เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2490

2490 /2491

ตอนที่ 2490: ที่ราบอัคคีฟ้า

“ศิษย์น้องแปด ยานอวกาศลำนี้ถูกสร้างโดยศิษย์พี่หญิงของเจ้า แม้ว่าจะเป็นเพียงวัตถุเทพขั้นต่ำ แต่ก็มีวัตถุเทพระดับสูงสุดของขั้นต่ำ มันอาจจะไม่ใช่วัตถุเทพขั้นกลาง แต่มันก็บ่งบอกถึงวัตถุเทพขั้นกลางในบางแง่มุม”

ศิษย์พี่หญิงห้าของเจี้ยนเฉิน ซูฉีได้หยิบยานอวกาศสีไม้แกมขาวออกมา

ยานอวกาศดูเหมือนกับเพรชที่กำลังลอยอยู่ในมือของนางอย่างเงียบ ๆ มันส่องสว่างเป็นพัก ๆ มีแรงกดดันของวัตถุเทพแผ่ออกมา

“ในเมื่อเจ้าจะออกจากภูเขาวิญญาณนักรบ เจ้าต้องเดินทางไปมามายและมีสิ่งที่ต้องทำ ยานอวกาศของข้าสามารถจับคู่กับขั้นบรรพกาลได้ แม้แต่ขั้นบรรพกาลที่อ่อนแอก็ยังไม่สามารถตามได้ทัน ยิ่งไปกว่านั้นยานอวกาศไม่ได้มีแค่ความเร็ว มันยังมีการป้องกันที่ยอดเยี่ยมและสามารถทะลุสิ่งกีดขวางได้หลายสิ่ง เมื่อถึงความเร็วเต็มที่ มันจะมีพลังโจมตีที่ทรงพลังมากและมันสามารถทะลวงผ่านดาวเคราะห์ได้โดยตรง” ซูฉียังคงอธิบายละเอียดให้เจี้ยนเฉินฟัง

“ขอบคุณศิษย์พี่หญิงห้า แต่มันมีค่ามากเกินไป” เจี้ยนเฉินปฏิเสธที่จะรับยานอวกาศเป็นของขวัญ ยานอวกาศที่ใกล้เคียงกับวัตถุเทพขั้นกลางนั้นมีค่ามากกว่าวัตถุเทพขั้นกลางทั่ว ๆ ไปหลายเท่า

ไม่ต้องพูดถึงการสร้างวัตถุเทพเลย แค่วัสดุสำหรับการสร้างมันก็หายากเช่นกัน ด้วยเหตุนี้วัตถุเทพพิเศษอย่างยานอวกาศนั้นมีค่ากว่าวัตถุเทพทั่ว ๆ ไปหลายเท่า

“ศิษย์น้องแปด รับมันไปเถอะ พี่หญิงห้าของเจ้ามีทักษะในการสร้างสิ่งประดิษฐ์ การสร้างวัตถุเทพขั้นต่ำไม่ได้พิเศษสำหรับนางเท่าไรนัก แค่รับยานอวกาศไป” ศิษย์พี่สี่หยุนซื่อติงพูด

“ศิษย์น้องแปด เจ้าไม่อาจปฏิเสธของขวัญของศิษย์พี่หญิงห้าได้ นางก้าวไปถึงระดับปรมาจารย์ในด้านการสร้างสิ่งประดิษฐ์แล้ว ในความเป็นจริงแล้วศิษย์พี่ของเจ้าทุกคนต่างก็มียานอวกาศที่ถูกสร้างโดยศิษย์พี่หญิงของเจ้าเช่นกัน ดูสิ นี่ของข้า” ฉินฉันกล่าว ยานอวกาศลอยอยู่เหนือมือของฉินฉัน มันเปล่งประกายเหมือนกับเพรช แต่รูปลักษณ์ของมันแตกต่างไปจากสิ่งที่ซูฉีให้กับเขา

ฉิงฉันยังกล่าวต่อว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ยานอวกาศได้รับการสร้างจากศิษย์พี่หญิงห้า มันไม่ได้เพียงแค่วัตถุเทพเท่านั้น พวกมันยังมีสัญลักษณ์ของเชื้อสายนักรบวิญญาณของเรา แม้ว่าเชื้อสายนักรบวิญญาณของเราจะไม่ใช่มหาอำนาจที่ยับยั้งกองกำลังทั้งหมดของโลกเซียนได้ แต่เราก็ยังมีแรงกดดันมากพอ โดยปกติแล้วองค์กรชั้นสูงทั่ว ๆ ไปไม่กล้ามายั่วยุเรา นอกจากโถงเซียนธาตุแสงแล้ว เราก็ไม่มีศัตรูอีกเลย

เจี้ยนเฉินจ้องมองไปที่ยานอวกาศในมือของฉินซาน เขาบอกได้เพียงมองแว่บเดียวว่ายานอวกาศของฉิงฉันเป็นวัตถุเทพขั้นกลาง

เจี้ยนเฉินไม่ได้พยายามปฏิเสธมันอีกต่อไปหลังจากที่เห็นอย่างนั้น เขารับยานอวกาศจากซูฉี

เขาเข้าใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้ยานอวกาศด้วยตัวเอง เขาก็ยังมอบมันให้กับตระกูลเทียนหยุนได้ในอนาคต

ยานอวกาศมีขนาดเท่ามือก็หดไป จิตวิญญาณวัตถุได้เกิดขึ้นภายในแล้ว

ภายใต้จิตวิญญาณวัตถุ เจี้ยนเฉินก็สามารถปรับแต่งยานอวกาศได้อย่างง่าย ๆ

2 ชั่วยามต่อมา แสงสีเงินขาวพุ่งออกจากภูเขาวิญญาณนักรบ มันหายเข้าไปในส่วนลึกของมิติในพริบตา

แสงสีเงิน ยานอวกาศที่เปล่งประกายราวกับเพรชยาว 60 เมตรได้พุ่งผ่านเข้าไปในความลึกน้ำแข็งนอกอวกาศด้วยความเร็วที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

เจี้ยนเฉินยืนเอามือไพล่หลังในยานอวกาศ เขามองไปที่แผนภูมิดวงดาวและบ่นว่า “ยานอวกาศที่สร้างโดยศิษย์พี่หญิงห้านี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ ความเร็วของมันเร็วกว่าตอนที่ข้าออกเดินทางด้วยตัวคนเดียวอย่างน้อยหลายสิบเท่า อาจะเป็นไปได้ว่าขั้นบรรพกาลบางส่วนก็ไม่อาจตามความเร็วนี้ได้ทัน”

“มีเพียงปัญหาเดียว ยานอวกาศมีขนาดเล็กนิดหน่อย” เจี้ยนเฉินมองไปด้านหลัง ยานอวกาศยาวเพียง 60 เมตรเท่านั้น มันไม่สามารถขยายได้อีก

ด้วยเพราะมียานอวกาศ เจี้ยนเฉินจึงใช้เวลาเดินทาง 3 วันได้ใน 2 ชั่วยาม เขามาถึงค่ายกลเคลื่อนย้ายระหว่างดวงดาวที่อยู่ใกล้กับภูเขาวิญญาณนักรบมากที่สุด หลังจากที่จ่ายเหรียญผลึกห้าสีไปแล้ว เขาก็ออกไปทันที

“ลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์อยู่บนที่ราบอัคคีฟ้ามาหลายปีแล้ว ดังนั้นถึงเวลาแล้วที่ข้าจะไปหามู่เอ๋อ ถ้าเป็นไปได้ข้าควรจะพานางไปที่ตระกูลเทียนหยวนด้วย” เจี้ยนเฉินคิด เขาเคลื่อนย้ายผ่านดวงดาวหลายต่อหลายครั้งติดต่อกันจนมาถึงที่ราบอัคคีฟ้า

ในอดีต เขาไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะพามู่เอ๋อออกมาได้ แต่ตอนนี้เขามีความสามารถพอแล้ว ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครคุกคามเขาได้ ตราบเท่าไม่มีขั้นบรรพกาล