ตอนที่ 254: ยั่วยุตระกูลเซีย
เมื่อได้ยินดังนั้น ชายวัยกลางคนก็มองไปที่เจี้ยนเฉิน “ถ้างั้นเจ้าก็คือเจี้ยนเฉิน เหมือนว่าข่าวลือจะเป็นจริง เจ้าดูไม่เหมือนคนที่อายุเกินกว่า 25 ปีเลย”
เจี้ยนเฉินมองไปที่เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษทั้งห้าคนที่บาดเจ็บอยู่บนพื้น ก่อนที่จะหันไปที่ชายวัยกลางคนด้วยท่าทีที่มืดมน “คนของตระกูลเซีย พวกเจ้ามีธุระอะไรกับข้า ? “
ท่าทีของเจี้ยนเฉินทำให้คิ้วของชายวัยกลางคนขมวดก่อนที่จะพ่นลมออกมาจากจมูก “เจี้ยนเฉิน นายน้อยของตระกูลเซียของพวกเราต้องการที่จะพบเจ้า รีบมาคารวะนายน้อยซะ”
ในตอนนี้เอง ประตูรถม้าก็เปิดออกในขณะที่ชายหนุ่มที่แต่งตัวหรูหราก็ก้าวออกมาจากด้านใน ชายหนุ่มผู้นี้มีรูปร่างผอมบางและอายุประมาณ 28 รูปลักษณ์ของเขาดูยิ่งใหญ่และค่อนข้างหล่อเหลา ในมือของเขา มีพัดที่ดูหรูหราซึ่งเขากำลังใช้พัดตัวเองอยู่
“นายน้อย ! “
“นายน้อย ! “
…..
เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มผู้นี้มีตำแหน่งที่สูงในตระกูลเซีย ในตอนที่ใบหน้าของเขาปรากฏขึ้นมา ทุกคนก็คารวะเขาทันที
ชายหนุ่มผู้นี้เดินไปที่ลานโดยไม่มองไปที่อื่นเลย พร้อมทั้งมีชายที่ดูแข็งแรงหลายคนตามเขาอยู่ด้านหลัง สายตาของพวกเขามองไปรอบ ๆ อย่างดุร้ายเพื่อที่จะปกป้องความปลอดภัยของนายน้อยที่อยู่ด้านหน้า
ตาของนายน้อยไปหยุดที่เจี้ยนเฉิน ในขณะที่ความตึงเครียดในสายตาของเขาก็เพิ่มขึ้นเมื่อเขาเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเจี้ยนเฉิน “ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็คือเจี้ยนเฉิน ? เจ้าดูหล่ออย่างคาดไม่ถึงเลย”
เจี้ยนเฉินมองไปที่นายน้อยของตระกูลเซียสักครู่ก่อนที่จะมองไปที่ชายที่อยู่รอบ ๆ เขา เขาสามารถบอกความแข็งแกร่งของพวกนี้ได้ทันที เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ 3 คน เซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นสูงสุด 5 คน และเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษธาตุน้ำที่อยู่ในขั้นสูงสุดที่สามารถต่อกรกับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ 5 คนได้ นี่เป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่หาเทียบไม่ได้ง่าย ๆ ในเมืองเวค
เจี้ยนเฉินเอ่ยปากถามออกมา “นายน้อยเซีย บอกเหตุผลที่เจ้ามาที่นี่”
นายน้อยหัวเราะก่อนที่จะพูดออกมา “เจ้าเป็นชายที่ตรงไปตรงมาเสียจริง ดี ข้าจะไม่อ้อมค้อมและเข้าประเด็นเลย” หลังจากนั้น นายน้อยก็หยุดพูดไปสักพักก่อนที่จะพูดต่อด้วยท่าทางเคร่งเครียด “เจี้ยนเฉิน ข้ารู้ว่าเจ้ามีแกนอสูรระดับ 5 อยู่ 2 อัน ข้ามาที่นี่ในวันนี้เพื่อต้องการที่จะซื้อแกนอสูรทั้งสองจากเจ้า”
“ข้าขอโทษด้วย แต่ข้าไม่ขายแกนอสูร ! ” เจี้ยนเฉินตอบออกไปอย่างไม่ลังเล
อย่างไรก็ตาม นายน้อยคาดหวังคำตอบแบบนี้อยู่แล้ว เขาจึงพูดต่อ “เจี้ยนเฉิน แกนอสูรระดับ 5 พวกนั้นจะนำปัญหามาให้กับเจ้าถ้าเจ้ายังเก็บมันไว้ เจ้าจะเสี่ยงชีวิตของเจ้า และในฐานะที่เจ้าเป็นหัวหน้าของทหารรับจ้าง เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษพวกนั้นก็ไม่พอที่จะปกป้องแกนอสูรเอาไว้ได้ เซียนปฐพีคงจะสนใจในแกนอสูรระดับ 5 แล้วเจ้าคงไม่มีความสามารถที่จะหยุดพวกเขาได้ ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องที่ดีที่สุดกับเจ้า ถ้าเจ้าขายมันให้กับข้า แบบนี้ไม่เพียงแต่เจ้าจะได้เงินไปมากมาย แต่เจ้ายังตัดปัญหาออกไปได้อีกด้วย”
“ขอโทษด้วย แต่ข้าบอกไปแล้วว่าข้าจะไม่ขายแกนอสูร” เสียงของเจี้ยนเฉินเย็นชาในตอนที่เขาตอบกลับ
ตาของนายน้อยแข็งกร้าวไปสักพักก่อนที่เขาจะยิ้ม “เจี้ยนเฉิน ข้าจะให้เวลาเจ้าคิด 3 วัน ในวันที่สาม ข้าจะกลับมา แน่นอนว่า อย่าคิดว่าจะหนีในช่วงนี้ล่ะ ถ้าเจ้าหนี พวกเราจะถือว่านี้เป็นการยั่วยุ และหลังจากนั้น เจ้าก็จะรู้สิ่งที่ตามมาเอง” หลังจากนั้น นายน้อยก็หันหลังจากไป
เมื่อเห็นว่านายน้อยกำลังจะจากไป สายตาของเจี้ยนเฉินก็เป็นประกายเย็นชาก่อนที่จะตะโกนออกไป “หยุด ! “
นายน้อยหันกลับมาพร้อมรอยยิ้มในขณะที่เขาจ้องไปที่เจี้ยนเฉิน “มีอะไรหรือ เจ้าเปลี่ยนใจเช่นนั้นหรือ ? “
เจี้ยนเฉินมองไปที่ชายทั้งห้าที่ได้รับบาดเจ็บข้าง ๆ เขาก่อนที่จะชี้ไปที่ชายวัยกลางคน “พวกเจ้าที่เหลือไปได้ แต่เจ้าต้องอยู่ก่อน ! “
เมื่อได้ยินดังนี้ ท่าทางของนายน้อยก็เปลี่ยนไปในขณะที่ชายวัยกลางคนก็มองไปที่เขาด้วยความประหลาดใจ
“เจี้ยนเฉิน นี่หมายความว่าอะไร ? ” นายน้อยสัมผัสได้ถึงเจตนาที่ไม่ดีของเจี้ยนเฉินซึ่งใบหน้ากำลังมืดครึ้มลงเรื่อย ๆ ภายในเมืองเวค ไม่เคยมีใครที่กล้าท้าทายอำนาจของตระกูลเซีย
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็น “พวกเจ้าทำเหมือนว่าที่นี่เป็นสวนหลังบ้านของพวกเจ้า พวกเจ้าไปมาตามที่พวกเจ้าต้องการ หลังจากที่พวกเจ้าทำคนของข้าบาดเจ็บ อย่าคิดว่าเจ้าจะได้ไปจากที่นี่เลย”
“เพี้ยะ ! ” พัดพับในมือของนายน้อยหุบปิดลงเพราะเขาสูญเสียความเยือกเย็นก่อนหน้านี้ไป “โอหัง ! เจ้าน่าจะรู้ว่าเจ้ากำลังพูดอยู่กับใคร เจี้ยนเฉิน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...