เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2272

ตอนที่​ 2272 – ซากศพ​ของ​สัตว์​อสูร​โบราณ​

เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​รีบ​ออกจาก​ค่าย​กล​ซ่อนเร้น​ กลับกัน​ เขา​กลั้นหายใจ​และ​ปกปิด​ตัวตน​ของ​เขา​ซ่อนตัว​อยู่​ที่นั่น​อย่าง​ระมัดระวัง​และ​เฝ้าสังเกต​สถานการณ์​ที่​ก้น​บึง​น้ำ​

ภายใต้​การ​คุ้มครอง​ของ​ค่าย​กล​ซ่อนเร้น​ตาม​ธรรมชาติ​ เขา​รอ​อย่าง​เงียบ ๆ​ จนกว่า​โคลน​ที่​ฟุ้งกระจาย​ที่อยู่​ด้านล่าง​ของ​บึง​จะค่อย ๆ​ ตกตะกอน​ลง​ จากนั้น​เขา​ก็​รู้สึก​โล่งใจ​

เขา​รู้​ว่า​เจ้าของ​ประสาทสัมผัส​อัน​ทรงพลัง​ของ​วิญญาณ​ไม่พบ​สิ่งใด​เลย​ ไม่อย่างนั้น​สิ่งที่​พุ่ง​เข้าไป​จะไม่เรียบง่าย​เหมือน​ดั่ง​เช่น​การรับรู้​ของ​วิญญาณ​ แต่​มัน​จะเป็นตัว​ของ​พวกเขา​

“การรับรู้​ของ​วิญญาณ​ดูเหมือน​จะล้มเหลว​ใน​การ​ค้นพบ​กอง​ผง​ที่​ข้า​ทิ้ง​ไว้​ที่นั่น​ หาก​ค้นพบ​ผง​ พวกเขา​จะรู้​อย่าง​แน่นอน​ว่า​มีคน​อยู่​ที่นี่​ หาก​ข้า​เป็น​พวกเขา​ ข้า​จะต้อง​ให้ความสนใจ​อย่าง​ใกล้ชิด​ต่อ​ที่นี่​หรือ​แม้แต่​มาเยี่ยมชม​สถานที่​แห่ง​นี้​ด้วย​ตนเอง​” เจี้ยนเฉิน​คิด​ในขณะที่​ดวงตา​ของ​เขา​ทอ​ประกาย​ขึ้น​เรื่อย ๆ​

ในขั้นต้น​ เขา​เชื่อ​ว่า​ผง​หิน​ที่​เขา​ทิ้ง​ไม่สามารถ​ซ่อน​อะไร​ได้​อีกต่อไป​ เนื่องจาก​ตัวตน​ของ​หยก​โชคชะตา​ได้​รั่วไหล​ออก​ไป​ อย่า​ลืม​ว่า​ผง​หิน​ก็​ไม่สามารถ​ซ่อนตัว​จาก​เขา​ได้​ ตอนนี้​เขา​เพิ่ง​รู้​ว่า​ในขณะที่​เขา​สามารถ​สัมผัส​กับ​ผง​หิน​นั่น​ได้​ มัน​ไม่ได้​หมายความว่า​ผู้เชี่ยวชาญ​คนอื่น​จะรู้สึก​ถึงพลัง​นี้​เช่นกัน​

“ถ้าชั้น​ของ​หิน​ที่​ล้อมรอบ​หยก​ชะตา​ถูก​ใช้อย่าง​เหมาะสม​ มัน​จะมีประโยชน์​อย่าง​ที่​ไม่อาจ​จินตนาการ​ได้​ มัน​น่าเสียดาย​ที่​ข้า​รู้​เมื่อ​มัน​สาย​เกินไป​ ข้า​ตัด​ก้อนหิน​ทั้งหมด​ออก​ไป​แล้ว​ ดังนั้น​ตัวตน​ของ​พวก​มัน​ก็​จะหาย​ไป​อย่าง​ต่อเนื่อง​ พวก​มัน​คงอยู่​ได้​ไม่นาน​” เจี้ยนเฉิน​เต็มไปด้วย​ความเสียใจ​ เขา​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ ก่อนที่จะ​ละทิ้ง​ความคิด​ของ​เขา​อย่าง​รวดเร็ว​ เขา​พัก​เรื่อง​ของ​หยก​โชคชะตา​ไว้​ชั่วคราว​และ​เริ่ม​ศึกษา​โลก​ภายใน​ค่าย​กล​ซ่อนเร้น​อย่าง​จริงจัง​

มีเพียง​ความมืด​เท่านั้น​เท่าที่​ดวงตา​จะสามารถ​มองเห็น​ได้​โดย​ไม่มีแสงสว่าง​ใด​เลย​ มัน​เป็น​สีดำ​สนิท​

อย่างไรก็ตาม​ ความมืด​นั้น​ไม่ได้​ส่งผลกระทบ​ต่อ​เจี้ยนเฉิน​เลย​ ดวงตา​ของ​เขา​ทอ​ประกาย​เจิดจ้า​ส่อง​ทะลุ​ผ่าน​ความมืด​และ​มองเห็น​ฉาก​รอบ​ ๆ ตัว​เขา​อย่าง​สมบูรณ์​

ก่อนที่​เจี้ยนเฉิน​จะพบ​อุโมงค์​ที่​แคบ​ยาว​และ​มืดมิด​ซึ่งนำไปสู่​พื้นดิน​ อุโมงค์​ถูก​บิด​หมุน​วน​ลง​สู่พื้นดิน​ มัน​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​เห็น​ก้น​ของ​มัน​ซึ่งทำให้​ไม่สามารถ​บอก​ความลึก​ได้​

เจี้ยนเฉิน​ส่งการรับรู้​ของ​วิญญาณ​ออก​ไป​ตาม​สัญชาตญาณ​ แต่​ด้วย​ความประหลาดใจ​ อุโมงค์​ทั้งหมด​ก็​เต็มไปด้วย​พลังงาน​ลึกลับ​ที่​ทำให้เกิด​การขัดขวาง​การรับรู้​ของ​วิญญาณ​ของ​เขา​ แม้ว่า​วิญญาณ​ของ​เขา​จะเปลี่ยนไป​อย่าง​มาก​หลังจากที่​หลอม​รวม​กับ​เศษพลัง​บรรพกาล​ซึ่งทำให้​ได้รับ​ความสามารถ​ที่​ไม่น่าเชื่อ​มากมาย​ มัน​สามารถ​แผ่​การรับรู้​เข้าไป​ใน​อุโมงค์​ได้​เพียง​ 5 กิโลเมตร​เท่านั้น​

เขา​ไม่รู้​ว่า​อุโมงค์​ลึก​แค่​ไหน​ เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​ไม่พบ​อะไร​เลย​ใน​ช่วง​ขอบเขต​การรับรู้​ของ​วิญญาณ​ของ​เขา​

“สถานที่​นี้​ไม่ธรรมดา​เลย​ บางที​อาจ​มีบางสิ่ง​ที่​ไม่รู้​ เป็นความลับ​ที่​น่าพิศวง​ซ่อนตัว​อยู่​ที่นี่​…”

เจี้ยนเฉิน​ลังเล​เล็กน้อย​ขณะที่​เขา​ยืน​อยู่​ใน​อุโมงค์​แคบ​ ๆ ก่อนที่จะ​เริ่ม​เดินลง​ไป​

อุโมงค์ใต้ดิน​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​ค่าย​กล​ซ่อนเร้น​ที่​เกิดขึ้น​ตาม​ธรรมชาติ​นั้น​ทำให้​เจี้ยนเฉิน​เกิด​ความสงสัย​

เจี้ยนเฉิน​ได้​ก้าว​เท้า​เดิน​ไป​ตาม​ทาง​ ตลอดทาง​เขา​ระมัดระวัง​อย่าง​มาก​โดย​สังเกต​สภาพแวดล้อม​ตลอดเวลา​ เป็นผล​ให้​เขา​ไม่สามารถ​เคลื่อนที่​ได้​อย่าง​รวดเร็ว​

มัน​เป็นไปไม่ได้​เลย​ที่จะ​รับรู้​ถึงการ​ผ่าน​ไป​ของ​เวลา​ใน​อุโมงค์​มืด​ หลังจากนั้น​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​เวลา​ผ่าน​ไป​นาน​แค่​ไหน​ เจี้ยนเฉิน​ก็​มาถึงจุดสิ้นสุด​ของ​อุโมงค์​ เขา​อยู่​ใน​ใต้ดิน​ลึก​

เขา​มอง​ไป​รอบ​ ๆ ดวงตา​ของ​เขา​ทอ​ประกาย​และ​มอง​ทะลุ​ผ่าน​ความมืด​ทำให้​เขา​เห็น​ทุกสิ่งทุกอย่าง​ใน​บริเวณ​โดยรอบ​

ทั้งหมด​ที่​เขา​เห็น​คือ​ถ้ำขนาดใหญ่​ เขา​ไม่รู้​ว่า​มัน​มีความสูง​หลาย​หมื่น​เมตร​หรือไม่​ และ​เขา​ก็​ไม่รู้​ว่า​มัน​มีความ​ยาว​หลาย​หมื่น​เมตร​หรือไม่​ เขา​ไม่รู้​เลย​ว่า​มัน​ลึก​แค่​ไหน​

แม้แต่​สายตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​สามารถ​มองไม่เห็น​จุดสิ้นสุด​ของ​ถ้ำ