นหลัก การใช้กรรมเพื่อปลูกเมล็ดปีศาจในตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังของเหล่าสุดยอดราชาเทพก็เป็นเพียงเหตุผลรองเท่านั้น”
“เดิมทีข้าต้องการปลูกฝังเมล็ดปีศาจในตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังสุดยอดราชาเทพเหล่านี้ผ่านทางกรรมของพวกเขา ก่อนที่จะหาวิธีที่จะทำลายแร่ไพไรต์หรือนำมันออกไปโดยตรง อย่างไรก็ตาม ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อข้ารบกวนความลับแห่งสวรรค์เพื่อป้องกันไม่ให้จอมปราชญ์สูงสุดแห่งโลกแห่งเซียนมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดของโลกแห่งเซียนยังคงมาถึงอย่างรวดเร็ว ทำให้ข้าไม่มีเวลาทำเรื่องเหล่านี้ให้สำเร็จ ดังนั้นข้าได้แต่ฝากเรื่องที่ไม่เสร็จสมบูรณ์เหล่านี้ให้กับเจ้าเท่านั้น”
“ในเทือกเขาเนปจูนมีคนและวิญญาณที่อาศัยอยู่ในค่ายกล เจ้ามีกระแสกรรมที่เชื่อมโยงกับพวกเขา ดังนั้นเจ้าควรรู้เกี่ยวกับพวกเขา หากเจ้าไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ เจ้าต้องหาวิธีฆ่าพวกเขาเมื่อพวกเขาออกจากภูเขาเนปจูน หากพวกเขาตายไป แม้ว่าแร่ไพไรต์จะอยู่ในมือของผู้คนจากโลกแห่งเซียน มันจะเป็นเพียงวัตถุที่น่าประทับใจ เจ้าจะสามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมของโลกอมตะที่ต้องเผชิญหน้ากับอาวุธที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้…”
เมื่ออมตะเที่ยงแท้วัฏสงสารกล่าวเช่นนั้น เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ทันทีว่าวิญญาณของเขาสั่นรัวเล็กน้อย โลกรอบตัวเขาปั่นป่วนในขณะที่เขาขาดการติดต่อโดยตรงกับเศษวิญญาณของเขา
เศษวิญญาณของเขาแตกสลายไปพร้อมกับร่างจำแลงของอมตะเที่ยงแท้วัฏสงสาร
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...