ตอนที่ 2187 : ค่าหัว
สายตาของเจี้ยนเฉินสะท้อนความเย็นชาออกมาเมื่อได้ยินเรื่องลัทธิปีศาจชั้นฟ้าอีกครั้ง
เขาจำได้ดีว่าเขากับไคยะโดนล่าโดยหนึ่งในรองหัวหน้าห้วยอันบนที่ราบเมฆายังไง เขาจำได้ทุกตอนตอนที่เขาหนีอย่างสิ้นหวังไปยังจักรวรรดินิรันดร์ตะวันโลหิต
ตอนนั้นเขาเป็นแค่จอมเทพ การรับมือกับห้วยอันที่อยู่ขอบเขตตั้งต้นนั้นทำให้เขาตกอยู่ในสภาพสิ้นหวัง หากไม่ใช่เพราะราชาศักดิ์สิทธิ์ที่ยื้อห้วยอันเอาไว้สักพัก เขาอาจจะหนีไปยังจักรวรรดินิรันดร์ตะวันโลหิตไม่ได้ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น แต่ห้วยอันก็ยังไล่ตามเขาไปถึงเมืองหลวงของจักรวรรดินิรันดร์ตะวันโลหิต หากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นจากจักรวรรดินิรันดร์ตะวันโลหิตไม่ได้เข้ามายุ่งและหยุดห้วยอันเอาไว้ เจี้ยนเฉินกับไคยะอาจจะไม่สามารถขึ้นยานอวกาศและออกจากที่ราบเมฆ
บอกได้ว่าพวกเขาต้องฝืนใจออกมา พวกเขาโดนบังคับโดยรองหัวหน้าของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า เจี้ยนเฉินไม่มีโอกาสที่จะได้บอกลาคนตระกูลเทียนหยวนด้วยซ้ำ
เป็นธรรมดาที่เขาจะแค้นเคืองห้วยอันอย่างมาก
“ ข้าสงสัยว่าข้าจะฆ่าห้วยอันได้หรือไม่เมื่อร่างบรรพกาลขึ้นมาถึงขั้นที่ 13” เจี้ยนเฉินคิด เขาอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น เขาอยากที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองโดยเร็ว
“ผู้อาวุโสซูหราน ข้าต้องการอยู่ที่ดาวเคราะห์เทียนหมิงต่อไปสักพัก ข้าจำเป็นต้องเก็บตัวและเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง ข้าไม่คิดจะออกจากที่นั่นจนกว่าจะทะลวงผ่านได้” เจี้ยนเฉินตัดสินใจและบอกกับซูหราน
ซูหรานคิดตามและพยักหน้า “งั้นก็ได้ ข้าเองก็ต้องการเวลาหรับการบ่มเพาะเช่นกัน แม้ว่าข้าจะฟื้นฟูบาดแผลขึ้นมาแล้วแต่ข้าก็ยังต้องการเวลาในการฟื้นฟูการบ่มเพาะที่เสียไปเพื่อที่ข้าจะได้กลับสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง”
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ได้ลงไปยังดาวเคราะห์เทียนหมิงด้วยกัน พวกเขากำลังจะหาเมืองเพื่อพักชั่วคราว แต่ตอนที่ผ่านอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็พบกับสนามรบไกลออกไปที่ซึ่งมีควันลอยออกมาอยู่ทั่วทุกที่ กองทัพที่ประกอบด้วยพวกขอบเขตดั้งเดิมและพวกขอบเขตเทพหลายคนเข้าต่อสู้กันเอาเป็นเอาตาย นำไปสู่การหลั่งเลือดจนก่อแม่น้ำเลือดขึ้นมาได้
ในท้องฟ้านั้นมีพลังงานอันแข็งแกร่งก่อตัวเป็นพายุพัดกระจายออกมา ราชาเทพหลายสิบคนกำลังต่อสู้กันอยู่
“นั่นลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ! ” เมื่อเห็นกลิ่นอายปีศาจกินพื้นที่ครึ่งหนึ่งของท้องฟ้า เจี้ยนเฉินก็บอกได้ทันทีว่ามันเป็นของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า เขาเองก็เคยรับรู้อะไรแบบนี้มาก่อน
ตอนที่มองดูทหารที่ตายอยู่ในสนามรบ เจี้ยนเฉินก็เงียบไป เขารู้สึกเศร้ากับการตายของพวกนี้จากก้นบึ้งหัวใจ เขารู้แล้วว่าลัทธิปีศาจชั้นฟ้าก่อสงครามอย่างต่อเนื่องนั้นไม่ใช่เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง มันคือการเก็บแก่นเลือดและพลังวิญญาณของผู้บ่มเพาะที่ตายไปในสนามรบ หลังจากนั้นพวกนั้นก็จะควบรวมเป็นลูกประคำเลือดและลูกประคำวิญญาณขึ้นมาผ่านค่ายกลที่แข็งแกร่ง
หลังจากที่ถอนหายใจออกมาแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้อยู่ที่นั่นต่อนานนัก เขาได้เดินทางออกไปต่อ
ไม่นานพวกเขราก็มาหยุดที่เมืองหลวงของจักรวรรดิโบราณที่ชื่อ ‘พันใบไม้’
“ไม่ใช่แค่มีค่ายกลที่แข็งแกร่งปกป้องเมืองนี้ แต่พลังงานดั้งเดิมที่นี่ก็หนาแน่นกว่าด้านนอกหลายเท่า อยู่ที่นี่กันก่อน” ซูหรานมองไปยังเมืองตรงหน้าและบอกกับเจี้ยนเฉินและไคยะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...