ตอนที่ 2536 : หัวหน้าผู้อาวุโสแห่งลัทธิปีศาจชั้นฟ้า
“หย่าซีเหลียน เจ้าอย่าลืมคำพูดข้าก่อนหน้านี้ ไม่ว่าเจ้าจะแค้นเคืองเจี้ยนเฉินมากแค่ไหนก็ตาม แต่เจ้าต้องลืมมันให้หมด เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? ” หญิงชราที่มากับหย่าซีเหลียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ได้ อาจารย์ ! ” หย่าซีเหลียนกัดปากตัวเองและตกลงอย่างไม่เต็มใจ นางรู้สึกราวกับว่าถูกดูหมิ่น
ในอดีตนั้นนางต้องอับอายเพราะนางฟ้าเฮายู่ที่จักรวรรดิเสิ่นเตาในเขตเหนือของที่ราบเมฆา ในใจของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น นางฟ้าเฮายู่นั้นแข็งแกร่งจนนางไม่อาจจะทำอะไรอีกฝ่ายได้ ผลก็คือหย่าซีเหลียนจึงโยนความแค้นทั้งหมดที่มีไปที่เจี้ยนเฉิน
นางกำลังจะได้พบกับเจี้ยนเฉินอีกครั้ง แต่อาจารย์ของนางกลับสั่งว่าให้นางลืมความโกรธแค้นทั้งหมด เป็นธรรมดาที่หย่าซีเหลียนจะรู้สึกผิดหวังอย่างมากเมื่อคิดถึงความแค้นที่เคยมีมา
แม้ว่าร่างเดิมของนางจะเป็นจิ้งจอกเก้าหางที่โด่งดังเรื่องการสำส่อน แต่นางก็ทำตัวดีผิดกับข่าวลือที่พูดถึงตัวนาง นี่เพราะตอนที่นางดูดซับแก่นของบุรุษนั้น นางแค่ใช้มือวางไว้บนหัวของอีกฝ่าย นางไม่ได้ถูกตัวอีกฝ่ายแบบใกล้ชิดเลยแม้แต่น้อย
นางต้องการตัวเจี้ยนเฉินเพราะพลังบรรพกาล นางต้องการใช้วิธีนี้ในการดูดซับพลังบรรพกาล แต่ในตอนวิกฤตนั้น นางฟ้าเฮายู่กลับเข้ามาขัดจังหวะ
“ เฮ้อ แม้ว่าข้าจะต้องการสะสางความแค้นที่มีต่อเขาแต่ข้าจะไปทำอะไรได้ ? เขาไม่ใช่เหนือเทพต่ำต้อยที่ข้าสังหารได้อีกแล้ว ข้าไม่ใช่คู่มือของเขาอีกต่อไป” หย่าซีเหลียนคิดอย่างถี่ถ้วนและถอนหายใจออกมา นางรู้สึกอับอายอย่างมาก
ลัทธิปิศาจชั้นฟ้ามีสาขาอยู่ทั่วโลกเซียน ดังนั้นพวกเขาจึงมีข้อมูลมากมายกับตัว หย่าซีเหลียนเองก็มีฐานะที่สูงในลัทธิปิศาจชั้นฟ้า ดังนั้นนางจึงรู้ข้อมูลต่าง ๆ เป็นอย่างดี
นางเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเจี้ยนเฉินจำนวนมาก
หย่าซีเหลียนเข้าไปในถ้ำที่เจี้ยนเฉินอยู่และข่มความรู้สึกแค้นเคืองที่มีในใจเอาไว้
“แม่ทัพหย่าซีเหลียน เราได้พบกันอีกแล้ว” เจี้ยนเฉินเดินออกมาจากถ้ำ ด้านหลังเขามีซูหรานและผู้พิทักษ์จากตระกูลเทียนหยวนมาด้วย
ตอนนั้น เจี้ยนเฉินเหมือนจะเป็นคนสำคัญ ผู้พิทักษ์ขอบเขตตั้งต้นยืนขนาบซ้าย-ขวาของเขาซึ่งทำให้เขาดูสูงส่งขึ้นไปอีก
เจี้ยนเฉินคิดถึงตอนที่เขาพบกับหย่าซีเหลียนครั้งแรกและมองไปที่นาง
ในอดีตนั้น หย่าซีเหลียนคือแม่ทัพของกองทัพที่เจ็ดจากลัทธิปิศาจชั้นฟ้า นางเป็นราชาเทพช่วงปลาย ส่วนเขาเป็นแค่เหนือเทพ หย่าซีเหลียนแข็งแกร่งซะจนเขาไม่อาจจะต่อกรกับนางได้ อันที่จริงเขาหนีจากเงื้อมมือนางไม่ได้ด้วยซ้ำ
ตอนนี้ผ่านมาหลายสิบปีเขาได้ขึ้นมาถึงขอบเขตตั้งต้นแล้ว เขามีความสามารถเพียงพอที่จะฆ่ายอดฝีมือขั้นอสงไขยช่วงปลายได้ ส่วนหย่าซีเหลียนยังเป็นแค่ราชาเทพช่วงปลาย เรื่องนี้ทำให้เจี้ยนเฉินแปลกใจ
หย่าซีเหลียนไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่หญิงชราที่อยู่ข้างนางกลับป้องมือให้กับเจี้ยนเฉินและพูดขึ้นมาด้วยความสุภาพ “ข้า ผู้อาวุโสจิ้งจอกเซียน 1 ใน 8 ผู้อาวุโสของลัทธิปิศาจชั้นฟ้า ขอคารวะผู้นำตระกูลเทียหยวน ! ”
“ผู้อาวุโสจิ้งจอกเซียน ท่านมาที่นี่เพื่อพบกับข้าโดยเฉพาะ ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าท่านมาหาข้าด้วยเหตุใด ? ” เจี้ยนเฉินมองไปที่ผู้อาวุโสจิ้งจอกเซียน เขาพอรับรู้ระดับการบ่มเพาะของนางได้ นางเป็นยอดฝีมืออสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9
“จากคำสั่งของหัวหน้าผู้อาวุโส ข้ามาที่นี่เพื่อเชิญผู้นำตระกูลไปยังสาขาของเราที่ที่ราบสำราญในฐานะแขก” ผู้อาวุโสจิ้งจอกเซียนเอ่ยออกมา
เจี้ยนเฉินเริ่มสนใจขึ้นมาและถามขึ้น “หัวหน้าผู้อาวุโสนั่นเป็นใครกัน ? “
“หัวหน้าผู้อาวุโสมีนามว่าเฉิงหมิง”
“เฉิงหมิง ? ข้าไม่รู้จักเขา”
“หัวหน้าผู้อาวุโสบอกว่าผู้นำตระกูลคงไม่เต็มใจที่จะมา ข้าควรแสดงสิ่งนี้ให้ผู้นำตระกูลดู” ผู้อาวุโสจิ้งจอกเซียนพูดขึ้นก่อนจะเอาปิ่นปักผมอันเล็ก ๆ ขึ้นมา
ใจของเจี้ยนเฉินเต้นรัวเมื่อเห็นปิ่นปักผมนั่น มันคือสิ่งที่เสี่ยวหลิงมักจะพกติดตัว นางเอามันมาจากทวีปเทียนหยวน
“เสี่ยวหลิงอยู่ที่นั่นด้วยรึ ? ” เจี้ยนเฉินพยายามควบคุมสติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...