เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2183

ตอนที่​ 2183 : แก่น​เลือด​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​

“วิถี​ดั้งเดิม​ ? ผู้อาวุโส​ พลัง​ก่อนหน้านี้​คือ​วิถี​ดั้งเดิม​หรือ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​ถามด้วย​ความสงสัย​

“ถูกต้อง​ มัน​คือ​วิถี​ดั้งเดิม​ วิถี​ดั้งเดิม​นั้น​ล้ำค่า​อย่าง​มาก​ใน​โลก​เซียน​ มัน​ล้ำค่า​จน​แม้แต่​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ก็​ยอม​หลั่งเลือด​เพื่อ​มัน​ นี่​เพราะ​วิถี​ดั้งเดิม​นี้​มาตอนที่​จักรพรรดิ​ของ​โลก​ที่​ทำความเข้าใจ​จนถึง​ขีดจำกัด​และ​จากไป​ตอนที่​ทำสมาธิ​ วิถี​ดั้งเดิม​ได้​อัด​แน่น​ขึ้น​มาจาก​การบ่ม​เพาะ​ของ​เขา​ มัน​คือ​การ​ตกผลึก​ของ​กฎ​ มีแค่​พวก​ที่​ยัง​ไม่ถึงระดับ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ที่​ได้​รับประโยชน์​อย่าง​มาก​ตอนที่​ดูดซับ​วิถี​ดั้งเดิม​นี่​”

“มัน​มี 2 ทาง​ที่​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​จะตาย​ หนึ่ง​คือ​ตาย​ใน​การต่อสู้​กับ​พวก​ระดับ​เดียวกัน​ จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ทุกคน​ที่​จากไป​แบบนี้​จะไม่ได้​ทิ้ง​วิถี​ดั้งเดิม​เอาไว้​ อี​กอ​ทาง​คือ​การ​จากไป​ตอนที่​ทำสมาธิ​เหมือนกับ​หมาป่า​นภา​โบราณ​ซึ่งพวก​มัน​ได้​หาย​ไป​จาก​โลก​นี้​”

“มีแค่​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ที่​จากไป​ตอนที่​ทำสมาธิ​อย่าง​หมาป่า​นภา​โบราณ​ที่จะ​ทิ้ง​วิถี​ดั้งเดิม​เอาไว้​” หญิง​ชรา​บอก​กับ​เจี้ยนเฉิน ​ จากนั้น​นาง​ก็​มอง​ไป​ที่​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ตา​ที่​เป็นประกาย​ “เจ้าเข้าใจ​หรือไม่​ว่า​วิถี​ดั้งเดิม​นั้น​ล้ำค่า​แค่​ไหน​ ? ”

“ดังนั้น​นี่​คือ​ที่มา​ของ​วิถี​ดั้งเดิม​” เจี้ยนเฉิน​ตะลึง​ เขา​มอง​ไป​ยัง​ประตู​หิน​ด้วย​ความรู้สึก​ซับซ้อน​และ​พูด​ขึ้น​ว่า​ “ข้า​คิดไม่ถึง​นี่​คือ​ที่​ซึ่งหมาป่า​นภา​โบราณ​จากไป​”

เจี้ยนเฉิน​ถอนหายใจ​ออกมา​ เขา​โค้ง​ให้​กับ​ประตู​หิน​ด้วย​ความเคารพ​ จากนั้น​เขา​ก็​เดิน​เข้า​ไปหา​ประตู​

หลังจากที่​ก้าว​มาถึงประตู​ เจี้ยนเฉิน​ก็​รู้สึก​เหมือน​เขา​ได้​ออกจาก​โลก​เซียน​และ​มายัง​มิติ​ย่อย​ เขา​รู้​ว่า​ประตู​หิน​นี้​เหมือนกับ​อุโมงค์​ผ่าน​มิติ​ ตอนที่​เขา​ก้าว​เข้าไป​ เขา​ก็ได้​เข้า​มายัง​โลก​จิ๋ว​

เจี้ยนเฉิน​ทำการ​ตรวจสอบ​ดู​รอบ​ ๆ และ​พบ​ว่า​โลก​จิ๋ว​นี้​ไม่ได้​ใหญ่​มาก​นัก​ มัน​ค่อนข้าง​ว่างเปล่า​ นอกจาก​กระท่อม​ไม้เล็ก​ ๆ ที่​ห่อหุ้ม​ด้วย​ม่าน​พลัง​ที่​ปลาย​โลก​แล้ว​ มัน​ก็​มีแค่​หยด​เลือด​หยด​เดียว​ที่​ลอย​อยู่​ใจกลาง​โลก​

เลือด​นี้​มีขนาด​เท่ากับ​นิ้วโป้ง​ มัน​ลอย​อยู่​นิ่ง​ราวกับ​เป็น​ทับทิม​

ตอนที่​เจี้ยนเฉิน​มองดู​หยด​เลือด​นั้น​ ความคิด​เขา​ก็​สั่น​ไหว​พร้อมกับ​ตา​ที่​หรี่​ลง​

นี่​เพราะ​เขา​รู้สึก​ได้​ถึงพลังงาน​อัน​มหาศาล​จาก​หยด​เลือด​นั่น​ หยด​เลือด​ที่​ดูไม่ได้​โดดเด่น​อะไร​กลับ​มีพลัง​มหาศาล​

“นี่​น่าจะเป็น​แก่น​เลือด​ของ​หมาป่า​นภา​โบราณ​ มีแค่​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ จักรพรรดิ​ของ​โลก​ที่​เป็นหนึ่งเดียว​กับ​กฎ​ที่​ทิ้ง​แก่น​เลือด​ที่​แข็งแกร่ง​แบบนี้​เอาไว้​ได้​” หญิง​ชรา​และ​ไค​ยะ​ก็​เดิน​ตามมา​ด้วย​ หญิง​ชรา​มอง​ไป​ที่​หยด​เลือด​ด้วย​สีหน้า​เคร่งเครียด​และ​พูด​ขึ้น​มาว่า​ “พลังงาน​ใน​เลือด​นี้​เพียง​พอที่จะ​ทำให้​ข้า​กลัว​ หาก​มัน​ปะทุ​ออกมา​ แม้แต่​ขั้น​บรรพกาล​สูงสุด​ก็​อาจจะ​ไม่รอด​ ระวัง​ไว้​ด้วย​ อย่า​แตะต้อง​หยด​เลือด​นั่น​”

แต่​ก่อนที่​หญิง​ชรา​จะพูด​จบ​ หยด​เลือด​ที่​น่ากลัว​กลับ​สั่น​ไหว​เบา​ ๆ หลังจากนั้น​ภายใต้​สายตา​ตกตะลึง​ของ​หญิง​ชรา​ หยด​เลือด​ก็​เหมือน​รับรู้​ได้​ถึงพลัง​สายเลือด​จาก​ตัว​ของ​เจี้ยนเฉิน​ได้​

ทุกคน​ต่าง​ก็​หรี่ตา​ลง​เมื่อ​เห็น​แบบ​นั้น​ ใจของ​พวกเขา​เต้น​รัว​ไม่อาจจะ​ควบคุม​ได้​ และ​รู้สึก​ทั้ง​กลัว​และ​อึดอัด​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ