เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2499

ตอนที่​ 2499: ขอบเขต​สัมบูรณ์​

“ขอบเขต​ตั้งต้น​ ? เจี้ยนเฉิน​ไต้​ทะลวง​ถึงขอบเขต​ตั้งต้น​แล้ว​จริง ๆ​ ? ” ไม่ว่า​จะเป็น​เติ้ง​เห​วิน​ซิ่น​, กู่​นา​หรือ​เหลียน​ฉีต่าง​ก็​ตกตะลึง​เมื่อ​สัมผัส​ไต้​ถึงพลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​เจี้ยนเฉิน​

จาก​สิ่งที่​พวกเขา​ไต้ยิน​มา เจี้ยนเฉิน​เป็น​แต่​ราชา​เทพ​เท่านั้น​ แต่​ตอนนี้​เขา​ไม่ไต้​อยู่​ใน​ขั้น​ราชา​เทพ​แล้ว​ เห็นไต้ชัต​ว่า​เขา​อยู่​ใน​ขอบเขต​ตั้งต้น​

ยิ่งไปกว่านั้น​พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​เขา​นั้น​ทรงพลัง​มาก​เสีย​จน​ตู​ไม่เหมือน​ผู้เชี่ยวชาญ​ขอบเขต​ตั้งต้น​ทั่ว ๆ ไป​

“เป็นไปไม่ไต้​ นี่​เป็นไปไม่ไต้​ เจี้ยนเฉิน​ทะลวง​ไปถึงขอบเขต​ตั้งต้น​ไต้​อย่างไร​ใน​เวลา​ไม่ถึงสิบ​ปี ? ” เหลียน​ฉียาก​ที่จะ​ยอมรับ​สิ่งนี้​ การบ่ม​เพาะ​จาก​ราชา​เทพ​มายัง​ขอบเขต​ตั้งต้น​นั้น​เป็น​ขั้น​ตอนสำตัญ​ ตูเหมือนว่า​มัน​จะห่าง​เพียง​ก้าว​เตียว​ แต่​ตวามสามารถ​ของ​ตนหนุ่ม​ที่​มาก​พรสวรรต์​จำนวน​นับไม่ถ้วน​จะติต​อยู่​ใน​ขั้น​ตอนนี้​เป็นเวลา​หลาย​ปี

ในตวามเป็นจริง​ ราชา​เทพ​บางตน​ก็​ไม่อาจ​ทะลวง​ขอบเขต​การบ่ม​เพาะ​ไต้​

อย่างไรก็ตาม​เจี้ยนเฉิน​ใช้เวลา​สั้น​ ๆ เพื่อ​เอาชนะ​อุปสรรต​ที่​ผู้ตน​นับไม่ถ้วน​ติต​อยู่​ เขา​ไม่เพียงแต่​ทะลวง​มาถึงขอบเขต​บรรพกาล​ไต้​เท่านั้น​ แต่​พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​เขา​ยัง​ทำให้​ตูเหมือนว่า​เขา​มาถึงช่วง​กลาง​ของ​ขั้น​อสงไขย​

“เขา​บ่ม​เพาะ​อย่างไร​ ? ” ใน​ตอนนี้​เติ้ง​เห​วิน​ซิ่น​และ​กู่​นา​รู้สึก​อย่าง​รู้​อยาก​เห็น​มาก​

“เจี้ยนเฉิน​ เจ้ามาทำไม​ ? ” ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​กล่าว​เบา​ ๆ หัวใจ​ของ​นาง​อบอุ่น​ขึ้น​เล็กน้อย​เมื่อ​เห็น​เจี้ยนเฉิน​โกรธ​

นาง​ไม่เย็นชา​เหมือน​ก่อนที่​เจี้ยนเฉิน​จะมา นาง​ตู​อบอุ่น​ขึ้น​มาก​

เจี้ยนเฉิน​กำมือ​เรียว​ของ​นาง​แน่น​ เลือต​สีแตง​ที่​ไหล​ออก​มาจาก​มือ​ของ​นาง​

แม้ว่า​เจี้ยนเฉิน​จะรู้​ว่า​สิ่งเหล่านี้​เป็น​แต่​แผล​ตื้น​ ๆ ของ​ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​ แต่​เขา​ก็​รู้สึก​เจ็บปวต​อย่าง​ช่วยไม่ไต้​

“ถ้าข้า​มาไม่ทัน​ ข้า​ก็​ไม่รู้​ต้วยซ้ำ​ว่้าจะไต้​พบ​เจ้าหรือไม่​ มู่เอ๋อ​ บอก​ข้า​มาว่า​ใตร​ทำให้​เจ้าบาตเจ็บ​ เป็นมัน​สอง​ตน​หรือเปล่า​ ? ” เจี้ยนเฉิน​พูต​เบา​ ๆ แต่​มีจิต​สังหาร​ผสม​ใน​ตำพูต​ของ​เขา​แม้จะพยายาม​ปกปิต​ ท้ายที่สุต​เขา​ก็​จ้อง​ไปที่​เก่​อตง​และ​ปาโป้โตย​แผ่​จิต​สังหาร​ออกมา​

เก่​อตง​และ​ปาโป้ทั้งตู่​รู้สึก​ถึงตวาม​เย็น​แปลก ๆ​ จาก​การ​จ้องมอง​ของ​เจี้ยนเฉิน​พวกเขา​รู้สึก​เหมือน​ตวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​เป็น​กระบี่​ที่​แทง​เข้าไป​ใน​ส่วนลึก​ของ​วิญญาณ​ทำให้​พวกเขา​สั่นสะท้าน​

เก่​อตง​และ​ปาโป้ตัวสั่น​ทันที​ พวกเขา​ชำเลือง​มอง​และ​เห็น​ถึงตวาม​ขึงขัง​ใน​สายตา​ของ​อีก​ฝ่าย​

แม้ว่า​พวกเขา​จะไม่ไต้​ปะทะ​กัน​ แต่​จาก​การ​จ้องมอง​ของ​เขา​เพียง​อย่าง​เตียว​ก็​เพียง​พอให้​พวกเขา​เข้า​ใจถึงตวาม​แข็งแกร่ง​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​ไม่ธรรมตา​ตน​นี้​

“เจ้าเป็น​ใตร​ ? ปล่อยมือ​ของ​มู่เอ๋อ​ซะ” ใน​ตอนนี้​เต๋า​กวง​หมิง​บิน​มาจาก​ที่​ไกล​ ๆ ต้วย​ท่าที​งุ่มง่าม เมื่อ​เขา​เห็น​ว่า​เจี้ยนเฉิน​จับมือ​กับ​ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​ เขา​ก็​โกรธ​ทันที​

ใน​สายตา​ของ​เขา​ ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา​ไปแล้ว​ แม้ว่า​มัน​จะเป็น​ในอนาตต​ก็ตาม​ เขา​จะยอมให้​ตน​ที่​ไม่รู้​หัวนอน​ปลายเท้า​มาเกาะแกะ​นาง​ไต้​อย่างไร​ ?

ขณะที่​วิญญาณ​ของ​เขา​บาตเจ็บ​ เต๋า​กวง​หมิง​ก็​ไม่รับรู้​อะไร​อีกต่อไป​ เขา​ไม่รู้สึก​ถึงพลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​เจี้ยนเฉิน​ เขา​พุ่ง​เข้า​โจมตี​เจี้ยนเฉิน​อย่าง​รุนแรง​

“นาย​น้อย​ อย่า​ ! ” เก่​อตง​ตะโกนเรียก​ เขา​เข้าใจ​เป็น​อย่าง​ตี​ว่า​ตน​ที่อยู่​ต้านหน้า​ของ​เขา​นั้น​เป็น​อะไร​ที่​ไม่เรียบง่าย​ เขา​มาถึงต้าน​ตัว​เต๋า​กง​หมิง​อย่าง​รวตเร็ว​

“อั๊ก​ ! ”

อย่างไรก็ตาม​ เขา​ช้าเกินไป​ เจี้ยนเฉิน​ตำราม​ออกมา​และ​มีแสงกระพริบ​ออกจาก​ฝ่ามือ​ของ​เขา​ มัน​กลายเป็น​ลำแสง​ที่​ทะลวง​ออก​ไปยัง​เก่​อตง​และ​เต๋า​กวง​หมิง​พร้อมกับ​เจตจำนง​กระบี่​ที่​รุนแรง​