ตอนที่ 2240: มีเพียงต้องยอมแพ้เท่านั้น ?
ตูม !
ในตอนนี้ที่เกิดเสียงดังออกมาจากสังเวียน โล่พลังของเหวินเฉิงได้แตกสลายลงในที่สุด ภายใต้พิรุณธาตุแสงของเจี้ยนเฉินที่กำลังกลับมาหาเขา พลังสะท้อนทำให้เหวินเฉิงต้องถอยหลังต่อไป
“เจ้าจริง ๆ แล้ว….เจ้าจริง ๆ แล้ว…” เหวินเฉิงมีใบหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ เขาชี้ไปที่เจี้ยนเฉินซึ่งทำให้เขาพูดไม่ออก
เขาวุ่นอยู่กับการควบคุมให้พิรุณธาตุแสงของเขาเข้าปะทะกับพลังของเจียงหยางที่มีแกนวิญญาณหนึ่ง
สีเท่านั้น จากนั้นพิรุณธาตุแสงที่เขาใช้ก็ถูกดันกลับทันที มีอะไรที่สมเหตุสมผลอีกหรือไม่ ? ”
อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่ได้รอนานหลังจากที่ทำลายโล่ของเหวินเฉิง เขาเข้าหาเหวินเฉิงอย่างรวดเร็วและเหวี่ยงกระบี่ธาตุแสงเข้าไปหาเหวินเฉิง
สีหน้าของเหวินเฉิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย การตอบสนองของเจี้ยนเฉินนั้นเร็วเกินไปและการโจมตีของเขาก็รวดเร็วอย่างมาก มันสายเกินไปแล้วที่เขาจะใช้ทักษะธาตุแสงเพื่อป้องกันกระบี่ธาตุแสงที่เข้ามาหาเขา ทันใดนั้นเขาก็ควบพลังจนเกิดปีกธาตุแสงเพื่อหลบหนี
ประสบการณ์การต่อสู้ของเขานั้นมีไม่มากเท่าเจี้ยนเฉิน ด้วยความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เขาสูญเสียความได้เปรียบตั้งแต่แรกไปทั้งหมดและถูกบังคับให้อยู่ในตำแหน่งที่ต้องตอบโต้ทุกครั้งที่เจี้ยนเฉินโจมตีเข้ามา
เจี้ยนเฉินใช้ประประโยชน์จากสถานการณ์นี้และเข้าใกล้เหวินเฉิงขึ้นเรื่อย ๆ เขาแทงด้วยกระบี่ธาตุแสงอย่างไร้ความปราณีไปที่หน้าอกของเหวินเฉิงในพริบตา
สีหน้าของเหวินเฉิงเปลี่ยนไปอย่างมาก แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์ในการต่อสู้มาก่อน แต่เขาก็ไม่เคยมีปัญหาในการต่อสู้ ภายใต้การโจมตีของเจี้ยนเฉินทำให้เขาสับสนอย่างมาก ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดอย่างนี้ทำให้เขาไปไม่สุดและพยายามที่จะหลีกเลี่ยงกระบี่ธาตุแสงจนห่างไปเพียงเส้นผม
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น ความยาวของการฟันนี้ก็ทำให้เสื้อคลุมสีขาวของเขาเต็มไปด้วยฝุ่นเช่นกัน
ยืนหยัดด้วยเท้า ใบหน้าของเหวินเฉิงก็เต็มไปด้วยความโกรธ เขาโมโหอย่างมาก ด้วยการเผชิญหน้ากับเหตุการณ์เช่นนี้ เขาได้สูญเสียศักดิ์ศรีทั้งหมดของเขาไป เขาไม่อาจเผชิญหน้ากับใครได้อีกในโถงเซียนธาตุแสง
“เจียงหยาง ข้าสาบานว่าข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจกับสิ่งที่เจ้าได้ทำลงไป” เหวินเฉิงตะโกนออกมา นอกจากนี้เขายังควบรวมกระบี่ธาตุแสงและฟันไปที่เจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว
ความเร็วของกระบี่ธาตุแสงนั้นเร็วที่สุดเท่าที่เหวินเฉิงจะทำได้แล้ว เขามั่นใจว่าแม้แต่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่มีแกนวิญญาณสามสีก็ไม่อาจหลบการโจมตีครั้งนี้ของเขาได้
อย่างไรก็ตามมันช้าในสายตาของเจี้ยนเฉิน เขาไม่ได้เลือกที่จะหลบในครั้งนี้ กลับกัน เขาตั้งใจรับและใช้ตัวกระแทกทันที
และในตอนที่กระบี่ธาตุแสงกำลังฟันมาทางเขา เขาก็ควบคุมพลังบรรพกาลภายในตัวของเขาอย่างลับ ๆ และให้พลังบรรพกาลแผ่ออกมาอย่างตั้งใจ
ทำให้แม้ว่ากระบี่ธาตุแสงของเหวินเฉิงจะสร้างบาดแผลให้กับเจี้ยนเฉิน พลังบรรพกาลก็สามารถทะลวงเขากลับไปได้เช่นกัน
สำหรับเจี้ยนเฉิน เขาไม่สนใจบาดแผลเลย มันห่อหุ้มด้วยพลังเซียนธาตุแสง เขาแทงไปที่เหวินเฉิงด้วยกระบี่ธาตุแสงของเขา
“อ้ากก ! ” เหวินเฉิงไม่เคยรู้สึกเจ็บเท่านี้มาก่อน ทันใดนั้นเขาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เขารีบหนีให้พ้นจากเจี้ยนเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...