เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 224

ตอนที่ 224: ทำลายล้างตระกูลเทียนซ่ง (5)

แขนที่ถือกระบี่ของเจี้ยนเฉินพุ่งไปยังเทียนซ่งหลี ปราณจำนวนมากไหลรอบกระบี่วายุโปรย

เมื่อต้องต่อสู้กับปราณที่แข็งแกร่ง เทียนซ่งหลีจึงไม่สนใจที่จะหลบเลี่ยง แต่เขาใช้พลังธาตุรวมเข้าไปในขวานเพื่อปกป้องตัวเอง

ในขณะที่เจี้ยนเฉินใช้ปราณกระบี่เฉือนลง ร่างของเขาก็ส่ายเมื่อกระบี่ของเขาได้รับผลกระทบ หลังจากนั้นร่างของเจี้ยนเฉินก็หายวับออกไปจากสายตาแล้วปรากฏขึ้นอีกครั้งข้างหลังเขา

“เจ้ารนหาที่ตาย ! ” เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินพุ่งเข้าใส่เขาจากด้านหลัง ขวานของเทียนซ่งหลีก็ระเบิดพลังเซียนออกมา เขาเหวี่ยงมันออกไป

คราวนี้เจี้ยนเฉินไม่สนใจที่จะโต้กลับและตัดสินใจหลบขวาน ในเวลาเดียวกันกระบี่วายุโปรยของเขาก็กลายเป็นแสงสีเงินในขณะที่มันพุ่งไปที่ลำคอของเทียนซ่งหลี

กระบี่ของเขาเร็วกว่าขวานของเทียนซ่งหลี เมื่อถึงเวลาที่เทียนซ่งหลีตั้งตัว กระบี่วายุโปรยก็เข้ามาใกล้คอของเขาแล้ว

แม้ว่าการต่อสู้ครั้งล่าสุดของเขากับเทียนซ่งหลีนั้นเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ความแข็งแกร่งไม่ใช่จุดแข็งของเขา อันที่จริงเจี้ยนเฉินพึ่งพาความเร็วดุจสายฟ้าจนคู่ต่อสู้ไม่สามารถตอบโต้ได้ทันเวลา

“ช่างเป็นกระบี่ที่รวดเร็วจริง ๆ !” เทียนซ่งหลีพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ อย่างไรก็ตามเขาเป็นทหารมากประสบการณ์ซึ่งผ่านการสู้รบหลายร้อยครั้ง เขารีบใช้พลังเซียนจำนวนมหาศาลมาห่อหุ้มร่างกายของเขา

เมื่อถึงเวลาที่กระบี่วายุโปรยของเจี้ยนเฉินได้โจมตีเทียนซ่งหลี พลังเซียนธาตุดินของเขาได้ก่อตัวขึ้นรอบตัวเขาอย่างเต็มเปี่ยมเหมือนเกราะป้องกัน กระบี่สั่นสะเทือนจากแรงกระแทกเล็กน้อยก่อนที่จะหยุด ในช่วงเวลาต่อมาปราณกระบี่วายุโปรยยิงไปข้างหน้าและเจาะทะลุการป้องกันของพลังเซียนธาตุดินและไปยังลำคอของเทียนซ่งหลี

เนื่องจากมันยังมีช่องว่างของช่วงเวลาเสี้ยววินาที เทียนซ่งหลีจึงสามารถถอยกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนที่จะกระแทกขวานของเขาลงบนกระบี่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาหมุนข้อมือ กระบี่วายุโปรยก็พุ่งออกมาอีก 3 ครั้งทันที จังหวะกระบี่แต่ละครั้งได้แทงไปยังตำแหน่งเดียวกันขวานอย่างแม่นยำ เมื่อทั้งสามจังหวะซ้อนทับกัน มันทำให้ขวานรบถูกผลักไปข้างหลังเพราะแรงทวีคูณ

เทียนซ่งหลีจับขวานด้วยมือทั้งสองอย่างตกตะลึง เมื่อเจี้ยนเฉินโจมตีขวานไป 3 ครั้ง พลังที่อยู่เบื้องหลังนั้นก็แข็งแกร่งพอที่การสั่นสะเทือนจะทำให้แขนของเขาเป็นด้านชาไปชั่วขณะ

“คนที่อยู่ตรงหน้าข้าใช่คนเดียวกันกับเจี้ยนเฉินเมื่อปีที่แล้วหรือไม่ ? ” เทียนซ่งหลีถามตัวเอง เขาพัฒนาขึ้นมากเกินไปในปีเดียวจนแทบไม่น่าเชื่อ

ช่วงเวลาที่เทียนซ่งหลีกำลังคิดเช่นนั้น แสงสีขาวก็พุ่งเข้าหาเขาอีกครั้ง เมื่อถึงเวลาที่เทียนซ่งหลีรู้สึกตัว กระบี่ก็เข้ามาใกล้คอของเขาอีกครั้งและได้เริ่มตัดมัน กระบี่ดึงความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาขณะที่เลือดหยดลงมาที่คอ

ในช่วงนี้ระหว่างความเป็นกับความตาย เทียนซ่งหลีมีใบหน้าที่ตื่นตระหนกในขณะที่เขาหันหน้าหนีทันทีเพื่อไม่ให้กระบี่แทงทะลุคอของเขา

“วูช ! “