ตอนที่ 2249: พลังของฝ่ามือที่โจมตีเข้ามา – ตอนที่ต้องอ่านของ เทพกระบี่มรณะ
ตอนนี้ของ เทพกระบี่มรณะ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 2249: พลังของฝ่ามือที่โจมตีเข้ามา จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 2249: พลังของฝ่ามือที่โจมตีเข้ามา
ชายชรา 2 คนปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ข้าง ๆ ปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้เหนือวังหลวงของจักรวรรดิเทียน
ทั้งสามคนเป็นรากฐานของจักรวรรดิเทียนเป็นทั้งเสาหลักและการสนับสนุน และยังเป็นเหตุผลเดียวกันว่าทำไมจักรวรรดิเทียนถึงได้เป็นจักรวรรดินิรันดร์
อย่างไรก็ตามชายชราทั้งสองนั้นค่อนข้างอ่อนแอกว่าปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้ พวกเขาเป็นแค่เพียงอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 1 และชั้นสวรรค์ที่ 2 เท่านั้น
“กลิ่นอายปีศาจที่น่าทึ่งอะไรเช่นนี้ เขาเป็นใคร ? ”
“ขะ-ขะ-เขาเป็นหัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดของลัทธิปีศาจชั้นฟ้างั้นหรือ ? ”
ชายชราทั้งสองต่างก็มองดูท้องฟ้าด้วยความตกใจ พวกเขาจริงจังอย่างมาก
แม้ว่าพวกเขาจะมีการบ่มเพาะที่น่ากลัวและใกล้เคียงกับตัวตนที่สูงส่งในที่ราบเมฆา แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกกดดันกับกลิ่นอายปีศาจ
“หัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดของลัทธิปีศาจชั้นฟ้างั้นหรือ ? ” ปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้พึมพำ จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “ท้ายที่สุดเขาก็ปรากฏตัว ข้ารอเขามาระยะหนึ่งแล้ว วันนี้ข้าอยากจะรู้ว่าหัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดที่สังหารผู้นำดาวเคราะห์เทียนหมิงและยังกล้าพอที่จะต่อสู้กับผู้อาวุโสประจำโถงของเผ่าเทพนั้นทรงพลังตามที่ข่าวได้ลือออกมาหรือไม่ ฮิฮิ ข้าหวังว่าเขาจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง”
อัครสูงสุดทั้งสองของจักรวรรดิเทียนทั้งคู่ต่างก็หยุดกังวลเมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนี้ หนึ่งในนั้นพูดอย่างโหดร้ายว่า “ปีศาจสวรรค์ มันขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วว่าจะกำจัดหัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้หรือไม่”
ปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้พยักหน้า ในเวลาเดียวกันพลังแห่งการมีอยู่ที่แผ่ออกจากเขาก็เริ่มเพิ่มขึ้น กลิ่นอายปีศาจลอยอบอวนรอบ ๆ ตัวของเขา เขาเย้ยหยัน “ข้าจะไปทดสอบหัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดของลิทธิปีศาจชั้นฟ้า ระวังตัวและป้องกันการโจมตีใด ๆ ที่อาจจะมาจากยอดเขาเทียนซานในช่วงเวลานี้”
จากนั้นปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้ก็พุ่งตัวออกไปยังที่ที่กลิ่นอายปีศาจพลุ่งพล่าน เขาบินเข้าไปยังก้อนเมฆขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่เต็มที่ราบเมฆา
ในเวลาเดียวกันความแข็งแกร่งของปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้ที่อยู่ในขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 4 ก็ปรากฏขึ้น พลังงานรอบ ๆ ถูกควบแน่นทำให้เกิดมิติพังทลาย พลังแห่งการมีอยู่ของเขานั้นทรงพลังมากเสียจนแทบทำให้ผืนดินด้านล่างต้องจมลงอย่างต่อเนื่อง
จักรวรรดิเทียนได้เปิดใช้งานค่ายกลอย่างเต็มที่ ม่านพลังก่อตัวโอบล้อมทั้งดินแดนของจักรวรรดิเทียน
ภายในยังมีค่ายกลที่สองและที่สาม
ค่ายกลที่สองโอบล้อมเมืองหลวงขนากใหญ่ของจักรวรรดิเทียนทอดยาวไปกว่าหนึ่งล้านกิโลเมตร ในขณะที่ค่ายกลที่สามล้อมรอบวังหลวง
ค่ายกลที่สามนั้นมีพลังมากกว่าทุกอัน มันใช้อัครสูงสุดทุกคนในการเปิดใช้งานค่ายกลในจักรวรรดิเทียน ดังนั้นพลังป้องกันของมันจึงน่าตกตะลึงมาก
“ปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้ปะทะกับหัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดจากลัทธิปีศาจชั้นฟ้า…”
ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดรวมตัวกันข้างนอกเผ่าเทพที่ร่วงหล่นในภาคเหนือและจ้องมองไปที่ท้องฟ้าสีดำ พวกเขาทั้งหมดจับจ้องไปยังทิศทางภาคกลาง
พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดของที่ราบเมฆา แม้ว่าจะมีระยะห่างที่ไหลมากระหว่างที่ราบทั้งสอง แต่พวกเขาก็ยังสามารถเห็นค่ายกลป้องกันของจักรวรรดิเทียนได้อย่างง่ายดายด้วยการรับรู้ทางวิญญาณของพวกเขา
ในเวลาเดียวกัน หมิงตงก็ลอยอยู่ในอากาศภายใต้การคุ้มครองของลุงหมิง ขณะที่เขาจ้องมองไปยังทิศทางของภาคกลาง
ข้างหมิงตง จักรพรรดินีและบรรพชนจักรพรรดิทั้งสองยืนอยู่ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว พวกเขาทั้งสามคนจ้องมองไปยังก้อนเมฆปีศาจ ขณะที่หัวใจของพวกเขาสั่นเทา
ทันใดนั้น เมฆมหึมาบนท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนอย่างรุนแรง มือขนาดใหญ่ที่ย่อมาจากกลิ่นอายปีศาจก็ยื่นออกมาจากก้อนเมฆ
มือนั้นเป็นของมนุษย์อย่างแท้จริง มันยาว 1 ล้านกิโลเมตรทำให้ดูเหมือนทวีปเล็ก ๆ มันหุ้มเมืองหลวงของจักรวรรดิเทียนทั้งหมด
สิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้รับอันตรายทั้งสองนั้นก็เป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะพวกเขาคือเสี่ยวจินและเสี่ยวหลิงที่ถูกปีศาจสวรรค์เที่ยงแท้ขังเอาไว้
ปัจจุบันเสี่ยวหลิงและเสี่ยวจินได้ลอยอยู่บนอากาศด้วยการห่อหุ้มของกลิ่นอายปีศาจ ด้านล่างพวกเขาไม่เหลือผืนดินเลย มีแต่หลุมลึกที่เกิดจากการโจมตี
ที่อยู่ตอนนี้มันต่ำกว่าระดับพื้นดินมากนัก
เสี่ยวจินที่กำลังถูกกลิ่นอายปีศาจห่อหุ้มเต็มไปด้วยความตกใจ เขากลายเป็นเหมือนคนโง่งม
“กะ-กะ-เกิดอะไรขึ้น ? ” เสี่ยวจินงุนงงอย่างสมบูรณ์ เมื่อเขามองไปที่หลุมลึก
อย่างไรก็ตามเสี่ยวหลิงไม่ได้รู้สึกเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น นางสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ที่คุ้นเคยอย่างมาก ทำให้ความทรงจำของนางล่องลอย ดวงตาของนางแดงและมีน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ นางมองไปรอบ ๆ ในความมืดอย่างไร้ประโยชน์และสะอื้น “นายท่าน ท่านอยู่ไหน ? เสี่ยวหลิงรู้ว่าท่านอยู่ที่นี่แล้ว ท่านอยู่ที่ไหน ? เสี่ยวหลิงกลัว อย่าทิ้งเสี่ยวหลิง….”
ราวกับเด็กน้อยที่หลงทาง เสี่ยวหลิงร้องไห้เสียงดัง นางร้องออกมาอย่างเจ็บปวดและรู้สึกได้ถึงความโหยหา
“เสี่ยวหลิงไม่ต้องกลัว นายท่านกำลังจะพาเจ้ากลับมา ตั้งแต่วันนี้ไป จะไม่มีใครสามารถทำร้ายเจ้าได้อีกต่อไป” ในเวลานี้เสียงที่อ่อนโยนดังขึ้น ชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมสีดำคนหนึ่งปรากฏตัวอย่างเงียบ ๆ ต่อหน้าเสี่ยวหลิง
ไม่มีใครรู้ว่าเขาปรากฏตัวอยู่ที่นั่น มันเหมือนกับว่าเขาอยู่ที่นั่นตลอดเวลา หลอมรวมกับกลิ่นอายปีศาจรอบ ๆ ข้าง ไม่มีใครพบร่องรอยของเขาเลย
อย่างไรก็ตามเมื่อเขามองไปที่เสี่ยวหลิง มันก็เต็มไปด้วยความรักราวกับพ่อมองลูกสาวของเขา พร้อมกับความเจ็บปวดลึก ๆ ซ่อนอยู่
เสี่ยวหลิงร้องไห้ออกมาอย่างดังเมื่อนางเห็นชายวัยกลางคน นางโผเข้ากอดเขาทันทีและร้องไห้เสียงดัง น้ำตาของนางไหลลงมาราวกับสายฝนเพื่อเป็นการระบายความยากลำบากทั้งหมดที่นางพบเจอและสะสมมาตลอดหลายปี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...