เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2527

ตอนที่​ 2527 – ชำระหนี้​แค้น​

“เจ้าได้​ตรวจสอบ​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​อสรพิษ​ทอง​ริ้ว​เงิน​อย่าง​ละเอียด​แล้ว​งั้น​หรือยัง​ ? ” เจี้ยนเฉิน​ถาม

“ข้า​ตรวจสอบ​แล้ว​ เขา​เป็น​ขั้น​อสงไขย​ชั้น​สวรรค์​ที่​ 5 และ​เขา​เพิ่ง​ทะลวง​ผ่าน​ด่าน​ได้​ไม่นาน​ ด้วย​การบ่ม​เพาะ​ของ​ผู้พิทักษ์​ซือ​ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​ขั้น​อสงไขย​ชั้น​สวรรค์​ที่​ 7 จะไม่เป็นปัญหา​แต่อย่างใด​” นู​บิ​สก​ล่า​ว​ ตอนนี้​เขา​เป็น​เพียง​ราชา​เทพ​ช่วง​ปลาย​ ดังนั้น​เขา​จึงต้องหา​กำลัง​เสริม​เพื่อ​จัดการ​กับ​ขั้น​อสงไขย​ชั้น​สวรรค์​ที่​ 5 เท่านั้น​

“เอาล่ะ​ ผู้พิทักษ์​ซือ​ โปรด​มาหา​ข้า​ด้วย​” เจี้ยนเฉิน​หยุด​กังวล​ เขา​เรียก​ผู้พิทักษ์​ซือ​ เสียง​ของ​เขา​ดัง​ผ่าน​ชั้น​ของ​ค่าย​กล​และ​ดัง​ขึ้น​ที่​ลานบ้าน​ของ​ผู้พิทักษ์​ซือ​

ผู้พิทักษ์​ซือ​นั่ง​อยู่​ข้าง​สระน้ำ​ เขา​อยู่​ใน​ชุด​คลุม​สีขาว​บริสุทธิ์​ขณะ​จ้องมอง​เต่า​สีทอง​ที่​ว่าย​ไปมาอย่าง​ไร้จุดหมาย​ใน​สระน้ำ​

ผู้พิทักษ์​ซือ​ ได้​สร้าง​ค่าย​กล​ด้วย​ตนเอง​เพื่อ​ห่อหุ้ม​แอ่งน้ำ​แยก​มัน​ออกจาก​ประสาทสัมผัส​ทั้งหมด​ของ​จิตวิญญาณ​

ใน​ขณะนี้​เสียง​ของ​เจี้ยนเฉิน​ดัง​ออกมา​

ผู้พิทักษ์​ซือ​ไม่ลังเล​เลย​หลังจาก​ได้ยิน​เสียง​เรียก​ของ​เจี้ยนเฉิน​ เขา​ลุกขึ้น​ยืน​ทันที​และ​จากไป​ เขา​เดินผ่าน​อาคาร​ต่าง ๆ​ และ​มาถึงตรงหน้า​เจี้ยนเฉิน​ใน​สอง​สามพริบตา​

“คารวะ​ ท่าน​ผู้นำ​ ! ” ผู้พิทักษ์​ซือ​ป้อง​มือ​ของ​เขา​ให้​เจี้ยนเฉิน​ แสดง​ความเคารพ​ที่​เขา​สมควร​ได้รับ​

เจี้ยนเฉิน​ได้​สร้าง​บารมี​ของ​เขา​ไว้​ใน​ตระกูล​อย่าง​แท้จริง​ ไม่มีผู้พิทักษ์​ขอบเขต​ตั้งต้น​ของ​ตระกูล​คนใด​กล้า​ที่จะ​ดูแคลน​เขา​อีกต่อไป​ พวกเขา​ยอมรับ​เขา​ใน​ฐานะ​ประมุข​ของ​ตระกูล​อย่าง​หมดจด​

ทุก​คำสั่ง​จาก​เขา​เป็นตัวแทน​ของ​ตระกูล​ ไม่มีใคร​กล้า​ตั้งคำถาม​กับ​เขา​อีกต่อไป​

“ไม่จำเป็นต้อง​สุภาพ​มาก​นัก​” เจี้ยนเฉิน​ยังคง​เข้าถึง​ได้​ เขา​ไม่ได้​ทำตัว​หยิ่งผยอง​ใน​ฐานะ​ผู้นำ​ของ​ตระกูล​ เขา​โบกมือ​ให้​ผู้พิทักษ์​ซือ​ยืน​ตัวตรง​ ก่อน​จะพูดว่า​ “ผู้พิทักษ์​ซือ​โปรด​ไปยัง​ที่ราบ​สำราญ​กับ​นู​บิ​ส นู​บิ​สจะอธิบาย​รายละเอียด​ที่​แน่นอน​ให้​เจ้าทราบ​”

“เมื่อ​ประมุข​สั่งแล้ว​ ข้า​ก็​จะปฏิบัติตาม​” ผู้พิทักษ์​ซือ​กล่าว​

หลังจากนั้น​ผู้พิทักษ์​ซือ​ก็​กลับ​ไปที่​ที่พัก​ของ​เขา​ เขา​เก็บ​เต่า​สีทอง​ไว้​ใน​สระน้ำ​อย่าง​ระมัดระวัง​ใน​โถงศักดิ์สิทธิ์​ ก่อนที่จะ​ออกจาก​ตระกูล​เทียน​หยวน​กับ​นู​บิ​ส พวกเขา​มุ่งตรง​ไปยัง​ที่ราบ​สำราญ​

“น่าเสียดาย​ที่​รองหัวหน้า​ของ​ลัทธิ​ปีศาจชั้น​ฟ้า ห้วย​อัน​หายตัว​ไป ข้า​ไม่รู้​ว่า​เขา​ไปอยู่​ที่ไหน​” เจี้ยนเฉิน​นึกถึง​ห้วย​อัน​ที่​เคย​บังคับ​ให้​เขา​ออกจาก​ที่ราบ​เมื่อ​ครั้ง​ใน​อดีต​ เจี้ยนเฉิน​รู้สึก​เสียดาย​หลังจาก​การ​จากไป​ของ​นู​บิ​ส

เขา​ได้​ใช้อำนาจ​ของ​ตระกูล​เพื่อ​ตรวจสอบ​ที่อยู่​ของ​ห้วย​อัน​แล้ว​ แต่​ด้วย​ความเสียดาย​ ห้วย​อัน​ได้​ออกจาก​ที่ราบ​เมฆาหลังจากที่​จักรวรรดิ​เทียน​ได้​ถูก​ทำลาย​

โลก​แห่ง​เซียน​นั้น​กว้างใหญ่​มาก​ พวกเขา​มีที่ราบ​ที่​ยิ่งใหญ่​ทั้งหมด​ 49 แห่ง​และ​ดาวเคราะห์​ที่​ยิ่งใหญ่​อีก​ 81 ดวง​ การ​หา​คน​เพียง​คนเดียว​นั้น​ยาก​ยิ่งกว่า​การ​หา​เข็ม​ใน​กอง​ฟาง

เจี้ยนเฉิน​ได้​วาดภาพ​ของ​ห้วย​อัน​เพื่อให้​เฮย​ห​ยา​ดู​ใน​อดีต​ แต่​เฮย​ห​ยา​ไม่ได้​จดจำ​รูปลักษณ์​ของ​บุคคล​ได้​ด้วย​ความสามารถ​โดยกำเนิด​ แต่​เป็น​การรับรู้​พลัง​ตัวตน​และ​คุณสมบัติพิเศษ​บางอย่าง​ใน​ชีวิต​ของ​พวกเขา​ ด้วยเหตุนี้​เฮย​ห​ยา​จึงไม่สามารถ​ทำ​อะไร​ได้​เลย​จาก​ภาพวาด​

“ถึงเวลา​ที่​ข้า​ต้อง​ไปที่​จักรวรรดิ​จันทรา​สวรรค์​ เฮย​ห​ยามา​กับ​ข้า​ ! ” ดวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ลึกซึ้ง​ลง​ไป เขา​คิด​ถึงว่า​เขา​ถูก​ซุ่มโจมตี​ได้​อย่างไร​ใน​ช่วง​สงคราม​ระหว่าง​อาณาจักร​ศักดิ์สิทธิ์​ปิงเทียน​และ​ลัทธิ​ปีศาจชั้น​ฟ้าอีกครั้ง​

เขา​ไม่มีพลัง​มาก​พอ​ใน​ตอนนั้น​ แต่​ถึงเวลา​แล้ว​ที่​เขา​จะต้อง​ได้รับ​การชำระหนี้​แค้น​บางส่วน​ใน​อดีต​

ข่าว​ที่ว่า​ผู้นำ​ตระกูล​เทียน​หยวน​ต้องการ​ไปที่​จักรวรรดิ​จันทรา​สวรรค์​ได้​มาถึงหู​ของ​ผู้พิทักษ์​ในไม่ช้า​ พวกเขา​เคย​ได้ยิน​เกี่ยวกับ​ความแค้น​ของ​เขา​กับ​องค์กร​สูงสุด​ใน​จักรวรรดิ​จันทรา​สวรรค์​มาใน​ระดับ​หนึ่ง​ ดังนั้น​พวกเขา​จึงเชื่อมโยง​เรื่อง​นี้​กับ​เจี้ยนเฉิน​กับ​การชำระหนี้​แค้น​ของ​เขา​ เป็นผล​ให้​พวกเขา​ทั้งหมด​ออกจาก​การ​กัก​ตน​และ​ขอ​คำสั่ง​จาก​เจี้ยนเฉิน​เพื่อ​พยายาม​ที่จะ​ได้รับ​คะแนน​รางวัล​ พวกเขา​เต็มใจ​ที่จะ​ไปกับ​เขา​

อย่า​ลืม​ว่า​ทรัพยากร​และ​มรดก​ต่าง ๆ​ ของ​ตระกูล​เทียน​หยวน​ก็​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจี้ยนเฉิน​

“ผู้นำ​ มัน​จะเป็นการ​เดินทาง​ที่​ค่อนข้าง​น่าเบื่อ​สำหรับ​ท่าน​แล้ว​ ทำไม​ท่าน​ไม่ให้​ข้า​ไปกับ​ท่าน​ล่ะ​ ข้า​สามารถ​เบี่ยงเบน​ความเบื่อหน่าย​ของ​ท่าน​ประมุข​ได้​ใน​ระหว่างทาง​” ผู้พิทักษ์​เหม่​ย​ที่​มีเสน่ห์​เดิน​มาอย่าง​แผ่วเบา​และ​ขยิบตา​ให้​เจี้ยนเฉิน​อย่าง​เจ้าชู้ นาง​มีเสน่ห์​มาก​